Time has come today...

Μετά από καρποφόρες προσπάθειες οι οποίες κράτησαν έναν σχεδόν χειμώνα ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Από αυτή τη στιγμή και πέρα ένα νούμερο της ΕΣΥΕ φεύγει από τους εργαζόμενους και πάει στους άνεργους. Μετά από 4,5 συναπτά έτη κουβαλήματος κιβωτίων, θα περάσω ένα καλοκαίρι στις παραλίες προσπαθώντας να διώξω από κάθε εκατοστό του κορμιού μου την ΚΟΥΡΑΣΗ. Κλείνοντας και φεύγοντας από αυτή τη δουλειά, όντας ένας χαρούμενος απολυμένος υπάλληλος νιώθω ότι έχω να πω τόσα πολλά μα τόσα πολλά... Τέλος πάντων. Ορίστε τα μισά από όλα όσα έχω να πω. Από ένα δίσκο που δεν έχει φύγει από τα αυτιά μου ένα χρόνο και που με ευλαβική προσοχή έχω ακούσει επανειλλημένως στο δρόμο για τη δουλειά. Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που έχει τέτοια όρεξη για δουλειά να μην είναι αποδοτικός;


21 Comments:

  1. Ανώνυμος said...
    Λοιπόν θα το γιορτάσουμε; Σήμερα κερνάς μπύρες...
    βα.αλ. said...
    Φάε το παγωτό σου και σκάσε, που θες και μπύρα...
    ΠανωςΚ said...
    Αν και νομίζω πως εχω καταλάβει κάποια πράγματα για το πώς αντιμετωπίζεις το όλο σκηνικό, δεν μπορώ να μη θαυμάσω/απορήσω, με το θετικό τρόπο που αντιμετωπίζεις την κατάσταση. Καλή ξεκούραση...
    Σοβαρά μιλάω, όχι μαλακίες όπως συνήθως.
    (αν ανεβεις προς τα πάνω, στείλε μέηλ! -αμα θες δηλαδη)
    βα.αλ. said...
    Πως να το αντιμετωπίσω Πάνω μου. Μιλάμε για μία δουλειά της οποίας το μόνο αντικειμενικά καλό ήταν ότι δούλευες μόνο 9 ώρες τη μέρα, και είχες και ρεπό. Κατα τ' άλλα, τρέξιμο, κουβάλημα, 15 δουλειές ο καθένας, και ο κάθε μαλάκας ευθυνόφοβος γραφειοκράτης (τύφλα να έχει το δημόσιο) κλπ από πάνω σου, και όλα αυτά για 750. Το μόνο καλό ήταν το ευχάριστο κλίμα που εμείς οι ίδιοι είχαμε καταφέρει να φτιάξουμε κόντρα στο όλο πνεύμα της εταιρείας. Κατά τα άλλα θέλω να ελπίζω ότι δε θα πεθάνω από την πείνα, οπότε γιατί να σκάσω; Μήπως θα δυσκολευτώ πολύ να βρω μία σκατοδουλειά πληρωμένη με ψίχουλα;;; Από την άλλη ναι χαίρομαι που έφυγα από εκεί γιατί όλο αυτό το πράγμα μου είχε προκαλέσει στασιμότητα γενικώς και φυσικά δεν ήθελα να φύγω χωρίς να έχω εξασφαλίσει ότι θα έχω μία άνεση να κάτσω και να ψάξω με την ησυχία μου για κάτι άλλο. Οπότε η αποζημείωση και το επίδομα έρχονται και δένουνε κάπως με τις πενιχρές μου οικονομίες. Τέλος πάντων, ελπίζω τώρα που θα έχω και το χρόνο να κάτσω να γράψω μερικά πράγματα γενικώς για αυτή την υπόθεση.

    Για πάνω είμαι on the way. 5 μέρες θα με φροντίζετε όλοι εσείς οι αγαπημένοι μου αναγνώστες που για ένα περίεργο λόγο έχετε μαζευτεί στην Θεσ/νίκη. Στέλνω μαιλ σύντομα...
    Ανώνυμος said...
    κατω απο την απολυση ειναι η παραλια
    Ανώνυμος said...
    καλά και ο πάνωσ θεσσαλονίκη μένει? να κάνουμε μπλογκ-πάρτυ! χα χα χα χα
    Ανώνυμος said...
    Λέω κι εγώ, σχόλιο από τον βα.αλ. πρωινιάτικα?
    I 'll be damned!

    Καλά μπάνια λοιπόν...
    Ανώνυμος said...
    Καλή ξεκούραση και καλά διαβάσματα.
    βα.αλ. said...
    Παραλίες ο ένας, πάρτυ ο άλλος, μπάνια ο τρίτος... μόνο ο εξόριστος είναι σοβαρός άνθρωπος, που έχει πιάσει το νόημα;

    Και τώρα το βασικό αμείλικτό ερώτημα είναι: θα μπορέσω και θα προλάβω να κάνω ΟΛΑ ΟΣΑ αφήνω συνεχώς στην άκρη εξαιτίας της έλλειψης χρόνου;;;
    Ανώνυμος said...
    ασε μας ρε θειο. τι να πουμε κ εμείς που κάνουμε πνευματική εργασία και μετά δεν έχουμε κεφάλι να διαβάσουμε τίποτις. εσύ τουλάχιστον τα αστυνομικά σου τα διάβασες μέχρι και στη δουλειά...

    αστειάκι....
    άντε ρε. τώρα που δε θα σου ρουφάει την ενέργεια η δουλεά θα ζωντανέψεις επιτέλους και θα τα προλάβεις όλα θα δεις
    Ανώνυμος said...
    Ante na ta prolabeis gia na isixasoume kai meis apo sena...
    Ανώνυμος said...
    Σύντροφε, μη μασάς. Το ποτήρι είναι πάντα μισογεμάτο.
    βα.αλ. said...
    Έχω περάσει φάσεις που δεν μπορούσα να διαβάσω τίποτα πιο βαρύ από λογοτεχνία (αν μπορεί κανείς να θεωρήσει λογοτεχνία τα λούμπεν λογοτεχνικά μου γούστα αλλά τέλος πάντων...). Η κούραση είναι κούραση και το μυαλό για να μην ξεχνιόμαστε σώμα είναι, οπότε...

    Μήτσο γλυκέ μου εσείς από μένα θα υσηχάσετε (sic), εγώ από σας;

    Ερωτευμένε δε μασάω... (Και μεταξύ μας, ελπίζω να κάτσω να διαβάσω και να μάθω 5-6 πραγματάκια να κάνω στο linuxάκι αρχής γενομένης από την κονσόλα;)...
    Ανώνυμος said...
    kala min trelenese katse tora kai otan epistrepseis pali kibotia tha koubalas pepromeno figein adinaton. Parto xampari ta idia pou kaneis tora ta ekana prin kairo kai ego kai pali kibotia koubalao. Apogeiosou tora me to epidoma anergias kai otan epistrepseis sti gh ta ksanaleme
    βα.αλ. said...
    Θανασάκη γλυκό μου αγόρι τα έχουμε πει και ξαναπεί. Μην τα ξαναλέμε. Όπου και να πας καπιταλισμός είναι... Μπορώ να απολαύσω λίγο το μεσοδιάστημα; Να διαβάσω κάνα βιβλίο; Να ξεκουραστώ; Και να ξεκολλήσω από μία συνθήκη η οποία μου έκανε πολύ κακό; Ή πιστεύεις ότι θα μπορούσα εκεί πέρα μέχρι τα 60 μου να τραβάω για 30-40 μέτρα καρότσια με σπασμένες ρόδες γεμάτα με 420 κιλά ζάχαρη; Γιατί όπως ξέρεις πολύ καλά δεν υπήρχε ούτε μία στις εκατό πιθανότητα να γίνω επόπτης... (Και γιατί δεν ήθελα και πολύ περισσότερο γιατί δε με θέλανε...). Οπότε άλλο στα 50 σου να κόβεις φέτες το ζαμπον και άλλο να τραβάς καρότσια των 420 κιλών με σπασμένες ρόδες ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΓΑΜΗΜΕΝΟΙ ΜΑΛΑΚΕΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ΚΑΝΑ ΦΡΑΓΚΟ δε λένε να αγοράσουν κάνα καινούριο...
    Ανώνυμος said...
    oxi den mporeis, na mporeseis alloi pos mporoun? kai pote min les pote , mporei sta 50 na sproxneis akoma xalasmena karotsakia ego eimai 35 kai sproxno opote konta eimaste oloi se ayto to orio. Kai afou eisai online giati den stelneis kana minima sto soulseek?
    Ανώνυμος said...
    Το καλό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πως μόνο προς κάτι καλύτερο μπορείς να πας. Οπότε δεν έχει αξία να λυπηθείς.

    Το κακό είναι πως δεν είμαστε μόνο λογικοί. Λειτουργούμε και με βάση το συναίσθημα. Και μας πιάνει ένα παράπονο: "Γιατί;"

    Να απαντάς στο παράπονό σου "Επειδή με φοβήθηκαν". Θα σε βοηθήσει να καταλάβεις την πραγματική σου αξία.
    βα.αλ. said...
    Βασικά δε λυπάμαι. Νιώθω απλά ότι ξεκόλλησα κάπως. That's all. Και ναι μεν ο Θανασάκης καλώς λέει ότι λέει, απλά ως συνήθως είναι υπερβολικός...
    Ανώνυμος said...
    ipervolikos katholou, apla realistis.
    Prosopika sigkritika me tin proigoumeni douleia pou afisa piga se sxetika xeiroteri apo apopsi koyrasis, opote panta prepei na lambanoume ipopsi to gegonos tha broume ontos kaliteri douleia ? kai an nai pote? kai an oxi mexri pote tha psaxnoume?
    βα.αλ. said...
    Αγαπητέ μου Θανασάκη. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία αφού πρώτα σκοτώσει όλους τους όλους. Τώρα το ζήτημα όπως καταλαβάινεις είναι αρκετά πιο περίπλοκο. Είναι μόνο η κούραση το θέμα στη δουλειά ας πούμε; Και ποιου είδους κούραση; Από την άλλη όπως καταλαβαίνεις μπαίνει και θέμα γενικότερων συνθηκών ωράρια, αποστάσεις, συνθήκες εργασίας κλπ. Τώρα προφανώς και εννοείται ότι φεύγοντας από μία δουλειά και πηγαίνοντας σε άλλη παίρνεις ένα ρίσκο και ειδικότερα από τη στιγμή κατά την οποία χειροτερεύουν τα πράγματα γενικώς. Τέλος πάντων. Έτσι όπως το έβλεπα εγώ δεν είχα να χάσω τίποτα σπουδαίο πέρα από ένα ψωρομισθό και άπειρη ψυχοσωματική κούραση... Πράγματα που τα βρίσκεις άφθονα σε πολλά s/m. Οπότε τι άσχημο έχει μία αποζημείωση και ένας χρόνος ταμείο;
    Ανώνυμος said...
    a tipote asximo kai ego eimoun etsi gia kana xrono kai ekala pou kai pou kai kana mayro merokamato. Ennoeitai oti isxyoun ola ayta pou les peri koyrasis kai go apo ayth thn apopsi to leo. Otan pigeno to proi h to apogeyma sth douleia sxedon panta exo to zonari mou limeno gia kauga giati einai tsoglanaria. To zitima einai omos na ftaxnoume piatses sti douleia. Ayto den simainei oti kakos efiges apla h proletariaki epanastasi mas gnefei apo makria.... xexexxexe

Post a Comment



Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα