Μαζεύτε τους, εμάς δεν πρόκειται...



Φωτογραφίες από τη διαδήλωση της Κυριακής το όπλο στην πάνω φωτογραφία φαίνεται να έχει κλωτσήσει.

Άργησε να ξεκινήσει το παιχνίδι, και έλεγα πότε θα αρχίσει πότε θα αρχίσει... Αυτές τις μέρες αγαπητοί μου αναγνώστες βλέπει κανείς ποιος και τι αποτελεί το κράτος. Όλοι οι υπερασπιστές του έχουν βγει από τις συνήθεις τρύπες τους και αρχίζουν τα πιπιλήματα. Το ΚΚΕ καταδικάζει, το Σύριζα και η Πασοκάρα κάνουν παιχνίδι μπας και τους βγει η επόμενη κυβέρνηση. Και οι δημοσιογράφοι, όλοι σχεδόν οι δημοσιογράφοι (εκτός αν κάτι δεν είναι τόσο φανερό για να μπορούν να το κρύψουνε) έχουν ξαμοληθεί.

Το πλήθος των πολιτικών μορφωμάτων συμπεριλαμβανομένων και μεγάλων κομματιών της αναρχίας και της αντιεξουσίας δεν μπορεί ή δε θέλει, δε θέλει και δε μπορεί, δε μπορεί και δε θέλει να κατανοήσει τι έχει συμβεί. Οι αριστεροί έχουνε μείνει άναυδοι. Που είναι η πλέρια γνώση του μαρξισμού σύντροφοι; Οι αναρχικοί (κάποιοι τέλος πάντων) βλέπουν τους πιτσιρικάδες να κάνουν ντου στα ΑΤ και νιώθουν τη γη να φεύγει κάτω από τα πόδια τους.

Οι αιτίες είναι προφανές ότι δεν αφορούν πια το θάνατο ενός 15χρονου. Μπορεί και από την πρώτη στιγμή να μην αφορούσε καν αυτό. Όποιος έχει ματάκια ας τα ανοίξει να ξεστραβωθεί, αλλιώς ας τα κλείσει και ας ακούσει τον Παπαχελά να τον νανουρίσει.

Όλα αυτά τα χρόνια υπήρχε "κοινωνική ειρήνη". Έτσι μας λέγανε. Μπορεί και έτσι να πιστεύανε και μεγάλα κομμάτια του επαναστατικού χώρου. Ξεχάσαμε μήπως ότι κοινωνική ειρήνη σημαίνει ένα πράγμα και μόνο ένα; Τη σιωπή των εκμεταλλευομένων; Φαίνεται το ξεχάσαμε... Φαίνεται ακόμα ξεχάσαμε τι έχει συμβεί τα τελευταία 20 χρόνια πολέμου στην ελληνική κοινωνία. Φαίνεται πολλοί έχουμε ξεχάσει ότι μπορούμε να θυμηθούμε. Και αυτό είναι όλες αυτές οι μέρες. Υπενθύμιση: για ό,τι κατάπιαμε και ό,τι βουλώσαμε, για ό,τι τραβήξαμε και για ό,τι τραβήξανε άλλοι, για τους θανάτους στα σύνορα, για τα βασανίστηρια των μεταναστών και τις τυχαίες εκπυρσοκρότησεις, για τις γαμημένες δουλείες τους και τον μισθό της πείνας που πέρναμε για να μας βγαίνει ο κώλος στη δουλειά και να μπορεί το κάθε αφεντικό να έχει το τζιπάκι με τα φιμέ τζάμια, για τους ελέγχους εδώ και εκεί που πας, γιατί δε φοράς κράνος και πάρε και 2 σφαλιάρες κωλόπαιδο, για το ό,τι κατεβαίνεις μία βόλτα στο κέντρο και συναντάς τουλάχιστον 4-5 κλούβες καθημερινά από το Πολυτεχνείο μέχρι τα Προπύλαια, για το φασισμό του lifestyle και τη βία που την μετράνε τα εφηβικά κορμιά που είναι όλα τους (γιατί όλα είναι...) άσχημα κοντα χοντρά ή με σπυριά. Για τον ίδιο φασισμό που μας έμαθε ό,τι είσαι κάποιος μόνο άμα σκας 3.000 για να ακούσεις μία ξανθιά σαμπρέλα να τσιρίζει.

Όλα αυτά και ακόμα περισσότερα είναι που ξεπληρώνονται αυτές τις μέρες ένα προς ένα. Αυτό για κείνο και αυτό για το άλλο. Είναι ένας όμορφος έναντι λογαρισμός για τις ζωές που κάηκαν για να δουλεύει η καπιταλιστική μηχανή. Για τον εκκαθαριστικό δεν ξέρω ακόμα.

Φωνάζουν όλοι για πλιατσικολόγους και για ανεξέλεγκτη βία. Αρχίζει ακόμα να δουλεύει ο πιο καλός μηχανισμός του ελληνικού κράτους αυτός του ρατσισμού μπας και συσπειρώσει τους "μεσαίους" πολίτες... Τα ξένα και τα ελληνόπουλα. Οι μετανάστες που κάνουν πλιάτσικο και άλλα διάφορα.

Τον πλούτο όμως που μας κλέβετε δε θα σας αφήσουμε να τον χαρείτε εσείς. Καλύτερα στη φωτιά όλα.

Τώρα αρχίζει ο πόλεμος. Καλώς ήρθατε στον καπιταλισμό του 21ου αιώνα.

ΥΓ. Είναι πολλά ακόμα που πρέπει να ειπωθούν. Και χαίρομαι που τα περισσότερα μπλογκ που παρακολουθώ ή είναι σιωπηλά ή έχουν πει 2-3 λέξεις. Άλλωστε όταν οι άνθρωποι αγωνίζονται δε συνηθίζουν να κάτσουν να γράψουν αυτό που κάνουν. Η θέση μου δεν είναι εδώ. Και ποτέ δεν ήταν. Άλλωστε το είπε και ο Προκόπης: Τίποτα δεν είναι αληθινό. Επιτρέπονται τα πάντα.

16 Comments:

  1. Ανώνυμος said...
    Με κάψιμο/σπάσιμο σε ό,τι κινείται ο εκκαθαριστικός θα πάει πιο πίσω.

    Η δράση, ατομική ή συλλογική, μπορεί να έχει μόνο πολιτικά κριτήρια.

    Χτες σπάστηκε το μικρό συνοικιακό μαγαζί της μάνας ενός φίλου μου, η οποία δεν έχει στον ήλιο μοίρα.

    Από τις δυνατές πραγματικότητες ενός ολόκληρου κινήματος μάλλον προσπαθούμε να διαλέξουμε τη χειρότερη.
    βα.αλ. said...
    Μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε ότι τα γεγονότα ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ όλους;

    Είναι εξέγερση αυτό αγαπητέ inlove.

    Εξέγερση και είναι εδώ και τώρα μπροστά μας.

    Και οι εξεγέρσεις, οι χιλιάδες πιτσιρικάδες που την πέφταν στα ΜΑΤ και στα ΑΤ δεν κρίνονται.

    Η βία του κράτους και του κεφάλαίου είναι ωμή. Το ίδιο ωμή είναι και η απάντηση της εξέγερσης. Δε λογαριάζει γιατί κανείς δεν τη λογάριασε. Δεν μπορώ να λυπηθώ για κανέναν που το κάψαν το μαγαζί. Ούτε εγώ εω στον ήλιο μοίρα. Welcome to the club.

    Τα πολιτικά υποκείμενα δεν μπορούν να κρίνουν, γιατί έχουν κριθεί ήδη, από αυτό που συμβαίνει. Τα πολιτικά υποκείμενα μόνο να κατανοήσουν μπορούν. Αν θέλουν. Αλλιώς ας συνεχίσουν να κρατάνε τα μαγαζάκια τους.

    Τώρα σημασία δεν έχει τι λέμε. Τώρα σημασία έχει τι κάνουμε.

    Καλή δύναμη.
    Μαύρο πρόβατο said...
    Ναι να είμαστε σύντομοι: συμφωνούμε. Το ίδιο φάσμα πλανιέται πάνω απ'την Ευρώπη, έτσι εξηγείται και η λεπτομερέστατη κάλυψη των γεγονότων από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, και το αντίστοιχο μεγάλο ενδιαφέρον του κόσμου. Εδώ στο Παρίσι, σε όλους κάτι θυμίζουν τα επεισόδια της Αθήνας: αυτά που έχουν ήδη γίνει, και τ'άλλα που περιμένουμε. Καλή δύναμη, αναμιχθείτε όπως μπορείτε και όπως καταλαβαίνετε στο ξέσπασμα, η κοινωνική του βάση είναι μεγάλη, οι ανατρεπτικές δυνάμεις όμως λίγες και μικρές. Κάντε κι εσείς ο,τι νομίζετε ώστε να μείνει κάτι, ώστε ν'αλλάξει πίστα δυσκολίας το παιχνίδι, να χοντρύνει.
    reddove said...
    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
    Ανώνυμος said...
    βαρέθηκα ν ακούω τι είναι σωστό και τι λάθος. όλοι έχουν τον τρόπο τους και όλοι κάνουν αυτό που θεωρούν καλύτερο. και είναι όλα αποδεκτά.

    για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο απαράδεκτο απ αυτό που συνέβη και απ αυτό που συμβαίνει γενικώς γύρω μας.

    καληνύχτες και μαύρα μεσάνυχτα
    reddove said...
    συντροφοι εχετε απολυτο δικιο, για αυτο και διεγραψα το πιο πανω σχολιο μου.

    τα πραγματα ειναι πολυ περα απο αυτα που μπορουσαμε και μπορουμε να αντιληφθουμε.

    Μιλαμε καθαρα για εξεγερση.

    Τι να πεις πχ στο μεταναστη που απαλλοτριωνει ενα καταστημα; Οτι δυσφημει το κινημα ΣΟΥ; Οτι κανει μαλακιες στις πλατες σου; Αυτος δεν ειναι στο κινημα; Μαζι δεν ειμαστε στον αγωνα; Η μηπως οτι αυτο που κανει ειναι λαθος και οτι πρεπει να μπλα μπλα; Ουτε που θα σε ακουσει βασικα.

    Ναι υπαρχουν προβληματικες με πρωτη απο ολη μια ελλειψη συνδεσης μεταξυ κομματιων του κινηματος, το οποιο επαιξε μεγαλο ρολο στη δυσκολια συνειδητοποιησης του τι συμβαινει για πολλους απο εμας. Αλλα το να φερνεις εναντια κομματια του κινηματος ειναι το χειροτερο που μπορεις να κανεις. Οπως λεει η σο "όλοι έχουν τον τρόπο τους και όλοι κάνουν αυτό που θεωρούν καλύτερο. και είναι όλα αποδεκτά.".

    Αν το κινημα δε μας αρεσει εμεις εχουμε προβλημα πρωτα απο ολα και οχι αυτο. Ναι μεν εχει προβληματα, ναι μεν κριτικη κλπ αλλα ειναι οτι καλυτερο ειχαμε και εχουμε. Να παλεψουμε στους χωρους που βρισκομαστε, πρωτα απο ολα εναντια στις τασεις που θελουν τα διαφορα κομματια εναντιωμενα.

    Αυριο θα ειναι μεγαλη μερα. Ο εργαζομενος κοσμος δεν εχει μασησει απο την προπαγανδα των μμε.
    Οι εργαζομενοι ειναι οργισμενοι δεν ειναι μικροαστοι να κλαιν που με τα επισοδεια δεν περναει κοσμος απο το φαστ φουνταδικο τους. Η αριστερα και ο αντιεξουσιαστικος χωρος ειναι για αλλη μια φορα πισω απο τις καταστασεις. Οσο πιο γρηγορα το συνειδητοποιησει ο καθενας μας τοσο το καλυτερο.
    Ανώνυμος said...
    Παιδιά, ναι ο καθένας έχει τον τρόπο του. Δε θα μιλήσω για το πλιάτσικο μεταναστών. Ποιο πλιάτσικο δλδ; Ζουν οι μικροαστοί; Η μνήμη τους είναι μικρότερης της βδομάδας;
    Το πιάτσικο των κυβερνητικών στελεχών, της εκκλησίας, των βασικών μετόχων, των ΧΑΑ, της οικ. κρισης κλπ κλπ. Τα ξεχνάν;

    Ωστόσο, έλεος με μερικούς! Ενώ οι μαθητές -σωστά Βααλ- σ'ολη τη χώρα μας έχουν βάλει τα γυαλιά, γιατί κάνουν μαζικές πορείες και στοχευμένες επιθέσεις, υπάρχουν μερικοί που σπάνε φανάρια (wtf?). Οκ μέχρι εδώ, αλλά μη δίνουμε άλλη βάση για την αστική, καθεστωτική προπαγάνδα! (π.χ βιβλιοθήκη)

    Τεσπα, δεν έχει χαθεί τίποτα! Όλα μπροστά μας είναι! Ελπίζω αύριο να ναι καλό το κλίμα!

    Ανώνυμος said...
    ο θυμος ειναι κατανοητος και σιγουρα δικαιολογημενος καθως εχουν εμφανιστει πολλα θεματα κατα καιρους, τα οποια προκαλουν συγχυση με αποκορυφομα το θανατο του παιδιου που ηταν η σταγονα που ξεχυλισε.Ωστοσο αυτοι οι πρακτικισμοι χωρις πολιτικο χαρακτηρα ποσο μπορουν να κρατησουν? μηπως ο λογος που μας εφερε στο σημειο να κανουμε ανοιχτες συνελευσεις, γινει ο λογος που θα τις καταστρεψει?
    Ανώνυμος said...
    ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ....
    ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΔΙΑΤΥΠΩΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΣΑΝ ΑΠΛΗ ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ.

    ΓΙΑΤΙ ΕΝΑΣ 40ΧΡΟΝΟΣ ΜΠΑΤΣΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ;;;

    ΓΙΑΤΙ Ο ΕΤΕΡΟΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΤΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ;

    ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΕΦΤΕΙ ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ...ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΦΕΥΓΟΥΝ ΜΕ ΤΟΣΗ ΑΝΕΣΗ;;

    ΑΝ ΑΝΑΤΡΕΞΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΕ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΝΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΝΤΕΤΑΛΜΕΝΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΘΑ ΒΡΕΙ ΑΡΑΓΕ ΚΟΙΝΑ ΣΗΜΕΙΑ;

    ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΚΟΥΜΠΩΝΕΙ.

    ΗΤΑΝ ΔΥΟ, ΟΧΙ ΕΝΑΣ!ΔΥΟ!
    ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΟΛΩΣΑΝ ΤΟΣΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΟΥΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΑΧΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΦΡΑΣΤΙΚΑ;;
    Ανώνυμος said...
    "Ενώ οι μαθητές -σωστά Βααλ- σ'ολη τη χώρα μας έχουν βάλει τα γυαλιά, γιατί κάνουν μαζικές πορείες και στοχευμένες επιθέσεις, υπάρχουν μερικοί που σπάνε φανάρια (wtf?)".

    Φίλε. Στην επανάσταση του 1848 στην Γαλλία, οι εξεγερμένοι εργάτες πυροβολούσαν τα ρολόγια στους δημόσιος χώρους των πόλεων. Οι "θεωρητικοί" της επανάστασης τότε, δεν τους καταλαβαίνανε. Είναι πιθανόν να λέγανε κιόλας "έλεος, δεν ξέρουν τι κάνουν αυτοί".΄Όμως οι εξεγερμένοι ξέρανε πολύ καλά τι κάνανε και τι θέλανε. Θέλανε να πάρουν πίσω τον ελεγχο του χρόνου που τους είχαν κλέψει τα αφεντικά (καταρχήν θεσμοποιώντας τον και επιβάλλοντας τον για τις ανάγκες της παραγωγής).
    Αυτοί που σπάνε φανάρια σήμερα, ξέρουν επίσης πολύ καλά τι κάνουν, κατά την γνώμη μου. Είναι η έμπρακτη κριτική τους στον κεντρικό κόμβο του καπιταλιστικού κυκλώματας: αυτόν της κυκλοφορίας. Θέλουν δηλαδή να μπλοκάρουν την κυκλοφορία του εμπορεύματος και του αυτοκινήτου, σαν το πιο διαδεδομένο μέσο αυτού του κόμβου. Θέλουν να μπλοκάρουν την καταστροφή της ζωής στην πόλη, από την κυκλοφορία της μηχανής.
    "Μα είναι δυνατόν να σκέφτονται αυτά, όσοι σπάνε φανάρια;", θα αναρωτηθείς.
    Πήγαινε να τους ρωτήσεις φίλε.
    Ότι δεν μπορούμε να το καταλάβουμε, ας μην το στριμώχνουμε στα ερμηνευτικά μας σχήματα, στα σχήματα του παρελθόντος. Αντίθετα: ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε. Ένας τρόπος υπάρχει γι'αυτό: η συμμετοχή και η προσπάθεια εμβάθυνσης και όξυνσης αυτού που υπάρχει.
    Hobo
    Ανώνυμος said...
    πέστα ανώνυμε γιατί όποιος ψάχνει ηλίθιες δικαιολογίες δείχνει πως δεν έχει καταλάβει τίποτα απολύτως.
    Ανώνυμος said...
    Σε σχεση τον 0/η inlovewithlife και την απαντηση του βα.αλ. θελω πω το εξης. Βλεπουμε βα.αλ. οτι η κοινωνια εχει εναν προσανατολισμο προς την κατευθυνση να εχω την επιχειρηση μου να αυξησω το εισοδημα μου, να αποκταω περισσοτερα πραγματα κ.λ.π.. Εσυ βα.αλ. τι λες δηλαδη, ακομα κι ετσι, να ειναι η κοινωνια, εμεις προχωραμε με εξεγερσεις, κι οπως ειπες, ας συνεχισουν να κρατανε τα μαγαζακια τους.??
    βα.αλ. said...
    Τελευταίε ανώνυμε,

    για αυτήν την έρμη την κοινωνία έχουμε ακούσει τα πάντα, όλα αυτά τα χρόνια. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ. Από το ότι είναι απαθέστατη ηττημένη, ιδιωτεύτει κλπ μέχρι το ότι είναι φασιστική (ναι υπάρχει κόσμος που έχει ολόκληρη θεωρία για αυτό..).

    Ποιος είναι αυτός που μπορεί να πει τώρα τι κάνει η κοινωνία;;;

    Για ένα πλήθος συντρόφων η χρονία που πέρασε ήταν μαύρη. Εγω είχα σοκαριστεί στην πορεία του ασφαλιστικού το Μαρτη που κόσμος από το Πεδίο του Άρεως μέχρι το Σύνταγμα ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. Οι 3 μήνες από το Σεπτέμβρη μέχρι τώρα ήταν τρομερά σιψπηλοί, και τρομερά μουδιασμένοι. Ήταν απλά η σιωπή ρπριν την καταιγίδα.
    Ανώνυμος said...
    Να το θεσω διαφορετικα το ερωτημα γιατι απλα θελω να το ξεκαθαρισω, δεν εισαι δηλαδη απο εκεινους που υποστηριζουν πως η κοινωνια ειναι καπιταλιστικα και καταναλωτικα προσανατολισμενη?
    Επισης πιστευεις πως στις διαδηλωσεις ηταν κυριως εργατες ή οπως νομιζω εγω μαθητες?
    Ανώνυμος said...
    Hobo,
    έχεις δίκιο στην ερμηνεία που δίνεις στο φαινόμενο, αλλά κάνουμε λόγο για μία αντίδραση η οποία, πιστεύω, ακόμα δεν έχει πάρει χαρακτηριστικά πολιτικής εξέγερσης.

    Πώς λοιπόν θα πείσω, το μέσο μικροαστό, που ερωτοτροπεί με τις βιτρίνες, τα αυτοκίνητα, την εκάστοτε ονείρωξη που του σερβίρει ο καπιταλισμός, ότι ο αγώνας μας γίνεται για πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές λύσεις κι όχι για ξεκάβλωμα;

    Ξέρουμε: Η βία είναι το θηλυκό του βίου. Και η βία μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Αλλά δε θα πρέπει να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας; Από στοχευμένες ενέργειες ως ξενέρωτους ακτιβισμούς, που θα έχουν στόχο στην πολιτικοποίηση του αγώνα, την έκπληξη και την έμπνευση του κινήματος.

    Από την άλλη, όπως φαίνεται, τα πράγματα βρίσκουν το δρόμο τους! Όλα τώρα ξεκίνησαν, όλα είναι μπροστά μας: ο παλιός κόσμος είναι πίσω μας...

    -Β. (κρατάτε μας ενήμερους για τις τάσεις και τις εντυπώσεις του χώρου και του κινήματος, γιατί, δυστυχώς, είμαστε μερικοί θύματα της καταστολής της "Δημοκρατίας" και νιώθουμε σκατά με τις αλυσίδες)
    Ανώνυμος said...
    @ Ανώνυμε λες: "...ακόμα δεν έχει πάρει χαρακτηριστικά πολιτικής εξέγερσης"

    Να σου θυμήσω πως παλιότερα όταν οι εργάτες της αυτοκινητοβιομηχανίας πάλευαν για να αυξήσουν το χρόνο του διαλείμματος τότε όλοι οι "πολιτικοποιημένοι" είχαν πέσει να τους φάνε πως αυτό δεν είναι "πολιτικό αίτημα" (sic) πως τα "αληθινά" αιτήματα της εργατικής τάξης είναι άλλα και πως δεν υπάρχει αγώνας έξω από την "οικονομική διεκδίκηση"... Τώρα αντίθετα, μακριά από τα ιδεολογήματα του παρελθόντος ξέρουμε πως το αίτημα αυτό ήταν βαθιά πολιτικό με την έννοια της πολιτικής που βγαίνει από την καθημερινή εμπειρία.

    Με την έννοια αυτή καμιά εξέγερση ποτέ δεν ήταν "μη πολιτική" ή δεν έβαζε σοβαρά πολιτικά ζητήματα.

    Τώρα αν τα ζητήματα αυτά είναι άλλα από ό,τι έχει στο μυαλό του ο καθένας ως "πολιτικά ζητήματα", τότε αυτό είναι ένα ζήτημα το συζητάμε. Ας κοιτάξουμε όμως πρώτα να καταλάβουμε τι συμβαίνει γύρω μας κι έπειτα ας κρίνουμε...

Post a Comment



Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα