Μία σκάλα για τους συντρόφους-ισσες γρήγορα (θα πάθουν καμιά ηλίαση τόσο ψηλά που είναι...)
Είπε και ελάλησε ο βα.αλ. στις 14:35
Μετά την ΠΑΚ και την κριτική τους στον αγώνα της Λευκίμμης είχαμε και δεύτερη κριτική, αν μπορεί να θεωρηθεί βέβαια κριτική αυτό το ημιπαραλήρημα, που φέρει την υπογραφή Terminal 119.
Όποιος έχει το ανάλογο ψυχικό σθένος και την ανάλογη διανοητική οξύτητα μπορεί να δοκιμάσει να το διαβάσει εδώ.
Εγώ από την πλευρά μου δεν ξέρω καν αν έχει νόημα να τους πάρω στα σοβαρά μιας και δεν καταλαβαίνω πέρα από τα μισά. Προσπάθησα να εντοπίσω τα επιχειρήματα για ποιο λόγο οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες τάσσονται κατά και κατακρίνουν τον αγώνα στη Λευκίμμη.
Με ειλικρινή προσπάθεια κατανόησης νομίζω ότι έχω εντοπίσει τα εξής:
1. Πρόκειται για μία κινητοποίηση που έχει υπό τον έλεγχο του το ΚΚΕ.
Ωραία. Μπορείτε να το αποδείξετε αυτό; Από που φαίνεται και ποια στοιχεία το αποδεικνύουν; Αντιθέτως εγώ θα έλεγα (με στοιχεία) ότι τον έλεγχο την όλης φάσης δεν τον έχει το ΚΚΕ, μία μικρή απόδειξη για αυτό ήταν όταν στην πορεία που έγινε στην πόλη του νησιού το μπλοκ των κατοίκων δεν άφησε (δε θέλησε) να αφήσει το ΚΚΕ να μπει από πίσω του. Αντιθέτως από πίσω του κάλεσε διάφορους ακροαριστερούς και αντιεξουσιαστές. Επίσης αυτό που τουλάχιστον καταλαβαίνει κανείς εδώ είναι ότι το ΚΚΕ προσπαθεί να πάρει τον έλεγχο. Που είδανε λοιπόν το ΚΚΕ να ελέγχει οι Terminal 119;
Δεν μπαίνω σε διαδικασία να αναλύσω την έννοια και τη σημασία των αγώνων πάλι. Οι αγώνες και δη οι κοινωνικοί και εργατικοί αγώνες έχουν αντιφάσεις. Εφόσον μέσα σε αυτούς τους αγώνες μπορούμε να δράσουμε και να αντιπροτείνουμε πράγματα, εφόσον αυτοί οι αγώνες δεν είναι υπό το καπέλο κάποιας γραφειοκρατίας πρέπει να είμαστε εκεί. Όλα τα άλλα είναι καμουφλάζ για να κρύψουμε την αδράνεια μας. Και να μην λερώσουμε τα χεράκια μας τα οποία είναι πεντακάθαρα από το γύρισμα των απαστράπτοντων σελίδων των βιβλίων του Μεγάλου Φαλακρού Φιλόσοφου.
2. Οι κάτοικοι και οι αγωνιστές εκεί δεν έχουν μία ξεκάθαρη και πολιτικά και οικολογικά απάντηση στο πρόβλημα.
Ενώ οι Terminal έχουν όλες τις λύσεις έτοιμες;
Οι ΟΤΑ αυτή τη στιγμή δεν είναι παρά πολιτικές φεουδαρχίες με την πιο αυστηρή έννοια της λέξης φεουδαρχία. Οι ΟΤΑ είναι τα οργανωμένα οικονομικοπολιτικά συμφέροντα κάθε τόπου. Αυτοί κάνουν κουμάντο και είναι άπειρες οι περιπτώσεις εκείνες όπου οι αποφάσεις τους και οι πολιτικές τους σα μοναδικό στόχο έχουνε το πιο στενό πολιτικοοικονομικό τους συμφέρον.
Οι διαχείριση και το ζήτημα των σκουπιδιών είναι ένα τεράστιο ζήτημα και πάντα είναι υπερτοπικό. Επίσης είναι ένα ζήτημα το οποίο μέσα στο σύστημα πολιτικής διαχείρησης δε χωράνε περιθώρια "μισοδουλειάς" (χαρακτηριστικό όλων των υποδομών που κατασκευάζονται στη χώρα). Ένας ΧΥΤΑ από τον οποίο θα κόψουνε 4-5 εκατομμύρια ευρώ για να τα φάνε μίζες, θα υπολειτουργεί και θα κακολειτουργεί. Αυτή την τακτική, όποιος μένει στην επαρχία την ξέρει. Σε ένα δρόμο, ή στο φωτισμό το να κόψεις 10 χιλιάρικα από το έργο δεν έχει κάποια άμεση και κυρίως τόσο μεγάλη επίδραση. Αυτή την αλήθεια, την αλήθεια ότι οι κάτοικοι των δήμων στην επαρχία δεν έχουν εμπιστοσύνη στο έργο των ΟΤΑ, οι κάτοικοι της Λευκίμμης την ξέρουν επίσης. Και με αυτό τον τρόπο, με αυτή τη δυσπιστία, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το τοπικό και το υπερτοπικό σύστημα πολιτικής διαχείρισης μπαίνει σε κρίση. Και καλά του κάνουνε. Οι κάτοικοι δεν πιστεύουν ότι ο ΧΥΤΑ φτιάχνεται για ένα γενικό καλό. Τα 30 και τα 40 χρόνια πολιτικής φεουδαρχίας στα χωριά με τις φατρίες και τα οικονομικά συμφέροντα που κάνουν κουμάντο τώρα βρίσκονται σε κρίση. Και τα βάζουν οι κάτοικοι σε κρίση και πολύ καλά κάνουν.
Εγώ από την πλευρά μου πιστεύω ότι όταν το πολιτικό σύστημα μπαίνει σε κρίση από αγώνες των κατοίκων μόνο θετικά μπορώ να το δω...
Επιπλέον με ένα απλό ψάξιμο μπορεί κανείς σχετικά εύκολα να δει ότι οι κάτοικοι αντιπροτείνουν πράγματα. Και ακόμα πιο σημαντικό που εκεί θα πρέπει να σταθούμε αν θέλουμε να μιλάμε ουσιαστικά είναι ότι κάτοικοι απαιτούν να ακούγονται και να μετράει η άποψη τους. Αν αυτό φαίνεται μικρό στους Terminal, η απαίτηση δηλ. των κατοίκων να έχουνε εξουσία πάνω στη ζωή τους... με γεια τους και με χαρά τους. Προφανώς η κοινωνική και ατομική αυτονομία έτσι όπως την ερμηνεύουν οι Terminal δε σημαίνει κάτι τέτοιο...
3. Αυτοί που κινητοποιούνται δεν είναι κάτι παρά ένα ταλαίπωρο υποκείμενο. Ο λαός, ο όχλος (οι λέξεις δικές τους)... και η πλέμπα να συμπληρώσω εγώ. Υπάρχει μία προκατάληψη που θεωρεί ό,τι γίνεται από τα κάτω και ενάντια στην κυβέρνηση είναι καλό.
Καταρχήν το καλό και το κακό υπάρχει μόνο στις αμέτρητες ηθικολογίες του Terminal (όπως βέβαια και στις θρησκείες). Οι αγώνες δεν είναι ούτε καλοί, ούτε κακοί. Οι αγώνες ή συμβαίνουν ή δε συμβαίνουν. Οι αγώνες ή έχουν κάποια χαρακτηριστικά τα οποία τους πάνε μπροστά ή δεν έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Και στους αγώνες αυτούς τα σοβαρά πολιτικά υποκείμενα εάν μπορούν ή όχι να παρέμβουνε παρεμβαίνουνε. Τώρα όλα τα υπόλοιπα για καλούς ή κακούς δεν έχουνε καμία σχέση με την ιστορική κοινωνική κίνηση. Και ξανά μανά όποιος κατακρίνει αγώνες να το κάνει με συγκεκριμένα στοιχεία και με συγκεκριμένα επιχειρήματα. Ούτε με μπουρδολογίες ούτε με αοριστολογίες. Αλλιώς ας το βουλώσει ή ας μιλάει μόνο για το πόσο καλά ή κακά είναι διάφορα κράτη στον πλανήτη, όπως μας έχουνε συνηθίσει οι Terminal.
4. Το αίτημα όχι ΧΥΤΑ στη Λευκίμμη είναι ισοδύναμο του όχι λαθρομετανάστες στο χωριό μας.
Μπράβο σύντροφοι και συντρόφισσες. Μήπως μπορείτε να μας πείτε γιατί το όχι φασίστες στις γειτονιές μας, γιατί το όχι κεραίες κινητής τηλεφωνίας στις γειτονιές μας, και γιατί το όχι μπάτσοι στα Εξάρχεια είναι πολύ πιο διαφορετικά και πολύ πιο μπροστά από το όχι ΧΥΤΑ στη Λευκίμμη; Ο μόνος λόγος που εγώ μπορώ να καταλάβω προέρχεται μόνο από το τέλος του κειμένου όπου λίγο πολύ οι Terminal ισχυρίζονται ότι όλη η ελληνική επαρχία είναι μία παραλλαγή της Αμάρυνθου. Μπράβο σπουδαία ανάλυση. Συγχαρητήρια. Ο συναισθηματισμός σας χορεύει με την ιδεολογία σας.
5. Τα αιτήματα είναι ετερόνομα, απολίτικα και δεν προάγουν κάποια ριζοσπαστική οικολογική λύση.
Μάλιστα. Προφανώς οι Terminal περιμένουν εκείνη την λαμπρή στιγμή που θα ανοίξουν οι κουρτίνες της ιστορίας και θα εμφανιστεί μπροστά μας η αυτόνομη κοινωνία. Και αυτοί τότε θα την αναγνωρίσουν και θα την δοξάσουν. Και η αυτόνομη κοινωνία θα τους ευχαριστήσει για αυτή την τιμή. Τί όμορφα!
Φαίνεται κανένας δεν τους έχει πει ότι η κοινωνική κίνηση είναι μία βρωμική δουλειά. Ότι το παλιό και το καινούριο αντιπαλεύουν διαρκώς μέσα στους ίδιους τους αγώνες. Και ότι δουλειά δική μας είναι να ξεκινάμε όπου μπορούμε αγώνες ή να εμπλακόμαστε και να προοωθούμε εκείνα τα πράγματα που πάνε τους αγώνες προς μία απελευθερωτική κατεύθυνση. Όχι δεν τους έχει πει κανείς. Δεν τους έχει πει κανείς ότι στοιχεία αυτονομίας με στοιχεία ετερονομίας μπορούν να υπάρχουν παντού και ταυτόχρονα, και ότι τα πολιτικά υποκείμενα πρέπει να παρεμβαίνουν για να ενισχύουν αυτή την αυτονομία.
Όχι... από ότι φαίνεται τους αρκεί να αραδιάζουν ηλιθιότητες και ασυναρτησίες από την ψηλή ταράτσα που κοιτάνε τον κόσμο.
Όχι άλλο Νταλάρα, Πάριο και Αλεξίου...
Όποιος έχει το ανάλογο ψυχικό σθένος και την ανάλογη διανοητική οξύτητα μπορεί να δοκιμάσει να το διαβάσει εδώ.
Εγώ από την πλευρά μου δεν ξέρω καν αν έχει νόημα να τους πάρω στα σοβαρά μιας και δεν καταλαβαίνω πέρα από τα μισά. Προσπάθησα να εντοπίσω τα επιχειρήματα για ποιο λόγο οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες τάσσονται κατά και κατακρίνουν τον αγώνα στη Λευκίμμη.
Με ειλικρινή προσπάθεια κατανόησης νομίζω ότι έχω εντοπίσει τα εξής:
1. Πρόκειται για μία κινητοποίηση που έχει υπό τον έλεγχο του το ΚΚΕ.
Ωραία. Μπορείτε να το αποδείξετε αυτό; Από που φαίνεται και ποια στοιχεία το αποδεικνύουν; Αντιθέτως εγώ θα έλεγα (με στοιχεία) ότι τον έλεγχο την όλης φάσης δεν τον έχει το ΚΚΕ, μία μικρή απόδειξη για αυτό ήταν όταν στην πορεία που έγινε στην πόλη του νησιού το μπλοκ των κατοίκων δεν άφησε (δε θέλησε) να αφήσει το ΚΚΕ να μπει από πίσω του. Αντιθέτως από πίσω του κάλεσε διάφορους ακροαριστερούς και αντιεξουσιαστές. Επίσης αυτό που τουλάχιστον καταλαβαίνει κανείς εδώ είναι ότι το ΚΚΕ προσπαθεί να πάρει τον έλεγχο. Που είδανε λοιπόν το ΚΚΕ να ελέγχει οι Terminal 119;
Δεν μπαίνω σε διαδικασία να αναλύσω την έννοια και τη σημασία των αγώνων πάλι. Οι αγώνες και δη οι κοινωνικοί και εργατικοί αγώνες έχουν αντιφάσεις. Εφόσον μέσα σε αυτούς τους αγώνες μπορούμε να δράσουμε και να αντιπροτείνουμε πράγματα, εφόσον αυτοί οι αγώνες δεν είναι υπό το καπέλο κάποιας γραφειοκρατίας πρέπει να είμαστε εκεί. Όλα τα άλλα είναι καμουφλάζ για να κρύψουμε την αδράνεια μας. Και να μην λερώσουμε τα χεράκια μας τα οποία είναι πεντακάθαρα από το γύρισμα των απαστράπτοντων σελίδων των βιβλίων του Μεγάλου Φαλακρού Φιλόσοφου.
2. Οι κάτοικοι και οι αγωνιστές εκεί δεν έχουν μία ξεκάθαρη και πολιτικά και οικολογικά απάντηση στο πρόβλημα.
Ενώ οι Terminal έχουν όλες τις λύσεις έτοιμες;
Οι ΟΤΑ αυτή τη στιγμή δεν είναι παρά πολιτικές φεουδαρχίες με την πιο αυστηρή έννοια της λέξης φεουδαρχία. Οι ΟΤΑ είναι τα οργανωμένα οικονομικοπολιτικά συμφέροντα κάθε τόπου. Αυτοί κάνουν κουμάντο και είναι άπειρες οι περιπτώσεις εκείνες όπου οι αποφάσεις τους και οι πολιτικές τους σα μοναδικό στόχο έχουνε το πιο στενό πολιτικοοικονομικό τους συμφέρον.
Οι διαχείριση και το ζήτημα των σκουπιδιών είναι ένα τεράστιο ζήτημα και πάντα είναι υπερτοπικό. Επίσης είναι ένα ζήτημα το οποίο μέσα στο σύστημα πολιτικής διαχείρησης δε χωράνε περιθώρια "μισοδουλειάς" (χαρακτηριστικό όλων των υποδομών που κατασκευάζονται στη χώρα). Ένας ΧΥΤΑ από τον οποίο θα κόψουνε 4-5 εκατομμύρια ευρώ για να τα φάνε μίζες, θα υπολειτουργεί και θα κακολειτουργεί. Αυτή την τακτική, όποιος μένει στην επαρχία την ξέρει. Σε ένα δρόμο, ή στο φωτισμό το να κόψεις 10 χιλιάρικα από το έργο δεν έχει κάποια άμεση και κυρίως τόσο μεγάλη επίδραση. Αυτή την αλήθεια, την αλήθεια ότι οι κάτοικοι των δήμων στην επαρχία δεν έχουν εμπιστοσύνη στο έργο των ΟΤΑ, οι κάτοικοι της Λευκίμμης την ξέρουν επίσης. Και με αυτό τον τρόπο, με αυτή τη δυσπιστία, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το τοπικό και το υπερτοπικό σύστημα πολιτικής διαχείρισης μπαίνει σε κρίση. Και καλά του κάνουνε. Οι κάτοικοι δεν πιστεύουν ότι ο ΧΥΤΑ φτιάχνεται για ένα γενικό καλό. Τα 30 και τα 40 χρόνια πολιτικής φεουδαρχίας στα χωριά με τις φατρίες και τα οικονομικά συμφέροντα που κάνουν κουμάντο τώρα βρίσκονται σε κρίση. Και τα βάζουν οι κάτοικοι σε κρίση και πολύ καλά κάνουν.
Εγώ από την πλευρά μου πιστεύω ότι όταν το πολιτικό σύστημα μπαίνει σε κρίση από αγώνες των κατοίκων μόνο θετικά μπορώ να το δω...
Επιπλέον με ένα απλό ψάξιμο μπορεί κανείς σχετικά εύκολα να δει ότι οι κάτοικοι αντιπροτείνουν πράγματα. Και ακόμα πιο σημαντικό που εκεί θα πρέπει να σταθούμε αν θέλουμε να μιλάμε ουσιαστικά είναι ότι κάτοικοι απαιτούν να ακούγονται και να μετράει η άποψη τους. Αν αυτό φαίνεται μικρό στους Terminal, η απαίτηση δηλ. των κατοίκων να έχουνε εξουσία πάνω στη ζωή τους... με γεια τους και με χαρά τους. Προφανώς η κοινωνική και ατομική αυτονομία έτσι όπως την ερμηνεύουν οι Terminal δε σημαίνει κάτι τέτοιο...
3. Αυτοί που κινητοποιούνται δεν είναι κάτι παρά ένα ταλαίπωρο υποκείμενο. Ο λαός, ο όχλος (οι λέξεις δικές τους)... και η πλέμπα να συμπληρώσω εγώ. Υπάρχει μία προκατάληψη που θεωρεί ό,τι γίνεται από τα κάτω και ενάντια στην κυβέρνηση είναι καλό.
Καταρχήν το καλό και το κακό υπάρχει μόνο στις αμέτρητες ηθικολογίες του Terminal (όπως βέβαια και στις θρησκείες). Οι αγώνες δεν είναι ούτε καλοί, ούτε κακοί. Οι αγώνες ή συμβαίνουν ή δε συμβαίνουν. Οι αγώνες ή έχουν κάποια χαρακτηριστικά τα οποία τους πάνε μπροστά ή δεν έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Και στους αγώνες αυτούς τα σοβαρά πολιτικά υποκείμενα εάν μπορούν ή όχι να παρέμβουνε παρεμβαίνουνε. Τώρα όλα τα υπόλοιπα για καλούς ή κακούς δεν έχουνε καμία σχέση με την ιστορική κοινωνική κίνηση. Και ξανά μανά όποιος κατακρίνει αγώνες να το κάνει με συγκεκριμένα στοιχεία και με συγκεκριμένα επιχειρήματα. Ούτε με μπουρδολογίες ούτε με αοριστολογίες. Αλλιώς ας το βουλώσει ή ας μιλάει μόνο για το πόσο καλά ή κακά είναι διάφορα κράτη στον πλανήτη, όπως μας έχουνε συνηθίσει οι Terminal.
4. Το αίτημα όχι ΧΥΤΑ στη Λευκίμμη είναι ισοδύναμο του όχι λαθρομετανάστες στο χωριό μας.
Μπράβο σύντροφοι και συντρόφισσες. Μήπως μπορείτε να μας πείτε γιατί το όχι φασίστες στις γειτονιές μας, γιατί το όχι κεραίες κινητής τηλεφωνίας στις γειτονιές μας, και γιατί το όχι μπάτσοι στα Εξάρχεια είναι πολύ πιο διαφορετικά και πολύ πιο μπροστά από το όχι ΧΥΤΑ στη Λευκίμμη; Ο μόνος λόγος που εγώ μπορώ να καταλάβω προέρχεται μόνο από το τέλος του κειμένου όπου λίγο πολύ οι Terminal ισχυρίζονται ότι όλη η ελληνική επαρχία είναι μία παραλλαγή της Αμάρυνθου. Μπράβο σπουδαία ανάλυση. Συγχαρητήρια. Ο συναισθηματισμός σας χορεύει με την ιδεολογία σας.
5. Τα αιτήματα είναι ετερόνομα, απολίτικα και δεν προάγουν κάποια ριζοσπαστική οικολογική λύση.
Μάλιστα. Προφανώς οι Terminal περιμένουν εκείνη την λαμπρή στιγμή που θα ανοίξουν οι κουρτίνες της ιστορίας και θα εμφανιστεί μπροστά μας η αυτόνομη κοινωνία. Και αυτοί τότε θα την αναγνωρίσουν και θα την δοξάσουν. Και η αυτόνομη κοινωνία θα τους ευχαριστήσει για αυτή την τιμή. Τί όμορφα!
Φαίνεται κανένας δεν τους έχει πει ότι η κοινωνική κίνηση είναι μία βρωμική δουλειά. Ότι το παλιό και το καινούριο αντιπαλεύουν διαρκώς μέσα στους ίδιους τους αγώνες. Και ότι δουλειά δική μας είναι να ξεκινάμε όπου μπορούμε αγώνες ή να εμπλακόμαστε και να προοωθούμε εκείνα τα πράγματα που πάνε τους αγώνες προς μία απελευθερωτική κατεύθυνση. Όχι δεν τους έχει πει κανείς. Δεν τους έχει πει κανείς ότι στοιχεία αυτονομίας με στοιχεία ετερονομίας μπορούν να υπάρχουν παντού και ταυτόχρονα, και ότι τα πολιτικά υποκείμενα πρέπει να παρεμβαίνουν για να ενισχύουν αυτή την αυτονομία.
Όχι... από ότι φαίνεται τους αρκεί να αραδιάζουν ηλιθιότητες και ασυναρτησίες από την ψηλή ταράτσα που κοιτάνε τον κόσμο.
Όχι άλλο Νταλάρα, Πάριο και Αλεξίου...
16 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Poios tous gamaei kai tous terminal?
Edo se ekdiloseis exoune faei tetoia katastoli pou den mporoun na ar8rosoun oute mia sobari politiki koybenta pia...
O,ti allo diabazeis tora einai oi anar8res krayges tous prin tin teliki tous dialysi.
1. Αναφέρεις ότι σε κάθε αγώνα υπάρχουν πράγματα που τον πάνε μπροστά και πράγματα που τον πάνε πίσω. Με αυτό μήπως υποννοείς ότι οι τερμιναλ είναι από τους παράγοντες εκείνους (έστω κι αν δεν έχουν αναμειχθεί ενεργά) που πάνε τις αντιλήψεις (έστω και σε ιδεολογικό επίπεδο) προς τα πίσω;
Εν ολίγοις, ότι αποτελούν τμήμα του παλιού κόσμου όπως και τόσα άλλα σεχταριστικά γκρουπούσκουλα του χώρου; (Αν ναι εδώ συμφωνούμε με τον από πάνω, θα πρέπει τότε να συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις στο να διαλύσουμε τα στοιχεία αυτά του παλιού κόσμου και να διαχυθούμε στην κοινωνία κάνοντας πραγματική πολιτική δουλειά)
2. Εφόσον όπως λες το σημαντικό είναι οι αγώνες γιατί ασχολείσαι τόσο πολύ με τη διαμεσολαβημένη άποψη κάποιων τρίτων που όπως είδες ακόμα και στο ίντιμίντια δε βρέθηκε ούτε μισός άνθρωπος να υπερασπιστεί τέτοιου είδους καφρίλες που γράφουν... Γιατί δηλαδή αφιερώνεις χρόνο και κόπο στο να λες τι λένε άλλοι για τον αγώνα και α) δεν ενημερώνεις για τη φάση και β) δε δίνεις το λόγο σε αυτούς που δεν έχουν τη δυνατότητα να εκφραζουν άποψη μέσω οποιουδήποτε μέσου: δηλ. εννοώ τους αγωνιζόμενους κατοίκους -το λόγο τον οποίων ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ έχουν κοιτάξει να τον θάψουν παίζοντας το ρόλο της κυριαρχίας...
Αφού είσαι και από την corfu ένας λόγος παραπάνω.
Αφού δηλαδή ο λόγος τέτοιων γκρουπούσκουλων δεν έχει καμιά απολύτως κοινωνική δυναμική (του ΚΚΕ μπορεί να έχει εδώ) τότε εσύ γιατί ασχολείσαι; Τι νόημα έχει ένας διάλογος με τα απολιθώματα που ακόμα δεν κατάφεραν να σηκωθούν από τον τάφο τους;
Και τι στιγμή μάλιστα που νόημα θα είχε ένας διάλογος με ανθρώπους που έχουν βιώσει από μέσα τις καταστάσεις και έχουν αγωνιστεί, με ό,τι διαφωνία μπορεί να έχει κανείς μαζί τους...
Οπότε και αυτήν την ανάρτηση όπως και την άλλη των ιδεολόγων φίλων σου της ΠΑΚ (που όμως είναι ακίνδινοι, βυθισμένοι στις βεβαιότητές τους) την κρίνω άσκοπη και το σημαντικότερο δε βοηθά να κυκλοφορήσει ο αγώνας, να μαθευτούν σημαντικά πράγματα και να βουλώσουν οι χαίνουσες τρύπες της (ανίκητης ως φαίνεται) ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ...
ΚΑΘΕ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ
Poios apo tous katoikous tis leykimis (alla kai eyrytera) kserei tous terminal, tous PAK kai to ka8e tsoutseki...
χαλαρα ρε σεις. το κειμενο που βγαλανε για την αντιφα ειναι του αυτου επιπεδου παντως. τεσπα, κριμα, αν συγκρινει κανεις με αυτα που βγαζαν (οχι μονοι τους) παλιοτερα, τις τοπολογιες, κλπ
Πρέπει να προσπαθήσουμε. Όχι επειδή έχει απαραίτητα καμία ιδιαίτερη πολιτική αξία, αλλά τουλάχιστον για εξάσκηση.
7899
Δεν ξέρω τι κραυγές είναι όμως υποτίθεται ότι είναι πολιτικός λόγος έτσι;
Με αυτή την έννοια και απαντώντας και στους υπόλοιπους νιώθω ότι πρέπει να απαντήσω. Και πρέπει να απαντήσω όχι επειδή μπορεί να θέλω να δώσω αξία (από μένα θα τη βρούνε την αξία τους;), αλλά επειδή τέτοιες αντιλήψεις και τέτοιες ιδεολογίες είναι διάχυτες στον επαναστατικό χώρο. Ας πούμε το ίδιο κάνουν και πολύ αναρχικοί με τις ανάρθρες κραυγές τους. Το αποτέλεσμα είναι και στις δύο όμως περιπτώσεις το ίδιο. Ο αγώνας τοποθετείται κάπου ψηλά μακριά και έξω από εμάς.
woodpecker
1. Δεν είναι μέρος κανενός αγώνα οι Τερμινάλ. Έκφράζουν απλά με το χειρότερο δυνατό τρόπο την γκετοποίηση του χώρου, το εμείς και η φάση μας. Αυτό πρέπει να τσακιστεί σαν αντίληψη. Γνώμη μου.
Δεν ξέρω αν είναι ή όχι η Τερμινάλ μέρος του παλιού ή του καινούριου κόσμος. Αυτό θα το κρίνει ο καινούριος κόσμος και όχι εγώ. Εγώ κρίνω κάποιες απόψεις αρνητικά και ασκώ την κριτίκή μου.
2. Για τη φάση δεν ενημερώνω γιατί δεν έχω να προσθέσω κάτι καινούριο. Δεν έχω κάποιες άκρες στην Κέρκυρα οι οποίες θα με πληροφορήσουν για κάτι με αυτή την έννοια. Οπότε η ενημέρωση που έχω εγώ είναι λίγο πολύ αυτή που έχουμε όλοι μας. Να είστε σίγουροι ότι όταν θα ανέβω Κέρκυρα θα προσπαθήσω να έρθω σε επαφή με κάποιο κόσμο εκεί. Αλλά από εκεί και πέρα δεν έχω κάτι ουσιαστικά καινούριο να προσθέσω.
Επίσης όπως καταλαβαίνετε αυτό εδώ το ιστολόγιο δεν είναι ένα "καθαρό πολιτικά" (αν υπάρχει τέτοιο πράγμα), ιστολόγιο. Θέλει να έχει μία λειτουργία διαπροσωπικής (ας την πούμε έτσι...) σχέσης. Με αυτή την έννοια θα γράψω και τις πολιτικές μου απόψεις έτσι όπως θα τις συζήταγα με τους συντρόφους -ισσες μου, αλλά επίσης θα γράψω και καμία μαλακία, καμιά ταινία και καμιά μουσική που γουστάρω, επίσης όπως θα έκανα με συντρόφους και ισσες. Με αυτή την έννοια δε θέλω να μιλάω για τη ζωή το σύμπαν και τα πάντα γιατί ανάμεσα στα άλλα δεν μπορώ κιόλας. Είναι πολύ περισσότερο κάτι που κινέιται προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση και επιθυμεί να αναδείξει κάποια επιμέρους ζητήματα.
Δεν είναι το όλον θέλει απλά να είναι ένα μέρος.
Όσον αφορά το β. ισχύουν λίγο πολύ τα παραπάνω. Δεν μπορώ να δώσω κάτι αυτή τη στιγμή. Πιθανά βέβαια να πει κανείς ότι χρειάζονται και οι απλές αναδημοσιεύσεις. Τέλος πάντων πιθανά να υπάρχει και ένα δίκιο σε αυτό ωστόσο είναι ένα τόσο μεγάλο ζήτημα...
Τέλος δεν ξέρω πόσο χρήσιμες ή άχρηστες μπορούν να είναι αυτές οι αναρτήσεις μου. Αυτό το κρίνετε εσείς.
Δεν ξέρω αν κάνω λάθος που τους παίρνω στα σοβαρά. Ή μάλλον τους αντιμετωπίζω στα σοβαρά. Αλλά εγώ πιστεύω ότι οι κουμουνιστές πρέπει να είναι ευγενικοί άνθρωποι...
Ωρες ωρες σκέφτομαι καλύτερα κκε και συνασπισμο παρά καστοριάδη. Οι σύγχρονοι κκεδες τουλάχιστον θέλουν απλά να αυξηθεί το εισόδημα της εργατικής τάξης όχι να καταδιώξουν όποιον έχει την ατυχία να διαφωνεί μαζί τους.(αλήθεια δεν έχεις παρατηρήσει πως σκοτώνονται οι καστοριαδικές γκρούπες μεταξύ τους;) Πάλι καλά τουλάχιστον που το μαύρο πιπέρι δεν βγάζει και κείμενα στο net να φρίξουμε τελείως. χαρα στο κουράγιο σου που καταφερνεις και τους αντεχεις.
ένας μαρξιστής
Για πες μας και καμια επανασταση που προβλεφθηκε απο καποιον...
Για πες μας και για τις επαναστασεις που θα'πρεπε κατα Μαρξ να'χουν γινει στον ανεπτυγμενο κοσμο?
Και μη μου πεις οτι ακομα δεν εχουν αναπτυχθει αρκετα οι παραγωγικες δυναμεις... Λιγο ακομα και θα εξαφανιστει η ανθρωποτητα απ'την αναπτυξη που εχει πραγματοποιηθει τα τελευταια χρονια...
Αληθεια ποιο βιβλιο του Καστοριαδη εχεις διαβασει και το βρηκες βλακεια?
Επισης ο Καστοριαδης δεν ειχε μαλλια λογω προβληματος υγειας...
Μηπως να αρχισουν να κοροϊδευουμε και τους ανθρωπους που πασχουν απο καρκινο,επειδη τους εχουν πεσει τα μαλλια απ'τις χημειοθεραπειες?
" Φανταστείτε μόνο να είχαν πέραση ιδέες τους, θα είχαν εκτελέσει τον μισό πληθυσμό (εκτός απο τους πολυαγαπημένους εθνικιστες-εβραίους φίλους τους)"
Περα απ'τις φαντασιωσεις σου,στην ιστορια μεχρι τωρα,αν καποιοι εκτελεσαν πληθυσμους ηταν οι μαρξιστες(και βεβαια δεν αναφερομαι σε διαφορες μαρξιστικες σεκτες,αλλα στο μαρξισμο που ειχε σημασια,στο μαρξισμο που λειτουργησε ως δικαιολογια για να εξοντωνονται οι πολιτικοι αντιπαλοι και να καταλαμβανουν κομματα την κρατικη εξουσια)
"Για τους φοιτητές να δείτε πως έκαναν, επειδή δεν είχαν υιοθετήσει τα δικά τους αιτήματα τους έκραζαν κι αυτούς."
Η κριτικη εγινε επειδη οι συνελευσεις που επαιρναν αποφασεις για κινητοποιησεις διεξαγωνταν με γραφειοκρατικο τροπο και επειδη το φοιτητικο κινημα δεν εθεσε τιποτα αλλο παρα συντεχνιακα ζητηματα...
Αν υπηρξε βεβαια ποτε ενα φοιτητικο κινημα...γιατι εμενα περισσοτερο μου φανηκε ενα κινημα επαγγελματιων συνδικαλιστων,οπου η πλειοψηφια του κοσμου μονο επικυρωνε ετοιμα πλαισια στις συνελευσεις,χειροκροταγε και φωναζε συνθηματα στο τελος των συνελευσεων και στις πορειες...
Αυτα προς το παρρον...
Καταρχήν: μαρξιστή, αν και σε κάποια πράγματα συμφωνώ στα περισσότερα νομίζω ότι υπερβάλλεις.
Εγώ την αιτιοκρατία την δέχομαι μόνο σαν πιθανότητα, το τάδε μπορεί να οδηγήσει στο δείνα αλλά όχι αιτιοκρατικά. Ειδικότερα δε αν μιλάμε για την γενική ιστορική κίνηση (ένα σύστημα απερίγραπτου χάους...) τότε νομίζω η αιτιοκρατία και οι λοιποί θετικισμοί του Μαρξ έχουν ήδη καταρρεύσει.
Η κριτική μου προς εκείνο τον κόσμο που εξαπολύει από της κορφές του Ολύμπου τους κεραυνούς της κριτικής του δεν είναι ότι δεν είναι αιτιοκράτες. Είναι ότι είναι τελικά μάλλον μία self made πρωτοπορία, ότι είναι διαχωρισμένοι από την κοινωνική κίνηση.
Η έπαρση, ο ελιτισμός και αναγκαστικά όταν μιλάμε για πολιτική ο λενινισμός (το κόμμα ξέρει, ο λαός δεν ξέρει κλπ), είναι διάχυτα όχι μόνο στους Τερμινάλ ή στην ΠΑΚ.
Το επαναστατικό κίνημα στην Ελλάδα έχει φτιάξει άπειρους διαχωρισμούς. Έχει γκετοποιηθεί αφάνταστα. Έχει ρίξει και από πάνω του το πέπλο της αντικουλτούρας και έχει δέσει το γλυκό. Εμείς οι έτσι, οι αλλιώς και οι γιουβέτσι.
Οι εκμεταλλευόμενοι και οι κυριαρχούμενοι είναι εκεί. Οι μικρές και οι μεγάλες αντιστάσεις είναι επίσης εκεί. Η ιστορία εν κατακλείδι είναι εκεί... Εμείς που είμαστε;
Φλυάρησα.
Επίσης. Το πρόβλημα για μένα δεν είναι στον Καστοριάδη, στο Ντεμπόρ ή στο Μαρξ...
Άλλωστε για ποιον από όλους μιλάμε;
Για το Μαρξ του Κομμουνιστικού Μανιφέστου; Ή για τον Μαρξ του Κεφαλαίου;
Για τον Ντεμπόρ της Κοινωνίας του Θεάματος ή για τον Ντεμπόρ του Πανηγυρικού;
Για τον Καστορίαδη του Η πείρα του εργατικού κινήματος ή τον Καστοριάδη του Μπροστά στον πόλεμο και τον Καστοριάδη επίτιμο καθηγητή πανεπιστήμιου. Για τον Κατοριάδη επαναστάτη ή για τον Καστοριάδη Μεγάλο Έλληνα Φιλόσοφο...;
Τέλος πάντων. Μερικοί πολύ κοντινοί μου σύντροφοι είναι βαθύτατα επηρρεασμένοι από τον Καστοριάδη και μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι πολύ απέχουν από τέτοιες αντιλήψεις και απόψεις.
Επίσης ας μου επιτραπεί για το Μαύρο Πιπέρι να διατηρώ τις επιφυλάξεις μου.
Αγαπητή Ασπιρίνη:
Τα κινήματα (εργατικό, φοιτητικό, οικολογικό, κλπ.) ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν είναι ΕΝΙΑΙΑ. Μέσα τους υπάρχουν και συνυπάρχουν τάσεις, οργανώσεις δομές, δράσεις και αντιδράσεις. Όποιος κρίνει αυτά τα κινήματα ενιαία κάνει λάθος, κατα τη γνώμη μου. Κρίνω σαν πολύ ορθότερο σε ένα κίνημα να κρίνεις και να κατακρίνεις αυτά που το πάνε πίσω και ταυτόχρονα να ενισχύσεις και να ενσυναμώσεις αυτά που το πάνε μπροστά.
Άλλο ο Μαρξ, άλλο αυτά ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ο Μαρξ, και άλλο ο μαρξισμός-λενινισμός.
Νομίζω ότι παρόλη τη ζέστη καταλαβαινόμαστε...
Αληθεια βα.αλ. εχεις διαβασει το "Μπροστα στον πολεμο"?
Επισης οπως και ο Μπουκτσιν,ετσι και ο Καστοριαδης ηταν και επαναστατης και μεγαλος φιλοσοφος...
Σ'αυτο που λες για τα κινηματα...
Σιγουρα ποτε δεν ειναι ενιαια...
Συγκεκριμενα στο προσφατο φοιτητικο κινημα ομως,κυριαρχησαν ή οχι οι συντεχνιακες αντιληψεις των αριστερων(κυριως των ΕΑΑΚιτων)?...
Ήταν ή δεν ηταν φωνη βωοντος εν τη ερημω οι ελευθεριακοι σ'αυτο το κινημα?
Αυτο δε σημαινει οτι δε πρεπει να συμμετεχεις σε τετοια κινηματα...αλλα να μην εχουμε και αυταπατες για το τι εγινε...
Αμα δεν εχουμε κατι να πουμε,το βουλωνουμε φιλε...
Στην ασπιρίνη (και στους άλλους)
α. Το "Μπροστά στον πόλεμο" ήταν μια άτυχη στιγμή. Παρασύρθηκα πολύ από την επιβολή της δικτατορίας στην Πολωνία, οργίστηκα, φοβήθηκα, τρόμαξα με την ρώσικη απάντηση στον "πόλεμο των άστρων" του Ρίγκαν στις αρχές της δεκαετίας του 80. Δεν είχα και κανένα σύντροφο να το συζητήσω...Η ομάδα είχε διαλυθεί ήδη 13 χρόνια πριν...Το μετάνιωσα αυτό το πράγμα, αλλά ήταν αργά. Πως μπορείς να παράγεις θεωρία μόνος σου, χωρίς συζήτηση, χωρίς κριτική, χωρίς τριβή με την πρακτική;
Ότι έγραφα εκεί μέσα διαψεύστηκε ρητά: το ρώσικο καθεστώς έπεσα δέκα χρόνια αργότερα σαν χάρτινος πύργος. Πως επανήλθα εγώ στην ιδέα του τρίτου παγκόσμιου πολέμου, πως δεν μπόρεσα να καταλάβω το βάθος των μετασχηματισμών των αρχών της δεκαετίας του 80; Λυπάμαι πιο πολύ από όλα επειδή έδωσα επιχειρήματα σε ένα σύνολο σταλινικών και σε κάποιους "κριτικούς" διανοούμενους (βλ. Φώτης Τερζάκης) να με κατηγορήσουν για πράκτορα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Εντάξει αυτοί ήταν και θα είναι για πάντα φαιδροί, ή στην καλύτερη περίπτωση αγαθοί, φταίω όμως κι εγώ.
β. Ποτέ μα ποτέ δεν είπα ότι η σκέψη του Μαρξ οδηγεί στον ολοκληρωτισμό. Αυτό που πάντα έλεγα ήταν ότι ο ίδιος ο Μαρξ, άφησε τα επαναστατικά σπέρματα της σκέψης του να στραγγαλιστούν από το καπιταλιστικό φαντασιακό: από την ιδεολογία της προόδου, από την κυριαρχία του ορθού λόγου, από τον επιστημονικό θετικισμό.
γ. Από τότε που τα παράτησα, δεν αισθάνομαι τύψεις γι' αυτό, αισθάνομαι όμως πια βαθιά λύπη, γιατί έχασα για πάντα την χαρά του συλλογικού για να μπλέξω με μερικούς διανοούμενους του κώλου, δεν έχω κάνει ουσιαστικά καμιά σοβαρή πολιτική ανάλυση. Για διάφορους λόγους. Ίσως επειδή κάθε έλλογη υπόθεση εργασίας για μια πολιτική ανάλυση έχει αλλάξει ριζικά από τότε που έγραφα εγώ. Ίσως επειδή δεν αποφάσισα ποτέ να ασχοληθώ, μετά το Μάη, με κάτι πρακτικό, με κάτι πολιτικό δηλαδή. Ίσως γιατί γέρασα.
δ. Γι’ αυτό με θλίβει αφάνταστα το γεγονός ότι κάθε λέξη που πετάω στις συνεντεύξεις, που μου παίρνουν οι αστοί δημοσιογράφοι, από τότε που έσπασε η συνωμοσία σιωπής για το περιοδικό μου και για μένα, από τότε που δεν ήμουν πια επικίνδυνος για την εξουσία τους δηλαδή, να γίνεται σημαία κάποιων ανθρώπων. Εγώ όταν έλεγα για γενικευμένο κομφορμισμό και άνοδο της ασημαντότητας, είχα στο μυαλό μου κάποια γενικά και σχετικά σχήματα ανάλυσης. Όχι κάποιους συγκεκριμένους και αυστηρούς κοινωνιολογικούς/ πολιτικούς όρους. Πως είναι δυνατόν κάποιοι να βγάζουν το συμπέρασμα για το αντίθετο; Πως είναι δυνατόν κάποιοι να μετατρέπουν δύο λεκτικά μου σχήματα, σε γενικά σχήματα πολιτικής ανάλυσης, κάτι σαν στάδια εξέλιξης του κοινωνικού- ιστορικού; Όταν μάλιστα οι ίδιοι άνθρωποι διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για κάθε τι «ντετερμινιστικό», «μαρξιστικό», «λενινιστικό»;
δ. Φταίω εγώ που απέκτησα οπαδούς; Φταίω εγώ που κάθε μου λέξη γίνεται σημαία; Φταίω εγώ που κάθε μου φράση γίνεται απόφθεγμα; Φταίω εγώ που μετατρέψανε την θεωρία μου σε κλειστό σύστημα, εγώ που ήμουν πάντα ενάντια στα "συστήματα" και στις "σχολές"; Φταίω εγώ για το πισωγύρισμα τόσου κόσμου στον ψυχαναλυτικό σχολαστικισμό; Τρέμω στην σκέψη ότι μπορεί και να έχω κάποια ευθύνη για όλα αυτά. Κυρίως όμως με θλίβει το γεγονός, ότι άνθρωποι που επικαλούνται την σκέψη μου, κάθονται στον καναπέ του σπιτιού τους, ή μπροστά στον προσωπικό τους υπολογιστή όλη μέρα και κάνουν ψευτοκριτική στο σημερινό κοινωνικό- ιστορικό. Φοβάμαι, ότι, ό,τι σωστό λένε είναι παλιό, κι ότι καινούργιο λένε είναι λάθος. Έστω κι αν αυτό το σωστό κι αυτό το λάθος ήταν και δικά μου, σωστά και λάθη.
Θλίβομαι ακόμα περισσότερο, που η όποια θεωρία που παρήγαγα, αποκόπηκε από τα κοινωνικά συμφραζόμενα της κι έγινε ιδεολογία με τον τρόπο που την αντιλαμβάνεται ο Μαρξ: ένα σύνολο ιδεών που αναφέρεται στην πραγματικότητα όχι για να την φωτίσει και για να την αλλάξει, αλλά για να την συσκοτίσει και να την δικαιώσει μέσα στο φαντασιακό, και το οποίο επιτρέπει στους ανθρώπους να λένε και να κάνουν κάτι άλλο, να εμφανίζονται άλλοι από αυτό που είναι.
Όμως έχω λόγους και να οργίζομαι: ποτέ δεν αποδέχτηκα για τον εαυτό μου τον όρο διανοούμενος, αυτό τον όρο τον απεχθάνομαι. Μόνο το νεοαναλφάβητο κοινό των δημοσιογράφων τολμούσε να με αποκαλεί έτσι, μετά που παράτησα την ενεργό πολιτική. Αυτή η ξεφτίλα είναι το τίμημα της παραίτησης. Είναι ωστόσο εξοργιστικό να με αντιλαμβάνονται έτσι κάποιοι που αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους σαν πολιτικά υποκείμενα. Είναι υποτίμηση, περιφρόνηση, ποταπότητα να με χαρακτηρίζουν στοχαστή, φιλόσοφο, κ.α. τέτοιες καπιταλιστικές κολακίες/ μαλακίες
ε. Πως μπορούν άνθρωποι που επικαλούνται την σκέψη μου, φοιτητές, να μην συμμετείχαν σε μια άνοδο σημαντικότητας όπως το περυσινό φοιτητικό κίνημα; Ούτε και στα τελευταία χρόνια της ζωής μου, δεν έκανα ηθικιστική και αφ' υψηλού κριτική στα κινήματα. Η κριτική μου ήταν πάντα πολιτική/ επαναστατική κριτική. Δεν είχε σκοπό να καταδικάσει τους ανθρώπους, ούτε να τους εγκωμιάσει: είχε σκοπό να κατανοήσει, και να διαδώσει αυτή την κατανόηση. Είχε σκοπό κάθε θεωρητική σύλληψη (που μαζί με τους συντρόφους μου επεξεργάστηκα) να την κάνει στοιχείο της πιο μικρής καθημερινής πράξης και κάθε μικρή καθημερινή πράξη να περιέχει κάθε μεγάλη θεωρητική σύλληψη.
Κουράστηκα τώρα. Δεν θα συνεχίσω άλλο. Κάνει και φοβερή ζέστη. Θέλω να πάω να πιω καμιά μπίρα με το (φάντασμα) του Κάρολου, να πούμε και καμιά μαλακία για το προλεταριάτο.(Που είτε υπάρχει, είτε όχι μας έχει γράψει στα αρχίδια του κανονικά. Κάτι ξέρει…).
Απόσπασμα από το θεατρικό έργο « Ο Καστοριάδης στο Καρτιέ- Λατέν»
Hobo
Οι ιδέες που αλλάζουν τις κοινωνίες κρίνονται μέσα στις κοινωνικές αρένες της αντιπαράθεσης και της διαπάλης και δεν ενδιαφέρει πόσο καθαρές είναι αν παραμένουν εγκλωβισμένες στα μυαλά κάποιων.
Επομένως η απάντηση στη στάση που γενικότερα κατακρίνεται είναι απλή: εσύ που είσαι?
Αν εγώ ή εσύ ή ο οποιοσδήποτε είμαστε εγκλωβισμένοι στο γκέτο μας, οι "ωραίες" (μπορεί να μην είναι καθόλου ωραίες) ιδέες μας θα παραμένουν πάντα στη σφαίρα του ιδεατού.
Αλλιώς είναι να τοποθετείσαι στο φίλο/γνωστό σου ή στη συλλογικότητά σου και αλλιώς στη λαϊκή συνέλευση στην πλατεία ενός χωριού ή μιάς συνοικίας ή στη συνέλευση του σωματείου σου. Το πρώτο είναι εύκολο, το δεύτερο είναι ο στόχος. Δε θα ζήσουμε άλλωστε και αιώνια και προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να μαχόμαστε για την ανατροπή εδώ και τώρα.
Ας πάνε λοιπόν και οι Τέρμιναλ ή όποιος άλλος στην λαική συνέλευση της Λευκίμμης ή σε οποιαδήποτε μαζική κοινωνική διαπάλη να πούνε αυτά που γράφουνε. Γιατί δεν πάνε? (ρητορικό)
Διαχωρισμοί του εμείς (οι φωτισμένοι, οι ...., οι ...) από την κοινωνία είναι κατάλοιπο του λενινισμού και των λογικών της πρωτοπορίας από το οποίο υποφέρουν όλοι οι χώροι, εξού και η γκετοποίηση, ο σεχταρισμός, η αδυναμία κοινωνικής απεύθυνσης.
Η μαγκιά είναι στο τι κάνεις, όσο μικρό και αν είναι αυτό (πάντα με βάση τις ιδέες σου και χωρίς να τις αναιρείς).