Τι είδε η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη

Ας δούμε λίγο μία ιστορία που όσο την ανακαλύπτω τόσο περισσότερο ενδιαφέρουσα μου φαίνεται. Τον τελευταίο καιρό έπεσα πάνω σε ένα δίσκο του Pete Seeger. Κάπου ανάμεσα από τα ενδιαφέροντα τραγούδια στέκομαι λίγο στο τραγούδι του τίτλου. Κάνω ένα ψάξιμο και διαπιστώνω ποιος ήταν ο Casey Jones. Μπορείτε εδώ να διαβάσετε την ιστορία του. Η οποία εν συντομία είναι η εξής: ο τύπος ήταν μηχανοδηγός στις αρχές του αιώνα με ας πούμε ενδιαφέρον για τη δουλειά του. Σε κάποια φάση σκοτώνεται σε ένα ατύχημα κάτω από μάλλον αδιευκρίνιστες συνθήκες. Επειδή όμως ο τύπος ήταν λαική φιγούρα έγινε θέμα η όλη ιστορία. Ο βοηθός του, ένας νέγρος ο Wallace Saunders, μετά το δυστύχημα μιας και είχε ταλέντο να γράφει τραγούδια για διάφορους γνωστούς και φίλους άρχισε να σκαρώνει στιχάκια πάνω στην όλη ιστορία. Σε κάποια φάση τον ακούνε κάποιοι περιφερόμενοι καλλιτέχνες πέρνουν τα στιχάκια και έτσι φτιάχνεται το Casey Jones. Ορίστε οι στίχοι και ο Johnny Cash που τραγουδάει την μπαλάντα...



Οι στίχοι δεν αντιστοιχούν ακριβώς στο από πάνω τραγούδι κάτι που γενικώς ισχύει στη λαική μουσική. Τέλος πάντων. Ορίστε. (Δεν τους μεταφράζω φαντάζομαι μπορείτε να καταλάβετε αυτά τα αγγλικά.)

Come all you rounders if you want to hear
A story 'bout a brave engineer,
Casey Jones was the rounder's name
"Twas on the Illinois Central that he won his fame.

Casey Jones, he loved a locomotive.
Casey Jones, a mighty man was he.
Casey Jones run his final locomotive
With the Cannonball Special on the old I.C.

Casey pulled into memphis on Number Four,
The engine foreman met him at the roundhouse door;
Said, "Joe Lewis won't be able to make his run
So you'll have to double out on Number One."

If I can have Sim Webb, my fireman, my engine 382,
Although I'm tired and weary, I'll take her through.
Put on my whistle that come in today
Cause I mean to keep her wailing as we ride and pray.

Casey Jones, mounted the cabin,
Casey Jones, with the orders in his hand.
Casey Jones, he mounted the cabin,
Started on his farewell Journey to the promised land.

They pulled out of Memphis nearly two hours late,
Soon they were speeding at a terrible rate.
And the people knew by the whistle's moan.
That the man at the throttle was Casey Jones.

Need more coal there, fireman Sim,
Open that door and heave it in.
Give that shovel all you got
And we'll reach Canton on the dot

On April 30, 1900, that rainy morn,
Down in Mississippi near the town of Vaughan,
Sped the Cannonball Special only two minutes late
Traveling 70 miles an hour when they saw a freight.

The caboose number 83 was on the main line,
Casey's last words were "Jump, Sim, while you have the time.
"At 3:52 that morning came the fareful end,
Casey took his farewell trip to the promised land.

Casey Jones, he died at the throttle,
With the whistle in his hand.
Casey Jones, he died at the throttlle,
But we'll all see Casey in the promised land.

His wife and three children were left to mourn
The tragic death of Casey on that April morn.
May God through His goodness keep them by His grace
Till they all meet together in that heavenly place.

Casey's body lies buried in Jackson, Tennessee
Close beside the tracks of the old I.C.
May his spirit live forever throughout the land
As the greatest of all heroes of a railroad man.

Casey Jones, he died at the throttle,
Casey Jones, with the whistle in his hand.
Casey Jones, he died at the throttle,
But we'll all see Casey in the promised land.

Λίγο το παραπάνω τραγούδι, λίγο και η ιστορία ενός μάλλον παραπάνω ενθουσιώδη εργάτη, λίγο και το σπρώξιμο από τη Southern Pasific (την εταιρεία που δούλευε ο Jones) και ο τύπος γίνεται λαικός ήρωας, από τους πλέον γνωστούς και αναγνωρίσιμους.

To 1911 ξεκινάει μία απεργία στη μητρική εταιρεία της Southern Pasific (35.000 απεργοί), και ο Joe Hill παίρνει στα χέρια του αυτό το τραγούδι για να το σατυρίσει. Ο Casey Jones, καλός εργάτης που "σκοτώνεται" κυριολεκτικά και μεταφορικά για την εταιρεία γίνεται στο στόμα του Joe Hill, Casey Jones o Απεργοσπάστης.

Ορίστε οι στίχοι:

The Workers on the S. P. line to strike sent out a call;
But Casey Jones, the engineer, he wouldn't strike at all;
His boiler it was leaking, and its drivers on the bum,
And his engine and its bearings, they were all out of plumb.

Casey Jones kept his junk pile running;
Casey Jones was working double time;
Casey Jones got a wooden medal,
For being good and faithful on the S. P. line.

The workers said to Casey: "Won't you help us win this strike?"
But Casey said: "Let me alone, you'd better take a hike."
Then some one put a bunch of railroad ties across the track,
And Casey hit the river bottom with an awful crack.

Casey Jones hit the river bottom;
Casey Jones broke his blessed spine;
Casey Jones was an Angelino,
He took a trip to heaven on the S. P. line.

When Casey Jones got up to heaven, to the Pearly Gate,
He said: "I'm Casey Jones, the guy that pulled the S. P. freight."
"You're just the man," said Peter, "our musicians went on strike;
You can get a job a'scabbing any time you like."

They got together, and they said it wasn't fair,
For Casey Jones to go around a'scabbing everywhere.
The Angels' Union No. 23, they sure were there,
And they promptly fired Casey down the Golden Stairs.

Casey Jones went to Hell a'flying;
"Casey Jones," the Devil said, "Oh fine:
Casey Jones, get busy shovelling sulphur.
That's what you get for scabbing on the S. P. Line."

Ορίστε και το τραγούδι από τον Pete Seeger: (Ok, το βίντεο είναι λίγο άσχετο με το πνεύμα του τραγουδιού θα έλεγα, αλλά τέλος πάντων δε βρήκα άλλο.)



Και με όλα αυτά κανονικά θα πρέπει ναπεράσω στον Pete Seeger. Αλλά αυτό θα το αφήσω για την επόμενη ανάρτηση.

Ας μείνω όμως λίγο σε αυτό το μακρινάρι που έγραψα να πω δύο λόγια μιας και πιθανά οι περισσότεροι φαντάζομαι θα αναρωτιέστε, ε και;

Θα σταθώ κατά βάσην στο γύρισμα, τη σάτυρα που κάνει o Hill στο τραγούδι. Πέραν από τη δεδομένη για μένα δύναμη, οξύνοια και ευστοχία που έχουν σα στίχοι, αυτό που βρίσκω τρομερό είναι η κίνηση του Hill να γράψει τέτοιους στίχους πάνω σε ένα τόσο διαδεμένο τραγούδι. Ξαφνικά ένα τραγουδάκι που τραγούδαγαν στα πανυγήρια και στα γλέντια γίνεται ένα τραγούδι προπαγάνδας, ένα τραγούδι με δεκαπέντε νοήματα να το διατρέχουν, όπου κάθε στίχος έχει ιδιαίτερη δύναμη από μόνος του. Η τακτική γενικώς πάντως του να παίρνεις μία μελωδία και πάνω να λες τα δικά σου είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη. Αλλά εδώ νομίζω ότι μιλάμε για κάτι ιδιαίτερα εύστοχο. Στη πρώτη στροφή οι εργάτες καλούν σε απεργία αλλά ο Casey Jones δεν απεργεί, αλλά συνεχίζει να δουλέυει τα ξεχαρβαλωμένα τραίνα, να δουλεύει διπλοβάρδιες και να είναι πιστός στην εταιρεία. Είναι προφανές ότι δεν απευθύνεται στον έναν και γνωστό Casey Jones, αλλά στους πολλούς Casey Jones, στους πειθήνιους, υπάκουους και εργατικούς υπαλλήλους της εταιρείας. Μετά κάποιος (από την περιφρούρηση της απεργίας φαντάζομαι) πειράζει τη διασταύρωση του γραμμής και ο απεργοσπάστης καταλήγει στον πάτο του ποταμιού. Στη συνέχεια ανεβαίνει στον παράδεισο, όπου οι άγγελοι απεργούν και ο Jones δέχεται πάλι να κάνει τον απεργοσπάστη, μετά το σωματείο των αγγέλων τα παίρνει με την πάρτη του και τον στέλνει στην κόλαση να φτυαρίζει θειάφι. (Ο στίχος "The Angels' Union No. 23" είναι πανέμορφος, γιατί με νούμερο βαφτίζονταν οι τοπικές οργανώσεις της IWW, και λέει ευθέως ότι οι άγγελοι ήταν οργανωμένοι με τον τρόπο της IWW...).

Τέλος πάντων για να καταλήγω, η δύναμη αυτού του τραγουδιού δεν είναι ότι σατυρίζει ή κοροιδεύει ένα δουλευταρά και το μύθο του. Είναι ότι ξεδιπλώνει ένα καινούριο νόημα. Δεν στέκεται απλά αρνητικά απέναντι σε αυτό που υπάρχει αλλά έρχεται να εκφράσει πέρα από την άρνηση και μία κατάφαση. Την κατάφαση του αγώνα και της ταξικής σύγκρουσης, και εν τέλει (σαν μία μικρή ψηφίδα της) της επανάστασης.

Το μόνο που με στενοχωρεί είναι ότι δεν έχουμε σήμερα τέτοια τραγούδια. Τι να τραγουδήσεις; Πάμε στη Χαβάη; Έλεος δηλ.

Παράρτημα Α.

Εκεί που έψαχνα όλες αυτές της πληροφορίες έπεσα πάνω στους Grateful Dead, οι οποίοι έχουν κάνει μία πολύ ελεύθερη διασκευή στο ίδιο τραγούδι. (Ντάξει μάλλον έχουν εμπνευστεί από την όλη ιστορία.) Το τραγούδι ξεκινά με το στίχο: Drivin' that train, high on cocaine, Casey Jones you better watch your speed.
Είναι πολύ αργά για να κάτσω να αναλύσω τρεις πιθανές διαστάσεις του ζητήματος: α) ο υπάκουος εργάτης β) ο απεργοσπάστης γ) ο κοκάκιας μηχανοδηγός, την ιστορική τους πορεία και τους ταξικούς κάθε φορά συσχετισμούς. Τέλος πάντων ορίστε και οι Grateful Dead.