Τι είδε η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη

Πρόλογος

Ως γνωστόν όταν ο διάολος δεν έχει δουλειά συνουσιάζεται με τα τέκνα του. Επίσης ως γνωστόν, όταν καταργήσουμε τη μισθωτή εργασία θα είμαστε όλοι καλλιτέχνες.

Δύστυχε αναγνώστη, σε όσα μέχρι τώρα έχεις υποστεί σε τούτο το ιστολόγιο πρόσθεσε άλλο ένα. Λογοτεχνία.

Ορίστε η πρώτη ιστορία.


Ι.

Εκείνο το πρωί ο Μ. ξύπνησε με το Avanti Popolo να παίζει τέρμα από τα απέναντι γραφεία της διαφημιστικής εταιρείας. Ανοίγοντας τα μάτια του είδε τη νέα διαφήμιση για ένα λευκό ζελέ, που ακόμα ονομάζουν γιαούρτι να κρέμεται μπροστά από τα γραφεία, απεικονίζοντας μία νεαρά κρατώντας ένα κουτάλι σα πούτσα που στην άκρη στεκόταν ο λευκός ζελές... Αυτοί οι διαφημιστές γινόταν συνεχώς ολοένα και πιο προβλέψιμοι.

Αισθάνθηκε αφόρητα μαλάκας.

Σηκώθηκε από το κρεβάτι και έκατσε για λίγο καθισμένος για να του περάσει η πρωινή στύση μπας και καταφέρει να κατουρήσει. Έτριβε το κεφάλι του και κοίταζε δεξιά και αριστερά στο δωμάτιο για να διώξει τη νύστα από τα μάτια του. Επί ματαίω. Αποφασίζει να σηκωθεί. Μπαίνει στο μπάνιο. Η στύση έχει υποχωρήσει λίγο, αλλά ακόμα δεν είναι σε θέση να κατουρήσει. Πάει στο νιπτήρα, γεμίζει τις χούφτες του νερό αλλά σταματά και κοιτά στον καθρέφτη, προσπαθώντας να διαυγάσει ποιος θέος ξέρει ποια φαντασιακή σημασία. Επειδή όμως η προσπάθεια διαύγασης του πήρε πολύ ώρα το νερό έφυγε από τη χούφτα του και όταν πήγε να ρίξει νερό στα μούτρα του το μόνο που κατάφερε να κάνει ήταν να αυτοχαστουκηθεί απαλά.

Αισθάνθηκε αφόρητα μαλάκας.

Η στύση υποχώρησε. Και αυτή τη φορά έριξε νερό στο πρόσωπο ξυπνώντας για τα καλά. Κατούρησε επιτέλους. Άδειασε η κύστη του και ένιωσε καλύτερα. Ξανάριξε νερό στο πρόσωπο του. Και κατευθύνθηκε προς την κουζίνα. Έβαλε τον ελληνικό στο μπρίκι και το μπρίκι στο γκαζάκι. Άνοιξε το γκάζι αλλά παραδόξως ξέχασε να ανάψει τη φωτιά. Στη συνέχεια άνοιξε το ψυγείο να φάει κάτι. Αλλά στάθηκε ακίνητος για πολύ ώρα. Αναποφάσιστος. Βγάζει βούτυρο και μαρμελάδα και κάθεται στο τραπέζι, αρχίζοντας να αλείφει το ψωμί... Ξαφνικά κάτι αρχίζει να μυρίζει τη στιγμή που βλέπει μία γλάστρα από το παράθυρο να πέφτει προς τα κάτω. Κοίταξε κάτω, έκλεισε το γκαζάκι, άνοιξε το παράθυρο, ξανάνοιξε το γκαζάκι και αυτή τη φορά το άναψε. Διαλεχτικός υλισμός;

Αισθάνθηκε αφόρητα μαλάκας.

Πίνει καφέ και τρώει το πρωινό του αρχίζοντας πια να δραστηριοποιείται πιο έντονα. Ντύνεται σε 3 και 33 και είναι στο διάδρομο. Περιμένει και μπαίνει μέσα στον ανελκυστήρα, πατάει το κουμπί για το ισόγειο, λέει καλημέρα στην από πάνω και κατεβαίνουν μαζί στο ισόγειο. Όταν όμως κατέβηκαν και δοκίμασαν να ανοίξουν την πόρτα της πολυκατοικίας διαπίστωσαν ότι δεν άνοιγε. Είχε σπάσει κάποιο κλειδί μέσα... Τι να κάνουμε; Αναρωτιέται η γειτόνισσα. Έλα λέει αυτός, θα βγούμε από τον ακάλυπτο, βγαίνουν πηδάνε ένα μικρό φράχτη αλλά με το που πατάει στο πεζοδρόμιο σκάει στο κεφάλι του μία γλάστρα που έπεφτε.

Για κάποιον απροσδιόριστο ακόμα λόγο ο Μ. καθώς ήτανε ακόμα ξάπλα και κοίταζε το γκρι ουρανό να χορεύει αισθάνθηκε δύο φορές μαλάκας.

Η γειτόνισσα μέσα στον πανικό της πήρε πρώτα την πυροσβεστική, μετά το λιμενικό, μετά την πολεοδομία, μετά το ΣΔΟΕ, μετά το Ινστιτούτο Καταναλωτή, μετά την Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς, μετά το 100, μετά την τροχαία, μετά τους Γιατρούς χωρίς σύνορα, μετά την Επιθεώρηση Εργασίας, μετά το Star, μετά έστελε sms στο Σε είδα της Athens Voice και μόνο στο τέλος όλων αυτών κάλεσε ασθενοφόρο.

Ο Μ. ξαπλωμένος, με τον ουρανό συνεχώς να σκοτεινιάζει, για έναν λόγο, ακόμα απροσδιόριστο, συνέχισε να νιώθει αφόρητα μαλάκας.

Τελικά ήρθε το ασθενοφόρο. Με 42 λεπτά καθυστέρηση. Τον έβαλαν μέσα και το ασθενοφόρο ξεκίνησε ουρλιάζοντας για χάρη του Σαντ.

Ο Μ. καθώς πέθαινε αισθάνθηκε αφόρητα μαλάκας.

Κρίμα, γιατί παρόλα αυτά είχε αρχίσει να συνειδητοποιεί πολλά πράγματα