Αντιγράφω:
"Την περίοδο 2006-2007 μια "περίεργη αρρώστια" κατέλαβε το μεγαλύτερο κομμάτι των ανθρώπων που εμπλέκονται είτε από θέση διδάσκοντα, είτε από θέση διδασκόμενου, στο εκπαιδευτικό εργοστάσιο. Για ένα χρόνο αποφάσισαν να παρατήσουν τις αίθουσες διδασκαλίας και να βγουν στους δρόμους. Αποτέλεσμα αυτής της αρρώστιας είναι και η παρούσα έκδοση. Το ενώτικο σημείοπου μας έφερε σε επαφή ήταν η συμμετοχή στα κινήματα των φοιτητών και των δασκάλων από μέσα και από τα κάτω. "Από μέσα" λέγοντας εννοούμε την κινηματική παρέμβαση με κοινωνικούς και όχι ιδεολογικούς όρους, θεωρώντας δηλαδή αυτονόητη τη συμμετοχή μας στα κινήματα λόγω της κοινωνικής μας θέσης. "Από τα κάτω" λέγοντας, εννοούμε τη συμμετοχή μας στον αγώνα χωρίς να κατέχουμε κάποια θεσμική/συνδικαλιστική θέση και δίνοντας ταυτόχρονα καθημερινή μάχη ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και της λογικής της ανάθεσης του αγώνα σε κάποιους "ειδικούς" και αντιπροσώπους. "
Το βιβλίο μόλις κυκλοφόρησε με υπογραφή Αιώνιοι καταληψίες-Αμετανόητοι Απεργοί και άλλοι προλετάριοι σύντροφοι, και θα το βρείτε σε στέκια, καταλήψεις και κάποια κεντρικά βιβλιοπωλεία φαντάζομαι. Το βιβλίο αφορά τους αγώνες των δασκάλων και των φοιτητών που δεν συναντήθηκαν στο δρόμο. Περιέχει ένα εκτεταμένο ιστορικό και των δύο αγώνων, πλήθος ντοκουμέντων (προκυρήξεις, αφίσες κλπ) και την απομαγνητωφώνηση του περσινού διήμερου με το ίδιο θέμα. Γενικώς ενδιαφέρον, ειδικώς χρήσιμο...
Δεν το έχω διαβάσει ακόμα οπότε μάλλον θα επανέλθω.
"Την περίοδο 2006-2007 μια "περίεργη αρρώστια" κατέλαβε το μεγαλύτερο κομμάτι των ανθρώπων που εμπλέκονται είτε από θέση διδάσκοντα, είτε από θέση διδασκόμενου, στο εκπαιδευτικό εργοστάσιο. Για ένα χρόνο αποφάσισαν να παρατήσουν τις αίθουσες διδασκαλίας και να βγουν στους δρόμους. Αποτέλεσμα αυτής της αρρώστιας είναι και η παρούσα έκδοση. Το ενώτικο σημείοπου μας έφερε σε επαφή ήταν η συμμετοχή στα κινήματα των φοιτητών και των δασκάλων από μέσα και από τα κάτω. "Από μέσα" λέγοντας εννοούμε την κινηματική παρέμβαση με κοινωνικούς και όχι ιδεολογικούς όρους, θεωρώντας δηλαδή αυτονόητη τη συμμετοχή μας στα κινήματα λόγω της κοινωνικής μας θέσης. "Από τα κάτω" λέγοντας, εννοούμε τη συμμετοχή μας στον αγώνα χωρίς να κατέχουμε κάποια θεσμική/συνδικαλιστική θέση και δίνοντας ταυτόχρονα καθημερινή μάχη ενάντια στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία και της λογικής της ανάθεσης του αγώνα σε κάποιους "ειδικούς" και αντιπροσώπους. "
Το βιβλίο μόλις κυκλοφόρησε με υπογραφή Αιώνιοι καταληψίες-Αμετανόητοι Απεργοί και άλλοι προλετάριοι σύντροφοι, και θα το βρείτε σε στέκια, καταλήψεις και κάποια κεντρικά βιβλιοπωλεία φαντάζομαι. Το βιβλίο αφορά τους αγώνες των δασκάλων και των φοιτητών που δεν συναντήθηκαν στο δρόμο. Περιέχει ένα εκτεταμένο ιστορικό και των δύο αγώνων, πλήθος ντοκουμέντων (προκυρήξεις, αφίσες κλπ) και την απομαγνητωφώνηση του περσινού διήμερου με το ίδιο θέμα. Γενικώς ενδιαφέρον, ειδικώς χρήσιμο...
Δεν το έχω διαβάσει ακόμα οπότε μάλλον θα επανέλθω.
6 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αυτά...
παρεμπιπτ δεν είμαι εύθικτος με τα βρισίδια τη σεξιστική μορφή ως ενσωματομένη στη γλωσσική έκφραση αλλα το ποστ για το μααστριχτ ήταν απαράδεκτο...
τι σου λέω τώρα ε;
βααλ. πολύ καλή δουλειά είναι, αν και αναπόφευκτα στο κομμάτι προκηρυξεις έχει κάποιες ελλείψεις απ τα της θεσ/νικης. παρόλα αυτά πάντως πολύ χρήσιμο εργαλείο
Άθλιε θα συμφωνήσω με τον Αρσέν, ξέφυγες πολύ.
Έτσι όπως σκέφτομαι εκείνη τη στιγμή γράφω.
Ξέφυγα? Άντε στα σχόλια να το δεχτώ, αλλά στο ποστ γιατί?
Από εκεί και πέρα όμως υπάρχει μια σχετικότητα στο πως αξιολογείς κάποια πράγματα. Ο τίτλος π.χ. του εν λόγω ποστ δε με πείραξε (αν και κόψτε το αυτό το "λαός" οι κνίτες έλεος! κάποτε το κκσε κατηγορούσε τους μαοϊκούς για μη συνεπή μ-λ/σμό όταν το χρησιμοποιούσαν), με πείραξαν τα δύο παρακάτω:
"αυτό που αναφέρω πιο πάνω εννοούσε ο ΠΟΥΣΤΗΣ Ο ΑΝΤΡΑΣ" και "Ενωτικά, ανθρώπινα, αριστερά, πολιτισμένα:
ΠΟΥΤΣΑ ΚΑΙ ΞΥΛΟ !!!".
Και άντε 'νταξει να πω για το πρώτο πάσο, είσαι "λαϊκό" παιδί έτσι εκφράζεσαι. Το δεύτερο; Ξέρεις μάλιστα και την ταινία. Πως μπόρεσες να ενσωματώσεις αυτό που στην ταινία είχε τόσο προφανή αρνητική φόρτιση στο λόγο σου δίνοντας του θετικό περιεχόμενο (μη μου πεις ότι ήταν μεταστροφή; θα χαρεί και ο φίλος μου που παρέθεσα παραπάνω).
Σ' αυτό το δεύτερο λοιπόν αν εξαιρέσεις τον -κατά τη γνώμη μου- δυνατό να αποφευχθεί σεξισμό, υπάρχει και ένας φετιχισμός της βίας ως ίδιον του "σωστού αγωνιστή", το οποίο σωστά στο χρέωσαν και πολλοί σχολιαστές...
Και ένα τελευταίο, λες "όπως σκέφτομαι γράφω". Να σου θυμίσω λοιπόν ότι η μορφή και το περιεχόμενο είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Από ότι έχω δεί στο μπλογκ σου κάθε άλλο παρά ότι σκέφτεσαι γράφεις. Κάνεις πολύ συγκροτημένη πολιτική παρέμβαση και κατα συνέπεια δεν μπορείς να διαχωρίζεις την μορφή της παρέμβασης από την "πολιτική συνέπεια" που διακρίνει το περιεχόμενο αυτής(δε σχολιάζω τις διαφωνίες που έχω προφανώς).
αυτά. τσάο