Τι είδε η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη

Έχει αρχίσει να γίνεται της μόδας τελευταία. Αν και γενικώς εγώ έχω πρόβλημα με τη μόδα μιας και δεν έχω τηλεόραση εδώ και τώρα πια πλέον της δεκαετίας... Τέλος πάντων παρακολούθω και εγώ ο ταπεινός ιστολόγος τις εξελίξεις με το press-gr και έχω μείνει άφωνος. Όχι από τους εκβιασμούς και τα λοιπά τραγελαφικά... αλλά από την προσδοκία της κυβέρνησης να φτιάξει blogονόμο (!!!).

Καταρχήν εγώ είμαι προετοιμασμένος για όλα. Έχω την καραμπίνα (κυνηγετική αλλά παίρνει 5 φυσίγγια) κάτω από το κρεββάτι, έχω βάλει άμμους στα παράθυρα, αποθηκεύω νερό και πετρέλαιο για τη γεννήτρια και στήνω δορυφορική σύνδεση και ιδιωτικό δίκτυο τηλεφώνου που συνδεέται κατευθείαν με σέρβερ στη Γροιλανδία. Επίσης έχω γεμίσει τα ντουλάπια με τρόφιμα και μπύρες. Έτσι λοιπόν είμαι απόλυτα προετοιμασμένος σε ενδεχόμενη επίθεση των κατασταλτικών αρχών που θα θελήσουν να φιμώσουν μία αυθεντική προλεταριακή φωνή να κρατήσει η πολιορκία 5-6 μήνες. Αν και αυτά τα λαμόγια είναι ικανά να ρίξουν όλο το web για να μη με διαβάζουν οι πλατιές λαικές μάζες...

Για να σοβαρευτούμε όμως λίγο... Πέρα από την πλάκα νομίζω ότι το ζήτημα έχει και μία σοβαρή πλευρά. Ο μέσος blogger πάντως δε νομίζω ότι θα πρέπει να ανυσηχεί. Δεν ξέρω κιόλας αλλά μου φαίνεται πολύ τραβηγμένο και είναι μάλλον. Το πιο πιθανό είναι απλά να θέλουν να βάλουν κάποια όρια και να μαζέψουν λίγο τη φάση του ηλεκτρονικού τύπου. Ή μάλλον την ηλεκτρονική εκδοχή του τύπου. Αν δει κανείς τι γίνεται στις εφημερίδες και στα κανάλια μάλλον μπορεί να καταλάβει τι λίγο εώς πολύ μπορεί να γίνεται στον διαδικτυακό. Με αυτή την έννοια είναι ένα άλλο σύμπαν σε σχέση αυτό του -ας τον πούμε- πολίτη blogger. Λέτε να αρχίσουνε να τραβάνε κόσμο που λέει αν ο Καραμανλής είναι μαλάκας και αν τον παίρνει ή όχι; Δεν είμαι και κανένας τρελλός υποστηρικτής της ελληνικής δημοκρατίας, αλλά κόσμος έχει φτύσει αίμα, έχει φάει εξορίες και βασανιστήρια για να κατορθωθεί έμπρακτα το δικαίωμα του να λες ελεύθερα τη γνώμη σου. (Επ' ευκαιρία να διαβάσετε το λεύκωμα για τους Wobblies, είναι πολύ καλό και έχει και μία σχετική ενότητα.). Τέλος πάντων για να το κλείνουμε. Δεν απειλείται ο ελεύθερος λόγος. Πιθανά να απειλούνται κάποιοι που θέλουν να κάνουν τις βρωμοδουλειές τους αλλά χέστηκα για αυτούς.

Για να μην ξεχνιόμαστε πάντως το διαδίκτυο δεν είναι πολύγραφος σε υπόγειο αλλά είναι κατα πολύ περισσότερο ευέλικτο και μπλα μπλα (ας μην μιλήσω τώρα για τις ιδιότητες του διαδικτύου έτσι;;;). Τέλος πάντων, ας μην τρελλαινόμαστε. Τα blogs δεν είναι τίποτα άλλο πέραν από κυκλοφορία και ανταλλαγή κάποιων ιδεών, πληροφορίων και χώρος κάποιων συζητήσεων. Η πραγματικότητα δεν βρίσκεται εδώ, παρά σε ένα πολύ μικρό της ποσοστό. Η πραγματικότητα είναι στο κρεββάτι, στην κουζίνα, στη δουλειά, στη γειτονιά, στο πεζοδρόμιο και στο δρόμο. Εκεί συμβαίνουν τα πράγματα...

Συνάδελφοι bloggers λοιπόν μην αγχώνεστε και μην ανυσηχείτε. Είμαστε όλοι μας πολύ απλά ένα από το εκατομμύρια κεφάλια της λερναίας ύδρας που λέγεται διαδίκτυο και απειλεί τους θεσμούς της δημοκρατία τα παιδάκια κλπ. κλπ.

Από την άλλη υπάρχει ένα άλλο μεγάλο θέμα το οποίο δε θέλω να πιάσω τώρα. Αυτό της συκοφαντικής δυσφήμισης, όπου κάθε πικραμένος από το Δίκτυο 21 μέχρι τον Νταλάρα, και από τον Περίπλου μέχρι το κάθε μικροαφεντικό θεωρεί ότι άλλος τον προσβάλλει (ειδικά όσον αφορά τα εργασιακά ζητήματα είναι μεγάλη κουβέντα αυτό που πρέπει να ανοίξει μιας και σιγά σιγά στήνεται μία μικρή χαριτωμένη βιομηχανία τέτοιου είδος αγωγών επειδή οι εργαζόμενοι καταγγέλουν παραβάσεις των δικαιωμάτων τους) και απαιτεί μερικές χιλιάδες ευρώ αποζημείωση επειδή κάποιος τον έθιξε. Όταν βγαίνεις στο δημόσιο χώρο θα φας εκτός από τα ροδοπέταλα και ροχάλες, αλλιώς στο σαλόνι σου...

Τέλος πάντων. Το ζήτημα είναι απλό:

The revolution will not be televised.

Πάρτε...



Για όλα τα υπόλοιπα εμείς οι άγριοι προλετάριοι δεν έχουμε κανένα λόγο να αγχωνόμαστε.
ΥΓ. Διάβασα ότι θέλουν να κάνουν και διαδήλωση για αυτό το θέμα. Θα φωνάζουν αυτή τη φορά και τι χρώμα ρούχα θα φοράνε;;;