Τι είδε η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη

Τι είναι ο εθνικισμός τι είναι το ζουμί του; Τις τελευταίες μέρες με αφορμή και την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου αλλά και το θέμα της ονομασίας της Μακεδονίας, έχουμε πάλι στηνεπικαιρότητα τα ίδια ζητήματα. Έθνη, πατρίδες και λοιπά σκατά. Το όνομα μας είναι η ψυχή μας και τα αρχίδια μας είναι το πουλί μας (για να γίνω και χυδαίος).

Θα αρχίσω από το Κόσοβο. Οκ, λοιπόν ανακύρηξε την ανεξαρτησία του. Με γεια του και με χαρά του. Αν η αστική του τάξη εει τη δύναμη να το κάνει ή τις πλάτες να το κάνει ας το κάνει. Οι κάθε λογής έλληνες εθνικιστές όμως τι ζόρι τραβάνε μπορεί να μου πει κανείς; Ειδικότερα διάφορα μεταμοντέρνοι εθνικιστές σαν τον Καραμπελιά που έχουν αναγάγει την εθνική ιδέα σαν κάτι "καλό" για όλους τους "λαούς" τι πρόβλημα έχουν; Δεν υποτίθεται ότι είναι "καλό" τα έθνη να βρίσκουν τον τελικό τους σκοπό στην δημιουργία του έθνους κράτους; Τέλος πάντων, φυσικά στην προκειμένη περίπτωση όλως παραδόξως δεν ισχύει κάτι τέτοιο... Το Κόσοβο φαντάζομαι οτι θα έχει κάτι να κάνει με το μουσουλμανικό τόξο, ή/και τους αμερικάνους (μα καλά η αμερικάνοι δεν είναι εναντίον των μουσουλμάνων;;;), ή τέλος πάντων με την δημιουργία ενός μουσουλμανικού κράτους στην Ευρώπη. (Λες και το θέμα είναι οι μουσουλμάνοι που έτσι και αλλιώς είναι στο Κόσοβο έχουν ή όχι κράτος... Μαλακίες έτσι και αλλιώς άμα πάρεις 2 επιχειρήματα να τα βάλεις δίπλα, δίπλα το ένα αναιρεί το άλλο πράγμα το οποίο φανερώνει φυσικά και το μέγεθος της συνοχής του πολτού που λέγεται εθνικισμός.

Ωραία θα πω εγώ ο φτωχός. Οι εθνικιστές έχουν δίκιο να βλέπουν σαν απειλή το Κόσοβο. Διάφοροι κουμουνιστές τώρα τι ζόρι τραβάνε; Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είπαμε; Ω ελάτε τώρα... Αν δεν με απατά η μνήμη μου η ιστορία της δέσμης δεν είναι αυτή που έλεγε ότι το ελληνικό κράτος στήθηκε εκεί γύρω στα 1828 μπας και πάρουν πίσω οιγαλλοεγγλεζικες τράπεζες τα λεφτά τους και έτσι για να υπάρχει μία σφήνα στην Οθωμανική αυτοκρατορία; Με τις ίδιες ακριβώς αναλογίες η δημιουργία του ελληνικού κράτους είχε λίγο πολύ την ίδια λειτουργικότητα που ευελπιστεί να αποκτήσει το Κόσοβο σε σχέση με την Ρωσσία. (Αν και στην προκειμένη περίπτωση είναι κάπως πιο μακριά αν και οι αποστάσεις έχουν μικρύνει...). Τέλος πάντων για να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία τα πράγματα είναι απλά: όποιος θεωρεί ότι ο πατριωτισμός είναι "εν γένει" καλός για τους λαούς, θα πρέπει να θεωρεί καλή και την ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου.

Ειδικώς τώρα το ΚΚΕ και διάφοροι της εξωκοιβουλευτικής αριστεράς έχουν ακόμα διάφορες ψευδαισθήσεις και θαρρούν ότι στο πρώην ανατολικό μπλοκ υπάρχει η δυνατότητα της επαναφοράς στην προηγούμενη κατάσταση. Μόνο κάπως έτσι μπορώ να εξηγήσω την υπεράσπιση των σέρβων εθνοκαθαριστών του καθεστώτος Μιλόσεβιτς ή μια περίεργη μούγκα που επικρατεί γύρω από τα καμώματα της Ρωσίας. Αλλά όλα αυτά είναι απλά κατάλοιπα ενός παλιού καλού αντιιμπεριαλισμού, ο οποίος ενώ παλιά είχε το αξίωμα ότι υποστηρίζουμε και σπάμε τους αδύναμους κρίκους του ιμπεριαλισμού κάτι το οποίο είναι προς όφελος της σοσιαλιστικής πατρίδας, σήμερα που δεν υπάρχει σοσιαλιστική πατρίδα γενικώς "ας είμαστε ενοχλητικοί στους αμερικάνους", έτσι στο χαλαρό μπορούμε να υποστήριξουμε ότι πιο αντιδράστικο μπορεί να υπάρχει σε μία κοινωνία μιας και είναι το μόνο που αντιστέκεται στους αμερικάνους (το οποίο καμιά φορά μπορεί να δηλώνει και πολύ απλά ότι σκοτώνουν αμερικάνους...).

Εν μέρει όλη αυτή η κατάσταση δεν είναι παρα λογική συνέπεια και σχεδόν ντετερμινιστικά αποτέλεσμα προηγούμενων πολιτικών στάσεων, θέσεων και αντιλήψεων. Αντιλήψεις που δεν εστίαζαν καταρχήν στους ταξικούς ανταγωνισμούς αλλά πολύ περισσότερο στους διεθνείς συσχετισμούς δυνάμεων, στους ενδοκαπιταλιστικους ανταγωνισμούς και σε άλλα ενδιαφέροντα ζητήματα για διπλωματικά τραπέζια και ταινίες κατασκοπείας... Αντιλήψεις που με απλά λόγια κατέληγαν πάντα να καλούν τους προλετάριους να σφαχτούν για την τάδε ή δείνα αστική τάξη... Αντιλήψεις που πάντα διαλέγουν μεταξύ 2 κακών το λιγότερο κακό. Αντιλήψεις που δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με την ανάπτυξη ενός ανταγωνιστικού κινήματος και την δημιουργία επαναστατικών διαδικασιών. Απλά πράγματα...

Ας διαλέξει ο καθένας τον εθνικιστή που του ταιριάζει και ας πάει να σκοτωθεί για αυτόν. Αλλά ας μην καμώνεται ότι το κάνει για το καλό της εργατικής τάξης...

ΥΓ. Υποτίθεται ότι θα έγραφα και κάτι για τη Μακεδονία αλλά τα έχω πει και παλιότερα, αν και το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι ευτυχώς που έχει πεθάνει ο Χριστόδουλος.

Ο χάρτης από πάνω είναι ένας χάρτης των ομιλούμενων γλωσσών στην Ευρώπη το 1990... Κοιτά να δεις που είναι πιο ανακατεμένος από τα εθνικά σύνορα... (Ελπίζω να μην έχει φτιαχτει με καμία χρηματοδότηση του Σόρος και βγω και γω πράκτορας του ιμπεριαλισμού...)