Τι είδε η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη

Η πιο τετριμμένη φράση εδώ μέσα έχει καταντήσει, το "δεν έχω τηλεόραση". Έτσι μου 'ρχεται να το βάλω στον υπότιτλο, αλλά θα φωνάζετε που πάλι τον άλλαξα. Τέλος πάντων.

Σήμερα το πρωί που λέτε σηκώθηκα, και επειδ ήμουνα μόνος σε ένα σπίτι ενός φίλου είπα να ανοίξω την τηλεόραση να δω τι γίνεται με την κρίση. Στην αρχή βλέπω όλα τα χρηματιστήρια να πάνε καταδιαόλου, -8% το ένα -10% το άλλο, κόλαση. Ένιωσα λίγο περίεργα αναλογιζόμενους όλους αυτούς τους γιάπηδες να τραβάνε τα μαλλιά τους, και γω να πίνω το καφεδάκι μου. Ήταν εκεί λοιπόν κάτι γραβατωμένοι και χτυπιόντουσαν. Με αγχώσανε, πρωί πρωί και είπα να αλλάξω κανάλι. Είδα λίγο Αρναούτογλου που είχε εκεί ένα πρόβλημα με τι φέτα ή κάτι τέτοιο, μετά είδα μία που κεράτωνε τον άντρα της και η μάνα της της βάζει χέρι και μετά το ξαναγύρισα στα ειδησεογραφικά.

Σήμερα λοιπόν, εγώ ο αμαθής έμαθα:

Ότι η ισλανδική τράπεζα που κρατικοποιήθηκε είναι και αγγλικών συμφερόντων, μιας και ένα μεγάλο μέρος των μετοχών το έχουνε κάτι εγγλέζοι που έχουν και μία ομάδα, και αυτή η ομάδα αντιμετωπίζει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα.

Ότι η Fortis και αυτή κρατικοποιημένη διοργάνωσε ένα επιχειρησιακό γέυμα με 50 καλεσμένους και το κάθε πιάτο κόστιζε 3.000 ευρώ.

Ότι μία φτωχή γιαπωνέζα πια έχει κάτι προβλήματα στο να αγοράζει ότι θέλει. Και αυτό ήταν η εικόνα για την κρίση στην Ιαπωνία.

Ότι η Γαλλία εξετάζει το ενδεχόμενο να δώσει φορολογική αμνηστία στα επαναπατριζόμενα κεφάλαια (δεν αναφέρθηκε πουθενά αν πρόκειται για μαύρο off shore χρήμα).

Ότι το πετρέλαιο έπεσε στα 80 δολλάρια και εξετάζουν το ενδεχόμενο να μειώσουν την παραγωγή για να μην πέσει και άλλο. Και ότι αυτό δεν είναι αποτελεί λόγο για ανάκαμψη της οικονομίας. Όλως παραδόξως, όσο το βαρέλι ήταν στα 150 η οικονομία αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα. Ακόμα όλως παραδόξως το πετρέλαιο θέρμανσης παραμένει στα 80 λεπτά το λίτρο.

Ότι οι επενδυτές είναι πανικόβλητοι και δε λένε να ηρεμήσουν παρόλα τα μέτρα που λαμβάνονται. Το ποιοι είναι αυτοί οι επενδυτές δε μας είπε κανείς.

Ότι ένας από αυτούς (;!) βγήκε και είπε. "Είναι μία πυρκαγιά που καίει και όσο νερό και να ρίξουμε δεν θα σβήσει. Πρέπει να την αφήσουμε να κάψει τα πάντα ώστε μετά να αναδυθούν νέες ευκαιρίες."

Ότι ο Καραμανλής πήγε στη Μάλτα.

Ότι οι παπάδες πουλήσανε 5-6 φορές κάτι λίμνες, κάτι βουνά, δύο φορές τον ήλιο και 3-4 φορές την Ανταρκτική.

Ότι είμαι απίστευτα μαλάκας που δε τρώω το τάδε γιαούρτι, δεν οδηγό το δείνα αυτοκίνητο και δεν είμαι τόσο όμορφος όσο αυτοί.

Τέλος έμαθα, τι χαρά του να σηκώνομαι κάθε πρωί και να διαβάζω αυτό που εγώ θέλω, για να ενημερώνομαι.

Πιο μετά που ήρθε ο σύντροφος και συζητάγαμε εκεί για την κρίση, κατέληξα στο συμπέρασμα: Τι μας νοιάζει; Έχουμε τίποτα για να χάσουμε κάτι; Φτωχοί τώρα φτωχοί και μετά. Άμα πάει το ψωμί 20 ευρώ θα σου πω εγώ. Αντέτεινε ο σύντροφος. Ε λέω, και εγώ θα τρώμε παξιμάδια... Έτσι λοιπόν αγαπητοί.

Ή παξιμάδια Ή Αργεντινή

Κλοπή υπεραξίας και μισθωτή σκλαβιά,
η κρίση είναι εδώ και καθημερινά.

Το από πάνω είναι ένα graffiti του Banksy που το έκανε λέει στη Wall Street. Με αγάπη σε όσους νομίζουν ότι επειδή έχουν λεφτά έχουν και πλούτο.

Πάρτε και ένα τραγουδάκι που μου θύμισε ο Αρσένιος, να το γλεντήσουμε.