Τι είδε η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη

Ήρθε και η δική μου ώρα να μαλακιστώ διαδικτυακώς. Ο λόγος για το γνωστόν παιγνίον που κύριος οίδε ποιο είναι το νόημα του. Απλά επειδή είμαι ευγενικό παιδί και μιας και με κάλεσε ο Αρσένιος οφείλω να απαντήσω. Ωστόσο αντιμετώπισα ένα μικρό πρόβλημα. Το πιο κοντινό βιβλίο δεν είναι ένα αλλά 6 που είναι αραδιασμένα στο κομοδίνο του κρεβατιού. Τα οποία συνεχώς ανακατέβονται μιας και τα διαβάζω ανακατεμένα ανάλογα με την διάθεση μου πριν κοιμηθώ. Τέλος πάντων από τα 6 τα 3 κόμικς οπότε μάλλον δε μετράνε. Μένουν άλλα 3.

1. Τόμας Ντε Κουίνσι, Ο Εκδικητής

Το αρχοντικό, εξαίσιο κάλλος της Βερενίκης, της μεγαλύτερης , ο άτιμος το είχε προσέξει και το είχε ορεχτεί τον καιρό που βρισκόταν με την μητέρα μου στη φυλακή. Όταν επέστρεψα λοιπόν στην πόλη, εφοδιασμένος με με αυτοκρατορικά διαβατήρια για όλους μας, ανακάλυψα πως η αγαπημένη μου αδελφή είχε πεθανει, ενώ βρισκόταν υπό την επιτήρηση του κοινού αυτού κακοποιού. Δεν έλαβα παρα μόνο το πιστοποιητικό θανάτου της.

2. Γουίλλιαμ Μπάροουζ, Οι πόλεις της κόκκινης νύχτας

Ένα σκηνικό με θάλασσα, αμμουδιά και φοινικόδεντρα. Ηλίθια χαβανέζικη μουσική καθώς ο Χανς γαμάει σε σε ρυθμό χούλα ένα λυγερό Μαλαισιανό κορίτσι ενώ οι τέσσερις φίλοι του, πεσμένοι ανάσκελα και με τα πόδια ψηλά, χειροκροτούν με τις πατούσες. Τώρα τα φοινικόδεντρα, που μέσα τους είναι κρυμμένα αγόρια, αρχίζουν και αυτά να χορεύουν χούλα.

3. Ούρσουλα Λε Γκεν, Το μάτι του Ερωδίου

Ρος, Άντι, αρχίστε να φτιάχνετε ένα φορείο. Εσείς και δύο από τους ανθρώπους της Πόλης θα μεταφέρετε τον Πάμπλονα στη Σαντίχ. Ο Τόζαν και ο Σαν θα έρθουν μαζί σας.

Ουφ! Βγάλαμε την υποχρέωση... Τώρα εγώ επειδή είμαι ακοινώνητος και δεν με αγαπάει κανείς δεν προσκαλώ κανέναν πουθενά.