Είμαι χειμερινός τύπος. Το όνειρο της ζωής μου είναι κάποτε να κάνω πάρτυ γενεθλίων, τα έχω σχεδόν στην μέση του καλοκαιριού, στη Νέα Ζηλανδία. Που τώρα έχουνε κάτι σαν το δικό μας Δεκέμβρη... Τυχεροί.
Και μιας και κάνουμε τόσα χιλιόμετρα ας βάλουμε και κάτι να παίζει για τη διαδρομή.
Ξεκινάμε από κάτι κλασσικό Chills και Pink Frost...
Στη συνέχεια The Clean, δύο όμορφα τραγούδια...
Ορίστε και μία από τις πιο ιντελλεκτουέλ μπάντες που γουστάρω, Tall Dwarfs:
Πάμε λίγο πιο δίπλα στην Αυστραλία με κάτι που μπορείτε να ξέρετε, The Church, Under the milky way...
Και περνάμε σε μία από τις αγάπημένες μου μπαντες, την οποία τραγικά παρέλειψα να αναφέρω σε κάτι μπυροποσίες με κάτι ύποπτα ταραχοποιά στοιχεία. Έλλειψη την οποία θα αναπληρώσω με εκτεταμένη αναφορά στο ζήτημα.
Και θα κλείσω με μία από τις πιο υποτιμημένες μπάντες, τους Go Betweens, όπου κατά τη γνώμη μου χάσανε πολύ στο κομμάτι της παραγωγής, κατα τα άλλα στιχάρες και πανέμορφες μελωδίες.
Και κλείνω αυτή τη μακροσκελή λίστα με τους Died Pretty το Stone Age Cinderella...
Κατηγορία: Μουσική
4 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ορίστε και κάποια που ξέχασα να σου πω εγώ > ο γυμνός mike leigh (τα σπάει!), summer of sam spike lee (η εργατική τάξη το 77... χαχα), the king is alive - Kristian Levring (οπωσδήποτε!)
από τα φουτουριστικά που σ αρέσουν >donnie darko και Southland Tales του r.kelly, the girl from monday hal hartley (αλλά και αρκετές άλλες μη-φουτου αυτουνού είναι καλές)
τελευταία είδα το the following, φοβερό noir, και αφού γουστάρεισ και τζαζ δες και το round midnight του Bertrand Tavernier
αντε να δούμε αυτά τα καινούρια σου τι θα ναι πάλι; πήρε φωτιά το torrent...
ciao, ciao
Οχι τίποτε άλλο, αλλά για να μη μας βγαίνει η παναγία στο ψάξιμο, να βρούμε τις δισκογραφίες τους...
Το καλοκαίρι του Σαμ το έχω δει φυσικά, κατηγορία Οι ταινίες που μου αρέσουν (=3 φορές...)
Επίσης και το Ντόνι Ντάρκο. (Αν και βαριόμουνα τα συνεχή σχόλια των κοριτσιών γύρω μου για το πόσο γλυκό αγόρι ήταν αυτός). Ευτυχώς στο τέλος πεθαίνει.
Τα άλλα πάνε σε ποστι ιτ δίπλα στην οθόνη.
Πάνω Κ. Αν αυτά ήταν νούμερα ένα παντου εγώ θα το κλεινα το μπλογκ. Τα περισσότερα νεοζηλανδέζικα εχουν βγει στην Flying Nun, αν αυτό βοηθάει.