Να 'μαι και γω πίσω στα γνωστά λημέρια να κοιτάω το λίογερμα στη δημοσιά και να παρατηρώ απο το καραούλι μου έναν κόσμο να καίγεται.

Καταρχήν κάποιες εξηγήσεις. Αυτό το ιστολόγιο αποβάλλει τον άμεσα πολιτικό του χαρακτήρα. Θα παραμείνει σαν ένας χώρος προσωπικής έκφρασης και άρα μόνο έμμεσα πολιτικός, και παρεπιμπτόντως κάτι άλλο είναι στα σκαριά προκειμένου να καλυφθεί αυτό το κενό.

Επομένως απο δω και μπρός εδώ θα βρείτε μόνο κατάρες, μπινελίκια, αφορισμούς, καριολίκια καμιά μουσική και καμιά ταινία.

Επομένως όταν με το καλό επανέρθω στην συνηθισμένη μου σχιζοφρένεια (γιατί σε αυτή τη φάση που είμαι έμπλεος παράνοιας, κατάθλιψης, υπομανίας και ολοκληρωτικού φρικαρίσματος) θα είμαι σε θέση να επανέλθω παρουσιάζοντας το υλικό που με κόπο μάζεψα το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Και επειδή δεν μπορώ να κλείσω χωρίς ένα σαφές μύνημα και μουσική θα έχω και απο τα δύο.

ΣΚΑΤΑ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.



ΥΓ. Όχι κανείς δεν πέθανε. Αν και θα έπρεπε να πεθάνουνε πολλοί.

Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα