Τι είδε η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη

Άσε μας ρε Κώλε με τα jedi mind tricks και δε συμμαζευεται... Ωμή προλεταριακή αυτομείωση είναι...

Υποτίθεται ότι σκόπευα να γράψω για την αριστερά στην πορεία της Πρωτομαγιάς, αλλά βαριέμαι. Το ότι η αριστερά προκαλεί τόση πλήξη είναι νομίζω και το μεγάλο ιστορικό ζήτημα για αυτήν. Πρόβλημα της. Ας το λύσει μόνη της. Θα σταθώ όμως σε ένα φυλλάδιο που μου έδωσαν οι ΣΕΚίτες.

Καταρχήν οι ΣΕΚίτες είναι οι πλέον λαικιστές της αριστεράς. Τόσο λαικιστές που φτάνουν στα όρια της πιο ελεεινής αισχρότητας. Με πολύ χαρά θα σφαλιάριζα κάνα από τα κεφάλια της. Τι να πρωτοθυμηθώ: Το Κάτω ο πόλεμος του Μπους; Το μάζεμα υπογραφών για τον βασανιστή Καραμανλή; Το Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη; Επίσης το ΣΕΚ είχε την τιμή να έχει βγάλει τη μοναδική πολιτική αφίσα που έχω σκίσει στη ζωή μου. Ενθυμούμαι όταν εσπούδαζα εις το ΤΕΙ Ηρακλείου, είχαν γίνει εκλογές στη Γαλλία και ο Λεπέν τέλος πάντων είχε πάρει μεγάλο ποσοστό. Τότε έπαιζε πολύ το αντιφασιστικό γενικώς και αορίστως. Και τότε πάνε αυτά τα ελεεινά υποκείμενα και βγάζουν αφίσα: Ισπανία 1936, η επανάσταση ενάντια στο φασισμό. Δεν ξέρω τι ήταν ή τι δεν ήταν η επανάσταση του '36. Ήταν σίγουρα και αντιφασιστικός αγώνας, αλλά άλλο αυτό και άλλο να λες για επανάσταση αντιφασιστική έλεος πια με τους αισχρούς πολιτικαντισμούς. Τέλος πάντων πιάνω όλο το κέντρο του Ηρακλείου και δεν αφήνω αφίσα για αφίσα.

Τέλος πάντων ας έρθουμε στο σήμερα: μου δίνουν λοιπόν προχτές αυτό εδώ το φυλλάδιο. Πρόκειται για ενημερωτικό του Μαρξισμού 2008 (Τέσσερεις μέρες με επαναστατικές ιδέες κλπ. κλπ.). Ορίστε:


Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι αυτό που διαβάζει κανείς αμέσως από κάτω. Η συμμετοχή στο Μαρξισμό κοστίζει 10 ευρώ. Εγώ είμαι μάλλον μαλάκας αν πιστεύω ότι ο Μαρξισμός είναι ας πούμε ιστορικό καθήκον έτσι; Είμαι ακόμα πιο μαλάκας αν πιστεύω ότι ο μαρξισμός είναι ένας δρόμος για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης έτσι;

Οκ είναι προφανές ότι με το συμμετοχή στο Μαρξισμό εννοούν τη συμμετοχή στις εκδηλώσεις τους και όχι το ίδιο το σύστημα ιδεών του μαρξισμού. Αλλά αυτό, έτσι, μπορώ να το καταλάβω εγώ και άλλοι που ξέρουμε τι έννουν οι άξιοι συνεχιστές του Μαρξισμού εν Ελλάδι. Αν το δώσεις αυτό όμως κάπου πιο έξω τι θα καταλάβει ας πούμε; Τι συσχετισμό θα κάνει; Πολύ απλά: ο μαρξισμός σαν ένα ακόμα εμπόρευμα. Ο μαρξισμός σαν ένα σεμινάριο πολυεθνικής. Ο μαρξισμός σαν μια ακόμα πατενταρισμένη (αλίμονο από το ΣΕΚ!!!) γνώση. Βεβαιώσεις συμμετοχής θα έχει; Τις θέλω για το βιογραφικό μου.

Δε βαριέσαι όμως, ο μαρξισμός είναι φορτωμένος με εγκλήματα πολύ μεγαλύτερα από αυτό της μαλακισμένης εμπορευματοποίησης του ΣΕΚ.

Με αυτά και με αυτά θυμήθηκα μία σειρά κόμικς που δημοσίευε παλιά το Παρα Πέντε. Η οποία σατύριζε τα ιερά και τα όσια των "μαρξιστών". Ορίστε ένα πολύ σχετικό κομμάτι:

Όλα αυτά 20 και πλεόν χρόνια πριν... Αλήθεια ξέρει κανείς πως τα πάει σήμερα η αγορά των χωρίς ελπίδα μαζών;

Αφιερωμένο στον Arsene και στις αναζητήσεις του για το εμπόρευμα.

Έχω διαβάσει ένα σωρό πράγματα σε σχέση με τις φράουλες και τη γνωστή ιστορία στη Μανωλάδα. Δεν ξέρω αν έχει νόημα να κάτσω να μιλήσω αναλυτικά για το ζήτημα. Εδώ πάντως ο Άθλιος (αν και το έχει παρακάνει με τις φωνές του για τον αστικό τύπο) στο δεύτερο κομμάτι τα λέει αρκετά ωραία. Και είναι από τις λίγες φορές στη ζωή μου που θα πω ότι το ΚΚΕ καλά έκανε και πήγε (πέρα από τις δικές του σκοπιμότητες)μιας και αναγνωρίζω τη σημασία που έχει για αυτούς τους ανθρώπους τους ξεχασμένους, τους υποτιμημένους, τους αόρατους να δουν δίπλα τους και άλλα κομμάτια της κοινωνίας να τους συμπαραστέκονται. Όσον αφορά τη στάση της ΓΣΕΕ σήμερα, εν πολλοίς θα συμφωνήσω με τον Άθλιο, προσθέτοντας απλά πόσο γραφειοκρατικοποιημένη είναι: όλα για αυτή είναι νομοθεσία, κανόνες και συμφωνίες που κάνει μεταξύ τύρου και αχλάδου.

Κλείνοντας θα παραπέμψω σε αυτή εδώ την ιστορία από το άλμπουμ για τους Wobblies. Έναν αιώνα πριν και στην άλλη άκρη του κόσμου τίποτα δεν είναι διαφορετικό. Μην τρομάξετε από τις ομοιότητες. Να τρομάξετε επειδή τίποτα δεν έχει αλλάξει.