Αντίο Αλίκη...


Η Αλίκη χαμογέλασε πικρά, με κοίταξε αδιάφορα, μου γύρισε την πλάτη. Κοντοστάθηκε να ανάψει τσιγάρο στην γωνία κάτω από την λάμπα. Την είδα για τελευταία φορά όπως την ήξερα. Την επόμενη στιγμή στην γωνία του δρόμου είχε μείνει ο καπνός του τσιγάρου που σε λίγο χάθηκε και αυτός.

Τι άλλο θα μπορούσα να κάνω εκτός από το να συνεχίζω;


Σας ευχαριστώ όλες και όλους.

3 Comments:

  1. bhoy said...
    Γεια σου ρε va.al.

    Και καλό αγώνα...(θα μου πεις,πού βρίσκομαι;Αλλά ας πούμε πως είμαι μόνο νοερά μαζί σου)
    reddove said...
    μαλιστα

    ενα ακομη πιο δυσκολο url για να το γραφουμε σε κοινοχρηστους υπολογιστες και νετ καφε.

    αλλα και τι να λεει

    οπως αισθανεσαι παντα και παντου κι ας μη σε πιανω

    καλο κουραγιο, καλους αγωνες
    Ανώνυμος said...
    ελα ρε γκρινιάρη που ειναι δυσκολο το url κοιτα και για να μην τρελαίνεσαι είναι στα γαλλικα ο τίτλος του άλλου μπλογκ. Αν δεν ξέρεις γαλλικά μάθε 4 λεξούλες να εχεις και να λες.

    Μην νομίζεις και γω τα μόνα γαλλικα που ξέρω είναι οι τίτλοι των βιβλίων των καταστασιακών και του Μανσέτ.

Post a Comment



Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα