Τι είδε η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη

Εδώ και 200 χρόνια...

"Νικητής σε μία μάχη είναι αυτός που επιλέγει τον τόπο και τον χρόνο της μάχης".

Καρλ Κλαούζεβιτς, Πρώσος Στρατηγός

Εδώ και 36 χρόνια...

"Ποτέ δεν περίμενα μια επέτειο για να γιορτάσω τον έρωτα μου με τον αγαπημένο μου. Ίσα-ίσα γλυκιά μου, την ημέρα της όποιας επετείου μας ήθελα να είναι η πιο τετριμμένη και η πιο συνηθισμένη. Και να του φυλάω την έκπληξη, το απροσδόκητο, το ξαφνικό ακριβώς για κάποιες απο πιο τετριμμένες και συνηθισμένες μέρες. Τουλάχιστον η συνηθισμένες μέρες έτσι πάντα ενέχουνε την έκπληξη και το μοναδικό. Στο κάτω κάτω της γραφής, ο χρόνος έχει 365 μέρες."

Σούζαν Έμερσον, Αμερικανίδα Συγγραφέας Μαγειρικών Συνταγών

Πριν μία εβδομάδα ο μεγάλος καλλιτέχνης "Βάρναλης της γενιάς μας" όπως τον έχει χαρακτηρίσει μεγάλη επaναστατική καλλιτεχνική επιθέωρηση είχε κάνει το εξής δηκτικό σχόλιο στις μαλακίες τις Σώτης στην Athens Voice...

"Στην επόμενη άθενς βόις (το εντυπο της επανάστασης) περιμένουμε γράμμα στήριξης στον Αβραμό που δεν άντεξε το ελλειμα δημοκρατίας στον τρόπο εκλογής προέδρου στη ΝΔ.
έχω πτυχίο αγγλικών, παντρέψου με, κι όταν θα πάμε αμερική θα εξηγήσω εγώ στους μπάτσους γιατί δεν περνάς από ανιχνευτή μετάλλων."

Τι να εννοεί ο καλλιτέχνης;

Επευκαιρία επειδή η καταπληκτική διασκευή στο Poker face δεν παίζει βάζω εδώ σε άλλη έκδοση το αγαπημένο τραγούδι...



Έφαγε η Σώτη αυγά στη μάπα; Σιγά. Και γω αυγά έφαγα σήμερα με λουκάνικα. Χιλιάδες άνθρωποι τρώνε αυγά κάθε μέρα.


Χεστήκαμε για τους γιαπωνέζους που σκοτώνουνε τις φάλαινες...

Can't read my,
Can't read my
No he can't read my poker face
(she’s got to love nobody)
Can't read my
Can't read my
No he can't read my poker face
(she’s got to love nobody)

P-p-p-poker face, p-p-poker face
(Mum mum mum mah)
P-p-p poker face, p-p-p poker face
(Mum mum mum mah)

Τι σκατά λέγαμε;

Το καλοκαίρι όσοι θυμάστε, έγιναν μέσα σε 15 μέρες 2 εργατικά ατυχήματα σε μία εταιρεία με 2 νεκρούς εργάτες.

Θυμάμαι ειδικότερα την περιγραφή του ενός απο τα δύο ατυχήματα. Σκάει κάποιος κλίβανος με λυωμένο μέταλλο, το οποίο λιωμένο μέταλλο καταπλακώνει έναν εργαζόμενο, από τον οποίο φυσικά μάλλον δεν πρέπει να έμεινε και τίποτα.

Στην συνέχεια το λυωμένο μέταλλο κύλησε προς τις φιάλες αποθηκευμένου προπανίου με κίνδυνο να ανατιναχτεί όλο το εργοστάσιο στον αέρα. Ευτυχώς με κάποιο τρόπο σταμάτησε η ροή.

Θυμήθηκα αυτό το περιστατικό διαβάζοντας τις δηλώσεις του μπαμπά της ειδικής φρουρού που τραυματιστηκε.

Ενημερωτικά κύριε μπαμπά, η κορούλα σας κατατάχτηκε στην ελληνική αστυνομία, και σαν ειδική φρουρός μάλλον έβαλε και μέσον για να πάει. Η ελληνική αστυνομία, όπως κάθε γαμημένη αστυνομία στον κόσμο, τυγχάνει καμιά φορά να βρίσκεται αντιμέτωπη με ένοπλους, you know: other people carrying guns. Ως εκ τούτου είναι στοιχείο του "επαγγέλματος" να πέφτει και καμιά σφαίρα που και που. Λυπάμαι που σας το λέω, αλλά σας πιάσανε μαλάκες, να βάζατε μέσο για καμιά άλλη θεσούλα στο δημόσιο που άντε να τρώγες καμιά σφραγίδα στο κεφάλι.

Αντιθέτως, ο εργάτης που τον καταπλάκωσαν μερικοί τόνοι λυωμένου μετάλλου, δεν τυγχάνει αγαπητέ κύριε μπαμπά να είναι στη φύση του επαγγέλματος του, το να ειναι έτοιμος να αποφυγεί ανα πάσα στιγμή μερικούς τόνους λυωμένου μετάλλου.

Με απλά λόγια: ένας μόνος εργάτης μέτρησε με το κορμί του περισσότερο μέταλλο από όσο έχουνε μετρήσει όλοι οι μπάτσοι αυτού του κράτους από τη λήξη του εμφυλίου και μετά.

Και επιπλέον, ούτε κίνδυνος για τη δημοκρατία είναι οι διευθυντές της ΛΑΡΚΟ, ούτε ο Πλεύρης και ο Χρυσοχοίδης πήγανε να δούνε τους τραυματίες, ούτε κανείς άρχισε να αναρωτιέται εξυπνάδες του στυλ τι εργοστάσια θέλουμε, τι αφεντικά θέλουμε και δε συμμαζεύεται...

Άντε με τις μαλακίες πια...

ΥΓ. Οι Πασόκοι είναι μεγάλες λινάτσες στα θέματα "αστυνόμευσης", δεν είναι στόκοι σαν τους δεξιούς να λένε για τους βόες της αναρχίας. Ξέρουνε πολύ καλά τι είναι τι. Και ξέρουνε με ποιον τρόπο να αφοπλίσουνε ιδεολογικά τους "αντιπάλους"... Για όσους έχουνε ζήσει το 2002 πιθανά να καταλαβαίνουνε τι εννοώ. Ωστόσο, δεν είμαστε 2002 και απο κείνη την εποχή έχουνε αλλάξει πάρα πολλά...

Επιτέλους έφυγε ο χοντρός. Η μόνη λύση μεταξύ μας στο να έμενε ήταν να κατέβαινε η ΝΔ μόνη της εκλογές αν και πάλι πιο πιθανό να ήταν να είχαμε αυτοδύναμη κυβέρνηση των συνεχιστών του Καποδίστρια... Μην σας πω ότι και τον βα.αλ. να είχε υποψήφιο πρωθυπουργό το ΠΑΣΟΚ πάλι 50% θα έπαιρνε...

Και ήρθε ο γιατί χαίρεται-ο-κόσμος-και-χαμογελά-πατέρα... Καταρχήν, θέλω να μου λύσει ένας μία απορία που έχω από την προεκλογική περίοδο. Ο τύπος είχε χεστεί από την χαρά του, μπορεί κάποιος να μου το εξηγήσει ΓΙΑΤΙ ακριβώς χαίρεται ο τύπος;

Πάντως η αλήθεια είναι ότι είμαι και γω χαρούμενος. Για πολλούς λόγους. Πρώτος και καλύτερος. Επιτέλους διαψεύδει τη Ρόζα ο Γιωργάκης και έτσι πια δεν μπαίνει θέμα "σοσιαλισμού ή βαρβαρότητας", γιατί πια με το Γιώργο θα έχουμε ΚΑΙ σοσιαλισμό ΚΑΙ βαρβαρότητα... Επίσης χαίρομαι που θα μας κάνει τη Δανία του Νότου. Ήδη έχω κάνει κονέ με σύντροφο να ανοίξουμε εισαγωγική με δανέζικα τούβλα που θα χρησιμοποιηθούν στην οικοδομήση του σοσιαλισμού. Τρίτον επιτέλους χαίρομαι που θα συμμετάσχω και γω. Είπε ο Γιώργος ότι δε θέλει την ανοχή μας (ποια ανοχή Γιώργο μου εγώ εδώ εμένα δεν μπορώ να ανεχτώ και θα ανεχτώ εσένα) αλλά τη συμμετοχή μας. Το email μου το έχεις οπότε περιμένω την πρόσκληση σου να συμμετάσχω, αν δεν το έχεις ζήτα το απο τον Αλέξη.

Για ΚΚΕ, Σύριζα, ΛΑΟΣ δεν έχω να πω τίποτα... Τι να πω άλλωστε; Το ΚΚΕ σταθερή αξία, έπεσε λίγο να φεύγει σιγα σιγά και η Αλέκα. Ο Αλέξης θριάμβευσε και πέσανε οι μετοχές στα Χρηματιστήρια των κέντρων του καπιταλισμού και το ΛΑΟΣ έρχεται να επιβάλλει τον φασισμό... (μεταξύ μας: τα κομμάτια της κοινωνίας με τις φασίζουσες αντιλήψεις του ΛΑΟΣ, θα υπάρχουνε και θα εκφράζονται είτε υπάρχει το ΛΑΟΣ είτε όχι. Αυτή είναι η επιτυχία του άλλωστε, γιατί μη μου πείτε τώρα ότι έρχεται ο φασισμός με τον Αποστολάκη...).

Μόνο ο Παπαθεμέλης δεν πήγε καλά και έχω μία στεναχώρια...

Ποιος ο λόγος να ασχοληθώ τώρα με την περίπτωση του Ηλιόπουλου; Δεν ξέρω. Πείτε το έμπνευση, πείτε το ποίηση, πείτε το προσωπική έκφραση, πείτε το ότι θέλετε. Αναγνωρίζω ότι η πολιτική σημασία είναι ελάχιστη. Έτσι και αλλιώς ελάχιστη πολιτική (με την σημασία του αγαπητού στον Θ.Η. Καστοριάδη) υπάρχει στα λεγόμενα του ιδίου. Επομένως όλα όσα ακολουθούν είναι πρώτα και κύρια προσωπικά και μόνο δευτερευόντως πολιτικά.

Τον ΘΗ τον γνώριζω ελάχιστα προσωπικά, ωστόσο πολύ κοντινά μου πρόσωπα έχουν, είχαν την τύχη ή την ατυχία να τον γνωρίζουν πολύ καλά. Έτσι από σπόντα μπορώ να πω ότι έχω εμπλακεί σε μεγάλο βαθμό στην όλη ιστορία και όχι μόνο πολιτικά, σαν μέλος της συνέλευσης αλληλεγγύης στην Χαλκίδα.

Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή: ο ΘΗ είναι ο ορισμός του καιροσκοπισμού. Όταν λέμε όμως ο ορισμός εννοούμε ο ορισμός. Αν πάει κανείς στην Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια δίπλα έχει την φωτογραφία του. Από την πρώτη στιγμή έκανε ότι νόμιζε και ότι πίστευε ότι θα τον έβγαζε έξω. Με την πιο κυνική σημασία της έκφρασης.

Φυσικά και αναγνωρίζω πολλά περιθώρια λαθών και τακτικισμών συντρόφων που είναι στα χέρια του κράτους, και φυσικά και αναγνωρίζω την ασίγαστη επιθυμία τους να βγουν έξω. Αλλά όσο αυτό δεν γίνεται στην βάση πολιτικών προταγμάτων, όσο αυτό δεν γίνεται όσο πιο συνολικά γίνεται προσωπικά ουδόλως το διαχωρίζω από την επιθυμία του οποιουδήποτε να βγει απο τη φυλακή. Φυσικά δεν έχω πρόβλημα να θέλει κανείς να βγει κανείς απο τη φυλακή αλλά ας μου επιτραπεί σαν πολιτικό υποκείμενο να δηλώσω πολιτική αδιαφορία για προσωπικές επιθυμίες.

Στην περίπτωση ΘΗ δεν είχαμε καμία πολιτική επιθυμία να βγει έξω, καμία επιθυμία να απελευθερωθεί κάτι συλλογικό. Θα κάνω, όπως έκανα άλλωστε, τα στραβά μάτια στην πρώτη περίοδο της προφυλάκισης του. Αναγνωρίζω ότι όλοι μας μπορεί να κάνουμε κάποια μαλακία. Και στην περίπτωση του ΘΗ ήταν πολλές οι μαλακίες. Και αυτές που έκανε, και αυτές που ανεχθήκαμε και αυτές που ο ίδιος δεν μπήκε στον κόπο καν να διορθώσει. Εδώ τα πιτσιρίκια που πιάσανε προχτές αρνήθηκαν να δώσουνε αποτυπώματα και ο άλλος πάει και δίνει κατάθεση χωρίς δικηγόρο;

Ο ΘΗ αρνήθηκε να εκφέρει οποιονδήποτε πολιτικό λόγο. Δεν μιλάω για κάμια πολιτική δήλωση ζήτω οι αναρχίες και τέτοια... Ζητάω πολιτικούς λόγους. Ούτε ένας πολιτικός λόγος. Το θέμα του ΘΗ ήταν προσωπικό πρόβλημα του κράτους με την πάρτη του. Από την πρώτη στιγμή. Πουθενά στα γράμματα του και εννοώ τα γράμματα του ίδιου όχι τις παραλλαγμένες επιστολές που δόθηκαν στην δημοσιότητα, δεν υπάρχει αναφορά είτε σε άλλους συλληφθέντες του Δεκέμβρη, ούτε στην απόπειρα του κράτους να ξαναστήσει το κύρος του, τίποτε... Αφήνω κατα μέρους αθλιότητες που ειπώθηκαν σχεδόν δημόσια από τον ίδιο ενώσο ήταν ακόμα μέσα.

Αφήνω κατα μέρους τα μπαλαντζαρίσματα του, ήμουνα δεν ήμουνα στην πορεία, είμαι σχετικός δεν είμαι. Αφήνω κατά μέρους το ελλεινό κείμενο υπογραφών που λέει ότι δεν ήταν στην πορεία. Όταν η μισή Αθήνα ήταν μία πορεία. Όταν χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες έχουνε φτύσει αίμα για το ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ να κατεβαίνουμε στους δρόμους το να βγαίνει το κάθε αρχίδι να λέει δεν ήμουνα στην πορεία το θεωρώ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ. Ξεπούλημα κάθε αρχής, κάθε στάσης, κάθε συμπεριφοράς όχι επαναστάτη (ποιος είναι τέτοιος και ποιος δεν είναι στην τελική;) αλλά της πιο στοιχειώδους αγωνιστοκότητας κρύβεται μέσα μας, ξεπούλημα σε δηλώσεις νομιμοφροσύνης και κάνω ότι είναι δυνατόν να βγω απο μέσα. Αυτό το κείμενο δεν το υπέγραψα γιατι ντρεπόμουνα, παρότι είπα ψέμματα ότι το έκανα.

Ο ΘΗ έκανε παρέα με ένα τεράστιο εγώ και τώρα που το απόκτησε το έχει και το θαυμάζει. Ο ΘΗ αρνήθηκε την οποιαδήποτε συνεργασία με ανθρώπους που τρέχανε επί 9 μήνες για την πάρτη του, με προσωπικό, οικογενειακό, πολιτικό και οικονομικό κόστος και όχι μόνο απλά αρνήθηκε ή είπε κάντε ότι θέλετε, αλλά τους έφτυσε και τους φτύνει ακόμα κατάμουτρα. Πιθανά ο ΘΗ διέκρινε πολιτική καπήλευση απο αυτούς τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, τι είδους πολιτική καπήλευση στα αλήθεια δεν ξέρω μπορεί να υπάρξει από ανθρώπους που ούτε σε οργανώσεις είναι, ούτε στις εκλογές κατεβαίνουνε ούτε τίποτε. Αντιθέτως, την πολιτική εκμετάλλευση που ήταν ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΑΤΑΚΙΑ ΤΟΥ δεν κατάφερε να τη δει. Και όταν έχεις μία Κούνεβα με ένα μάτι μισερό και μισή φωνή να αναγνωρίζει την πολιτική καπήλευση της περίπτωσης της, ε συγγνώμη αλλά τα στανταρτ μου εμένα ανεβαίνουνε. Και ως εκ τούτου μάλλον τείνω προς το συμπέρασμα ότι οι αγαπητός ΘΗ επιθυμούσε την πολιτική εκμετάλλευση της περίπτωσης του. Ωστόσο, δεν μπορεί να κατηγορεί για αυτό ανθρώπους ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΠΗΛΕΥΤΗΚΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ότι του έκαναν αλληλεγγύη για να τον καπηλευτούν.

Ουδείς του ζήτησε να ζητήσει ευχαριστώ. Άλλωστε εμένα στα αρχίδια μου ο ΘΗ και ο κάθε ΘΗ. Εγώ σε όποια δράση αλληλεγγγύης έκανα έδινα αγώνα να δοθεί όσο πιο συνολική διάσταση στο ζητούμενο, και ελάχιστα πράγματα έγιναν στην Χαλκίδα που να μην μιλάνε για ΟΛΟΥΣ τους συλληφθέντες. Άλλωστε η συνολική διάσταση είναι το ζητούμενο έτσι και αλλιώς. Πάντως, μεταξύ μας Θοδωρή, γάμα εμάς και όλους όσους τρέξανε... Ένα ευχαριστώ στον Τσουβαλάκη, και στους υπόλοιπους που έκαναν αποχή συσσιτίου και που ΗΤΑΝ στην ίδια κατάσταση με σένα, πάλευαν δηλαδή απο την ΙΔΙΑ θέση, το ωφείλεις. Και όχι δημόσια απαραίτητα... απλά ελπίζω σε αυτά τα παιδιά να το έχεις πει.

Τέλος πάντων. Ο ΘΗ ας συνεχίσει να κάνει παρέα με αυτούς που δεν πάτησαν το ποδάρι τους σε ΟΥΤΕ ΜΙΑ μικροφωνική από τις καμιά 10αριά που έγιναν στην πόλη της Χαλκίδας, και ας μην περνάει να πει έστω ένα γεια σε ανθρώπους που ξέρει κάτι χρόνια.

Και οι καινουριοι του φίλοι ας προσέχουνε. Εμείς δεν προσέχαμε.

Θοδωρή μιας και εγώ δεν πρόκειται να σου απευθύνω ποτέ πια το λόγο, άλλωστε σύντροφος μου πολιτικός έχει πάψεις απο καιρό να είσαι και για φίλος ούτε λόγος μία τελευταία κουβέντα: φίλησε μου αυτό το παληκαράκι τον Αλέξη και πες του να μην στενοχωριάται αν δεν μπει στη βουλή. Εμείς έχουμε τα κινήματα.

ΥΓ1. Δεν μετανιώνω για την αλληλεγγύη μου που κυμάνθηκε ανάμεσα στο πρόσωπο του και στους υπόλοιπους συλληφθέντες.
ΥΓ2. Ναι, δεν ήμουνα εγώ φυλακή και δεν ξέρω τι σημαίνει.
ΥΓ3. Ναι, είμαι εμπαθής.
ΥΓ4. Το κίνητρο μου ειναι πολύ ταπεινό. Έχω βαρεθεί να διαβάζω τις ΜΑΛΑΚΙΕΣ του σε media και social media.

Να 'μαι και γω πίσω στα γνωστά λημέρια να κοιτάω το λίογερμα στη δημοσιά και να παρατηρώ απο το καραούλι μου έναν κόσμο να καίγεται.

Καταρχήν κάποιες εξηγήσεις. Αυτό το ιστολόγιο αποβάλλει τον άμεσα πολιτικό του χαρακτήρα. Θα παραμείνει σαν ένας χώρος προσωπικής έκφρασης και άρα μόνο έμμεσα πολιτικός, και παρεπιμπτόντως κάτι άλλο είναι στα σκαριά προκειμένου να καλυφθεί αυτό το κενό.

Επομένως απο δω και μπρός εδώ θα βρείτε μόνο κατάρες, μπινελίκια, αφορισμούς, καριολίκια καμιά μουσική και καμιά ταινία.

Επομένως όταν με το καλό επανέρθω στην συνηθισμένη μου σχιζοφρένεια (γιατί σε αυτή τη φάση που είμαι έμπλεος παράνοιας, κατάθλιψης, υπομανίας και ολοκληρωτικού φρικαρίσματος) θα είμαι σε θέση να επανέλθω παρουσιάζοντας το υλικό που με κόπο μάζεψα το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Και επειδή δεν μπορώ να κλείσω χωρίς ένα σαφές μύνημα και μουσική θα έχω και απο τα δύο.

ΣΚΑΤΑ ΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ.



ΥΓ. Όχι κανείς δεν πέθανε. Αν και θα έπρεπε να πεθάνουνε πολλοί.

Βασικά τις εκλογές τις βαριέμαι, πέρασα αναγκαστικά τις προάλλες και απο την συγκέντρωση του ΚΚΕ και είχα κάτι συσπάσεις στο έντερο. Έ, δεν είμαι για πολλά.

Διαβάζω και ξαναδιάβαζω (το διάβασα 2 φορές συνεχόμενα τον τελευταίο μήνα) τον Κήπο του Υβ Λε Μανάκ.

Ειδήσεις δεν ακούω γιατί η τελευταία είδηση που άκουσα ήταν η σύλληψη ενός δεκάχρονου σε σχολείο στην Κρήτη. Και όχι τίποτα αλλά έφαγα κάτι περίεργα οντολογικά φλασάκια για την ύπαρξη ως σύλληψη. Ότι δηλαδή ακόμα και η πρώτη στιγμή της ύπαρξης μας (αν μπορεί να νοηθεί ύπαρξη το έμβρυο) οφείλεται σε μία σύλληψη. Η αναπαραγωγή ως μπάτσος; Ακόμα και η στενά βιολογική; Πιθανά... Απο κει πήγα στις Αιχμάλωτες Λέξεις, ένα απο τα πιο σπουδαία καταστασιακά κείμενα. Και εκεί που ξεφύλλιζα έπεσα πάνω σε κάτι που είχα ξεχάσει. Μία μικρή λεπτομέρεια που είχα ξεχάσει. Όχι λόγο αμνησίας, αλλά λόγο δεδομένου. Επανέφερα λοιπόν στην μνήμη μου το ότι η Επιθεώρηση της Κ.Δ. έλεγε ρητά ότι είναι ελεύθερη η αναπαραγωγή όλων των κειμένων. Και ξαναθυμήθηκα πόσα πολλά χρωστάμε. Ακόμα.

Έχω κατάθλιψη γιατί ο κόσμος θα υποστεί μια συγκλονιστική αλλαγή με τις εκλογές και μένα τα ρεύματα του αέρα που σηκώνει η αναμπουμπούλα αυτή με πειράζουν στη μέση.

Αυτά...

Εσείς τι κάνετε; Οικογένεια, δουλειά όλα καλά;

Πάρτε και ένα τραγουδάκι να περάσετε αυτές τις μέρες.

Ο Κωστάκης κατηγορεί το Γιωργάκη ότι είπε τους δεξιούς βάρβαρους! Κάτι το οποίο είναι εντελώς ανυπόστατο φυσικά γιατί οι άνθρωποι δεν είναι βάρβαροι, αντιθέτως είναι σοσιαλιστές και αυτοί και πολύ περισσότερο σοσιαλιστές θα έλεγα. Και εδώ ειναι οι αποδείξεις. Οπότε σύντροφοι ιδού ο δρόμος: η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση.

Τι φωνάζετε μωρέ να εφαρμοστεί ο νόμος για τις κουκούλες στους φασίστες; Είστε σοβαροί; Πρώτον, για να εφαρμοστεί αυτός ο νόμος θα πρέπει να έχεις κάνει κάτι άλλο πριν φορώντας κουκούλα. Δεν έγινε καμία σύλληψη άρα δεν έγινε και κανένα έγκλημα, άρα δεν μπορεί να εφαρμοστεί ο νόμος. Επίσης, είναι προφανές αυτό, φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι μπάτσοι δεν είδαν κανένα έγκλημα (και μην ακούω μαλακίες) καθότι είχανε γυρισμένη την πλάτη στους ναζί, οπότε κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει ότι κάνανε τα στραβά μάτια.

Άλλωστε τα έχει πει και ο αρχηγός. Αυτοί εκτελούνε εντολές της πατρίδας.

Και άρα το πρόβλημα μας δεν είναι η κουκούλα, αλλά το κεφάλι μέσα στην κουκούλα.

Αχ Σώτη μου, αχ καλή μου κοπέλα, αχ βασανισμένο μου κορίτσι, αχ μεγάλη αγωνίστρια που κανείς δε σε καταλαβαίνει σε αυτή τη χώρα, αχ και βαχ και αχ και βαχ...

Ώστε σε απολύσανε επειδή καταφερώσουν εναντίον του αυτοκινήτου στο Car (και φαντάζομαι αυτή η απόλυση ήταν μια νίκη του φεμινισμού καθότι το αυτοκίνητο είναι η προέκταση του πέους για πολλούς έτσι;). Είσαι τελικά αγωνίστρια.

Ώστε θίγεσαι που είπανε το Γεωργελέ "παλιόπουστα θα γίνεις φλαμπέ" και ο καυμένος δεν μπορούσε να κοιμηθεί τα βράδια; Θες να μετρήσουμε Σώτη μου; Θες να μετρήσουμε προσβολές; Θες να μετρήσουμε θανάτους και βία; Έλα να μετρήσουμε.

Ωστέ σε ενόχλησε η κατάληψη της Λυρικής ενώ πριν 8 μήνες εσύ και όλα τα άλλα σκουλήκια στα ΜΜΕ δοξάζατε και θαυμάζατε το Μάη του '68; Ξέρεις τι έγινε το Μάη του '68 Σώτη μου; Μέχρι και οι πουτάνες απεργούσανε Σώτη μου. Μέχρι και οι πουτάνες. Μέχρι και οι πουτάνες που είναι και θα είναι απειρώς πιο αξιοπρεπείς από όλο το συφερτό της διανόησης, της τέχνης και της κουλτούρας σε αυτή τη χώρα. Μία απο αυτές αξίζει παραπάνω από όλους σας.

Αχ ο καυμένος ο Πατάκης, ο φτωχός μικρομεσαίος Πατάκης που τον ταλαιπωρούνε οι τρισάθλιοι συνδικαλιστές.

Σώτη μου, μήπως ο Γεωργελές και ο Πατάκης είναι αφεντικά σου; Γιατί αν είναι, όποιος υπερασπίζεται τα αφεντικά με αυτό τον τρόπο εγώ τους ξέρω σαν τσάτσους και ρουφιάνους.

Να βρέξει, να βρέξει, να βρέξει... Να φύγουνε οι λάσπες και τα σκουλήκια που φωλιάζουνε μέσα τους και να μείνουν οι πέτρες να αστράφτουν στον ήλιο. Και ύστερα να τις πετάξουμε. Γιατί εδώ και δισεκκατομύρια χρόνια (sic) έτσι κινείται η γη...

...η ομορφιά στις μέρες μας πεθαίνει δεμένη πισθάγκωνα αργά τα ξημερώματα...
(Και στην κόλαση να βρεθείς πρέπει να αγωνίζεσαι, τι άλλο θέλει κανείς για να το μάθει αυτό;)