Εδώ και 200 χρόνια...
"Νικητής σε μία μάχη είναι αυτός που επιλέγει τον τόπο και τον χρόνο της μάχης".
Καρλ Κλαούζεβιτς, Πρώσος Στρατηγός
Εδώ και 36 χρόνια...
"Ποτέ δεν περίμενα μια επέτειο για να γιορτάσω τον έρωτα μου με τον αγαπημένο μου. Ίσα-ίσα γλυκιά μου, την ημέρα της όποιας επετείου μας ήθελα να είναι η πιο τετριμμένη και η πιο συνηθισμένη. Και να του φυλάω την έκπληξη, το απροσδόκητο, το ξαφνικό ακριβώς για κάποιες απο πιο τετριμμένες και συνηθισμένες μέρες. Τουλάχιστον η συνηθισμένες μέρες έτσι πάντα ενέχουνε την έκπληξη και το μοναδικό. Στο κάτω κάτω της γραφής, ο χρόνος έχει 365 μέρες."
Σούζαν Έμερσον, Αμερικανίδα Συγγραφέας Μαγειρικών Συνταγών
"Νικητής σε μία μάχη είναι αυτός που επιλέγει τον τόπο και τον χρόνο της μάχης".
Καρλ Κλαούζεβιτς, Πρώσος Στρατηγός
Εδώ και 36 χρόνια...
"Ποτέ δεν περίμενα μια επέτειο για να γιορτάσω τον έρωτα μου με τον αγαπημένο μου. Ίσα-ίσα γλυκιά μου, την ημέρα της όποιας επετείου μας ήθελα να είναι η πιο τετριμμένη και η πιο συνηθισμένη. Και να του φυλάω την έκπληξη, το απροσδόκητο, το ξαφνικό ακριβώς για κάποιες απο πιο τετριμμένες και συνηθισμένες μέρες. Τουλάχιστον η συνηθισμένες μέρες έτσι πάντα ενέχουνε την έκπληξη και το μοναδικό. Στο κάτω κάτω της γραφής, ο χρόνος έχει 365 μέρες."
Σούζαν Έμερσον, Αμερικανίδα Συγγραφέας Μαγειρικών Συνταγών
9 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Πως κατάφερες πάλι ρε μάγκα Mj να συνδυάσεις κλαούζεβιτς, μαγειρική και έρωτα, δε μπορώ να καταλάβω.
Εύχομαι πάντως να μην μάντεψα σωστά.
Στον ερώτα αγαπητέ ινλαβ δεν υπάρχουνε νικητές και χαμένοι. Στο έρωτα πολεμάς για την χαρά της μάχης. Ματώνεις, σε ματώνουνε, γίνονται σφαγές και εθνοκαθάρσεις συναισθημάτων.
Αλλά στο τέλος είσαι πάντα ζωντάνος, χαιδευεις τις ουλές σου και πιθανά να σε πονάει κάποιος αγκώνας όταν αλλάζει ο καιρος.
Πέραν αυτού όμως το νόημα των αποσπασμάτων δεν ειναι προσωπικο, είναι βαθ'ύτατα πολιτικό. Κάντε τις αναγκαίες αλλαγές στο δεύτερο απόσπασμα και πιθανά να πιάσατε το νόημα...
Αν δε το πιάσετε σιγά...
*
Αν ειναι να το παμε στο αλλιγορικο, τουλαχιστον εμενα μου εχει τυχει να βρω αφορμη μιας γιορτης η γενεθλιων για να ξαναβρω ενα ατομο που εχω χασει.
Και αν ειναι στο πολιτικο, και αμεσα διακυβευματα υπαρχουν (ασυλο πρωτα απο ολα- δηλαδη δεν ειναι κατι σαν μνημοσυνο) και στο κατω κατω, αφου αρκετος κοσμος κατεβαινει στις πορειες αυτες εχοντας καθιερωθει εδω και χρονια στη συλλογικη συνειδηση της νεολαιας κυριως -αλλα και αρκετοι εργαζομενοι κατεβαινουν στην πορεια αυτη- αρα ποιος τα γαμαει τα πολιτικα υποκειμενα ειτε αυτα επιλεξουν να κατεβουν, να μην κατεβουν, να πανε μονοι τους καμαρα η δεν ξερω εγω τι αλλο. Και δεν ειδα να γραφεις κατι τετοιο για την πρωτομαγια του 2009. Επισης νομιζω οτι ειναι θετικο το να διατηρειται ζωντανη η κινηματικη μνημη, και το να γινεται πορεια ειναι ενας καλος τροπος, η τουλαχιστον καλυτερος απο πολλους αλλους που εχουμε ως παραδειγματα (στεφανια, ομιλιες, κλπ).
Τωρα για το δεκεμβρη αισθανομαι λιγο αβολα με τις διαφορες αριστερες εξαγγελιες περι πορειας στην 6η του δεκεμβρη. Αλλα αυτο ειναι νομιζω αλλη συζητηση.
@: ρε red dove, δεν ολοκληρωσες τη σκεψη σου. και με αφορμη της επετειου τι εγινε; ξαναρχισες να ενδιαφερεσαι ερωτικα για το συγκεκριμενο ατομo ή περασε και δεν αγγιξε;