Απεργία στο λιμάνι του Πειραιά...
Διαμαρτυρία εργατών απο την ναυπηγοεπισκευαστική.
Απεργία σε Vodafone και Wind.
Απεργία με ΜΑΤ στα Γιάννενα.
Απολύσεις στα Notos.
Και όλα αυτά μέσα σε μία βδομάδα...
ΥΓ. "Όταν είμαι πραγματικά κακόκεφος πηγαίνω σ' ένα μπαρ που το λένε "της συμφοράς". Είναι ένα μπαρ όπου συχνάζει μια πανσπερμία ανθρώπων. Άνθρωποι από όλες τις ράτσες, όλα τα έθνη, όλες τις τάξεις. Ως τα μεσάνυχτα πάνε αυτοί που μετά θα πάνε κάπου αλλού. Μετά τα μεσάνυχτα πάνε αυτοί που δεν έχουν που να πάνε. Μετά τις τέσσερις πάνε αυτοί που δεν ξέρουν ούτε που βρίσκονται... Από τον δρόμο ακούγονται κλάξον και σειρήνες της αστυνομίας. Είναι η ορχήστρα της νύχτας που κουρδίζει τα οργανά της. Ακούγεται και η φωνή ενός τρελλού παπά που αναγγέλλει τη συντέλεια του κόσμου. Γιατί είμαι εγώ εδώ απόψε μόνος και θλιμμένος δέκα χρόνια μετά; Μα γιατί είμαι ένας στρατιώτης, Και πίσω από κάθε στρατιώτη υπάρχει μια γυναίκα..."
Στάφανο Μπένι
Στάφανο Μπένι
Κατηγορία: Αφορισμοί
4 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Να σου πω και κάτι;Σκέψου τι μόνες που είναι οι στρατιωτίνες, πίσω απ' αυτές ποτέ δεν υπάρχει ένας άνδρας(στην καλύτερη υπάρχει ένας στρατιώτης μπροστά, οπότε πάλι μόνες είναι)
Το χω γαμήσει με τον εργατισμό...
Πληζ όμως μην μου βάζεις τώρα θέματα φεμινισμών και σεξισμών. Άλλωστε και με τα δύο θα κάνω πολύ καιρό να ασχοληθώ...
Και έχω πάψει να ασχολούμαι με -ισμούς εδώ και πάρα πολλά χρόνια, το ίδιο είχα καταλάβει και για σένα.Οπότε δεν σου έβαλα κανένα τέτοιο θέμα.Έκανα αυτή τη σκέψη όταν διάβασα το κείμενο και σου την έγραψα.
Άντε καλή σου μέρα!