Αχ Σώτη μου, αχ καλή μου κοπέλα, αχ βασανισμένο μου κορίτσι, αχ μεγάλη αγωνίστρια που κανείς δε σε καταλαβαίνει σε αυτή τη χώρα, αχ και βαχ και αχ και βαχ...
Ώστε σε απολύσανε επειδή καταφερώσουν εναντίον του αυτοκινήτου στο Car (και φαντάζομαι αυτή η απόλυση ήταν μια νίκη του φεμινισμού καθότι το αυτοκίνητο είναι η προέκταση του πέους για πολλούς έτσι;). Είσαι τελικά αγωνίστρια.
Ώστε θίγεσαι που είπανε το Γεωργελέ "παλιόπουστα θα γίνεις φλαμπέ" και ο καυμένος δεν μπορούσε να κοιμηθεί τα βράδια; Θες να μετρήσουμε Σώτη μου; Θες να μετρήσουμε προσβολές; Θες να μετρήσουμε θανάτους και βία; Έλα να μετρήσουμε.
Ωστέ σε ενόχλησε η κατάληψη της Λυρικής ενώ πριν 8 μήνες εσύ και όλα τα άλλα σκουλήκια στα ΜΜΕ δοξάζατε και θαυμάζατε το Μάη του '68; Ξέρεις τι έγινε το Μάη του '68 Σώτη μου; Μέχρι και οι πουτάνες απεργούσανε Σώτη μου. Μέχρι και οι πουτάνες. Μέχρι και οι πουτάνες που είναι και θα είναι απειρώς πιο αξιοπρεπείς από όλο το συφερτό της διανόησης, της τέχνης και της κουλτούρας σε αυτή τη χώρα. Μία απο αυτές αξίζει παραπάνω από όλους σας.
Αχ ο καυμένος ο Πατάκης, ο φτωχός μικρομεσαίος Πατάκης που τον ταλαιπωρούνε οι τρισάθλιοι συνδικαλιστές.
Σώτη μου, μήπως ο Γεωργελές και ο Πατάκης είναι αφεντικά σου; Γιατί αν είναι, όποιος υπερασπίζεται τα αφεντικά με αυτό τον τρόπο εγώ τους ξέρω σαν τσάτσους και ρουφιάνους.
Να βρέξει, να βρέξει, να βρέξει... Να φύγουνε οι λάσπες και τα σκουλήκια που φωλιάζουνε μέσα τους και να μείνουν οι πέτρες να αστράφτουν στον ήλιο. Και ύστερα να τις πετάξουμε. Γιατί εδώ και δισεκκατομύρια χρόνια (sic) έτσι κινείται η γη...
Ώστε σε απολύσανε επειδή καταφερώσουν εναντίον του αυτοκινήτου στο Car (και φαντάζομαι αυτή η απόλυση ήταν μια νίκη του φεμινισμού καθότι το αυτοκίνητο είναι η προέκταση του πέους για πολλούς έτσι;). Είσαι τελικά αγωνίστρια.
Ώστε θίγεσαι που είπανε το Γεωργελέ "παλιόπουστα θα γίνεις φλαμπέ" και ο καυμένος δεν μπορούσε να κοιμηθεί τα βράδια; Θες να μετρήσουμε Σώτη μου; Θες να μετρήσουμε προσβολές; Θες να μετρήσουμε θανάτους και βία; Έλα να μετρήσουμε.
Ωστέ σε ενόχλησε η κατάληψη της Λυρικής ενώ πριν 8 μήνες εσύ και όλα τα άλλα σκουλήκια στα ΜΜΕ δοξάζατε και θαυμάζατε το Μάη του '68; Ξέρεις τι έγινε το Μάη του '68 Σώτη μου; Μέχρι και οι πουτάνες απεργούσανε Σώτη μου. Μέχρι και οι πουτάνες. Μέχρι και οι πουτάνες που είναι και θα είναι απειρώς πιο αξιοπρεπείς από όλο το συφερτό της διανόησης, της τέχνης και της κουλτούρας σε αυτή τη χώρα. Μία απο αυτές αξίζει παραπάνω από όλους σας.
Αχ ο καυμένος ο Πατάκης, ο φτωχός μικρομεσαίος Πατάκης που τον ταλαιπωρούνε οι τρισάθλιοι συνδικαλιστές.
Σώτη μου, μήπως ο Γεωργελές και ο Πατάκης είναι αφεντικά σου; Γιατί αν είναι, όποιος υπερασπίζεται τα αφεντικά με αυτό τον τρόπο εγώ τους ξέρω σαν τσάτσους και ρουφιάνους.
Να βρέξει, να βρέξει, να βρέξει... Να φύγουνε οι λάσπες και τα σκουλήκια που φωλιάζουνε μέσα τους και να μείνουν οι πέτρες να αστράφτουν στον ήλιο. Και ύστερα να τις πετάξουμε. Γιατί εδώ και δισεκκατομύρια χρόνια (sic) έτσι κινείται η γη...
22 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
http://openitnow.blogspot.com/2005/03/open-by-athens-voice.html
α ρε βα.αλ. εβγαλες το feed-roll και τώρα δεν ξέρουμε ποιος γραφει και πρέπει να ψάχνουμε αααααααχ.
Θα το βάλω αρσέν, σήμερα τέλειωσα την ερευνα αγοράς σε templates.
το πρτφ
με τις παπάρες που γράφει η λεγάμενη σε συγχαίρω για την αυτοσυγκράτησή σου..
ενώ όταν υποτασσόμαστε σε κανόνες της αγοράς,ε;
Δεν φαίνεται να την ενδιαφέρει γιατί δεν κάνουν καλά οι άνθρωποι τη δουλειά τους, γιατί δε λιώνουν στη δουλειά, γιατί δεν είναι ευγενέστατοι με όλους και με όλα προωθώντας προϊόντα και υπηρεσίες: την ενδιαφέρει μόνο το ότι η αριστερά εθελοτυφλεί μπροστά σε αυτή τη στάση, διότι δεν είναι σωστή.
Σε αυτά που γράφει σου μένει η αισθηση ότι κάποιοι έχουν αδικηθεί και δεν υπάρχει λόγος πολιτικός να τους εκφράσει, και κάποιοι άλλοι (οκνηροί-αγενείς) που έχουν τον επίσημο λόγο της αριστεράς με το μέρος τους. Αποτέλεσμα; οι εργοδότες είναι αδικημένοι. Μιλάμε για απίστευτο συλλογισμό.
Η Σώτη όμως ούτε το δεξί αρχίδι του Ντεμπόρ δε φτάνει (όχι ότι είναι και κάνας στα αλήθεια σπουδαίος έτσι και αλλιώς) για να μην πω για τον Πατάκη τι ειναι...
Τρομερά τους...
(Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι σκέφτομαι τα παιδιά απο το σωματείο Βιβλίου και χάρτου, και σκέφτομαι και το πανικό που έχουνε προκαλέσει και χτυπιέμαι κάτω από τα γέλια... Κυρίως επειδή τους παρουσιάζουνε σαν τους εξωγήινους εισβολείς που θα τα καταστρέψουνε όλα...)
Μέσα στο συνήθη διανοητικό αχταρμά που εκφράζεται εδώ μέσα μπλέκουμε τις β. με τις π. Ο Λεμποβισί δολοφονήθηκε πιθανότατα από κάποια φράξια του κράτους για την έκδοση του βιβλίου του Μεσριν και γενικότερα για την υποστηριξή του σε ένα κομμάτι του επαναστατικού κινήματος. Τι σχέση έχει αυτό με τον κατάπτυστο Πατάκη και την ρουφιάνα Τριανταφύλλου μόνο το μυαλό του βα.αλ. το ξέρει.
Αλλά το παραμυθάκι με τον καλό εκδότη που τον βασανίζουνε οι κακοί συνδικαλιστές (και ειδικά ετσι όπως το παρουσιάζει η ρουφιάνα η άλλη μοιάζει σαν μια "συνωμοσία του κατεστημένου της αριστεράς" αυτά δηλ.που λέει και το ΛΑΟΣ) έχει παρατραβήξει.
Πίστεψε με δεν ήθελα να θίξω ούτε τον Γκυ ούτε τον Ζεράρ...
Απλά μας πουλάνε το παραμυθάκι Πατάκηδες και Σωτηρούλες ότι ειναι στα αλήθεια κάποιου είδους τρομερή ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ το να εκδίδεις βιβλία καιήθελα να το αντιπαραβάλω με μία περίπτωση όπου ήταν στα ΑΛΗΘΕΙΑ επικίνδυνη δουλειά...
Αυτό μόνο..
Να ξέρουμε να το λεμε και για άλλους...
Φωνακλά όντως ειναι ένα τεράστιο ζήτημα, και όχι μόνο σαν το θέμα απολύσεις στον πατάκη, αλλά σαν θέμα: ηθική της εργασίας αλλά και το τι ΕΙΝΑΙ εργασία. Αν κάτσεις να το μετρήσεις από ότι φαίνεται οι μισοι κάνουνε λειτουργημα, τέχνη, κουλτούρα, επιστήμη και δεν ξέρω τι άλλο και οι άλλοι μισοί προσφέρουνε, κάνουνε το χόμπι τους, γεμίζουνε το χρόνο τους και δε συμαμζεύεται. Μόνο οι οικοδόμοι είναι εργάτες σε αυτή τη χώρα σύμφωνα με πολλους...
Υπάρχει τίποτε πιο υποτακτικό από τις χυδαιότητες της πονόψυχης Σώτης;;
Αν προσθέσουμε στην τριλογία και το διαχρονικό concept του anti-hero (μπολιασμένο από την κατανάλωση μη-mainstream - Δυτικής προέλευσης - πολιτιστικών προιόντων και την πατροπαράδοτη κοσμοθεωρία του victimιzation που κουβαλά στις πλάτες του ο "χώρος" που θέλει να παράγει το πνεύμα της ανατροπής, της ανυπακοής και των διαφόρων "αντί"), τα πράματα μπαίνουν στην θέση τους.
Η θέση τους: μια κακόηχη, κακογραμμένη αερολογία (ένας αέρας δύσοσμος) παράγωγο μιας χρόνιας πνευματικής αρτηριοσκλήρωσης.
Υ.Γ. Το κείμενο της Σ. Τριανταφύλλου δε με βρίσκει σύμφωνο.