Πριν τρία χρόνια περίπου τέτοια εποχή, ξεκινάω να πάω για δουλειά βγαίνω Βικτώρια. Το μάτι δεν λέει να ανοίξει. Αλλά πέφτει πάνω σε κάτι αφίσες υποψηφίων για τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών και τρομοκρατούμαι τόσο πολύ που αλλάζω πεζοδρόμιο... Εις μάτην όμως, μιας και στο απέναντι πεζοδρόμιο με περίμενε μία ακόμα χειρότερη άλλου υποψηφίου... Από τον μουστάκια στον μπούλη! Κόλαση εκείνο το πρωί.
Κάνα δύο μέρες μετά κατεβαίνουμε μία βόλτα στα Εξάρχεια, και η κατάστασις ήτο ακόμα πιο χάλια. Κόλαση.
Αμέσως φυσικά γίνεται συνέλευση και ένα ειδικό κλιμάκιο μετακαταστασιακών κομάντο αναλαμβάνει δράση. Εφοδιαζόμαστε με τα απαραίτητα υλικά, πλακωνόμαστε στις μπύρες και αρχίζουμε να γράφουμε ότι μαλακία μας κατέβαινε στον εγκέφαλο. Μετά από κάνα δύο μέρες δίνουμε ένα ραντεβού. Η επιχείρησις επέτυχε τον στόχο της.
Ακολουθούν τα ντοκούμεντα μίας από τις πιο σημαντικές στιγμές στην ιστορία του ελληνικού πολιτισμού. Δυστυχώς τότες δεν πολυπαίζανε ψηφιακές και έτσι δεν τα έβγαλα όλα. Είναι ενδεικτικά όμως νομίζω του ύφους...
ΥΓ. Μα καλά τώρα μπορεί να μου πει κανείς ποιος τρελλός θα εμπιστευόνταν στο δικαστήριο κάτι τέτοιους τύπους; Και ειδικά τον θαυμάσιο και καταπληκτικό κύριον Γαλατσέλη; Είναι φάτσα τώρα αυτή για να την κάνεις και αφίσα;
Κατηγορία: Κομικς, Τέχνη και κουλτούρα, Φωτογραφίες
2 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Μου στέλνουν στο σπίτι διάφορα τέτοια (από συλλόγους κλπ).
ΟΚ, δεν πρέπει να κρίνεται ο υποψήφιος από το παρουσιαστικό του.
Δια-κρίνω όμως τη ματαιοδοξία τους. Ψηφίζω εκείνους που αντί να προβάλουν τη φάτσα τους, προβάλουν τις θέσεις τους.
Αρσεν: το συνηθισμένο είναι να ανεβάσεις εκεί που θες το αρχειο σου και μετα να κανεις copy το html tag που θα σου δωσει για το widget. Αν το wordpress εχει html edting θα μπορεις να το κάνεις.