Δύο "ατυχήματα" με μικρή χρονική απόσταση μεταξύ τους. Από τη μια οι 2 πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας (για να μην ξεχνιόμαστε) και από την άλλη οι 2 εργάτες στο Πέραμα. Και όχι μόνο αυτοί οι 2 εργάτες φυσικά αλλά πολλοί ακόμα που σκοτώνονται κυριολεκτικά στο μεροκάμματο). Δύο κόσμοι διαφορετικοί, τιμές και δόξα και ήρωες οι μεν ένα νούμερο στις στατιστικές οι δε. Θα πράξουν "πέραν των νομίμων για την αποκατάσταση των οικογενειών" των μεν, άντε καμία σύνταξη για τις οικογένειες των δε. Πολιτική του Πασόκ και της ΝΔ για τους μεν, πολιτική του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ για τους δε.
Ποιο είναι το πρόβλημα μου; Έλα ντε κάνει και ζέστη...
Καλη και ωραία η "κινητοποίηση" για την Αμαλία και για τα ελαφάκια της Πάρνηθας (και με αυτό δεν εννοώ την πυρκαγιά στην Πάρνηθα ή οπουδήποτε -αλλά να τη βράσω την "οικολογική ευαισθησία" του καθενός όταν δεν νοιάζεται για ανθρώπους που σκοτώνονται για να βγάλουν το ψωμί τους) αλλά τσιμουδιά για μερικά πραγματικά κοινωνικά προβλήματα.
Ορίστε μερικά links για το θέμα στο Indymedia, είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω εδώ.
Εδώ είναι το ατύχημα. Επίσης εδώ η λίστα με τα πιο πρόσφατα εργατικά ατυχήματα.
Να σημειώσουμε ότι παρόλη την ένταση ενός τέτοιου γεγονότος (αλήθεια έχετε σκεφτεί πως είναι να σκοτώνεται πάνω στη δουλειά ένας συνάδελφος) το ελεγχόμενο από το ΚΚΕ σωματείο κύρηξε 1 μέρα απεργία! Η απόλυτη ξεφτίλα δηλ. Αλλά από ότι φαίνεται η έγνοια τους είναι να κάνουνε απλά τα μνημεία για τους νεκρούς εργάτες όπως διαβάζουμε εδώ.
Τα λέω και απο κάτω το λέω και εδώ... social media και μαλακίες.
ΥΓ. Ορίστε και ένα banεράκι για τα "εργατικά ατυχήματα". Όποιος θέλει το παίρνει (φυσικά).
Ποιο είναι το πρόβλημα μου; Έλα ντε κάνει και ζέστη...
Καλη και ωραία η "κινητοποίηση" για την Αμαλία και για τα ελαφάκια της Πάρνηθας (και με αυτό δεν εννοώ την πυρκαγιά στην Πάρνηθα ή οπουδήποτε -αλλά να τη βράσω την "οικολογική ευαισθησία" του καθενός όταν δεν νοιάζεται για ανθρώπους που σκοτώνονται για να βγάλουν το ψωμί τους) αλλά τσιμουδιά για μερικά πραγματικά κοινωνικά προβλήματα.
Ορίστε μερικά links για το θέμα στο Indymedia, είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω εδώ.
Εδώ είναι το ατύχημα. Επίσης εδώ η λίστα με τα πιο πρόσφατα εργατικά ατυχήματα.
Να σημειώσουμε ότι παρόλη την ένταση ενός τέτοιου γεγονότος (αλήθεια έχετε σκεφτεί πως είναι να σκοτώνεται πάνω στη δουλειά ένας συνάδελφος) το ελεγχόμενο από το ΚΚΕ σωματείο κύρηξε 1 μέρα απεργία! Η απόλυτη ξεφτίλα δηλ. Αλλά από ότι φαίνεται η έγνοια τους είναι να κάνουνε απλά τα μνημεία για τους νεκρούς εργάτες όπως διαβάζουμε εδώ.
Τα λέω και απο κάτω το λέω και εδώ... social media και μαλακίες.
ΥΓ. Ορίστε και ένα banεράκι για τα "εργατικά ατυχήματα". Όποιος θέλει το παίρνει (φυσικά).
Κατηγορία: Αφορισμοί
4 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=120
Είναι ζητήματα έντονα φορτισμένα πολιτικά και ιδεολογικά, άμεσα συνδεδεμένα -καλώς ή κακώς- με "ιδεολογίες" (βλέπε Αριστερά - Δεξιά) που πολλοί άνθρωποι έχουν απορρίψει ως παρωχημένες.
Και δεν κατηγορώ τους μπλόγκερ (όσους προσδιορίζονται έτσι τεσπά, γιατί εγώ δεν προσδιορίζομαι έτσι). Ό,τι κάνει ο καθένας σε οποιονδήποτε τομέα της προβληματικής καθημερινότητας μας κέρδος είναι.
Δες λες καλά που υπάρχετε και κάποιοι μεμονωμένοι που γράφετε για αυτά; Οποιαδήποτε προσπάθεια διάδοσης ανάλογων πληροφοριών - καταστάσεων θετική είναι...
ΥΓ. Ειμαι στραβός, με στραβώνει περαιτέρω η λεκτική επαλήθευση :)
Κοίτα, αυτό που λέω δεν είναι φυσικά να μην ασχολείται κανείς με τίποτα. Το πρόβλημα είναι φυσικά μεγαλύτερο. Όποιος αυτοπροσδιορίζεται αποκλειστικά σαν blogger είναι ήδη καμμένος . Αυτό που τον καθοδηγεί είναι το φετίχ του μέσου με μερικά στρασάκια "κοινωνικής ευαισθησίας". Και αυτό είναι το καλύτερο, γιατί η πληθώρα των blogs είναι στην καλύτερη διανοητικοί αυνανισμοί τερατώδους ομφαλοσκόπησης και αυτοναφορικότητας (βλ. ποίηση, με παράτησε η γκόμενα-ος όλοι είναι πουτάνες, πούστηδες κλπ).
Εκτός φυσικά βγαίνουν εκείνα τα οποία είναι θεματικά μουσικά, τεχνολογικά συνταγές κλπ και τα οποία εκτιμώ περισσότερο.
Δεν ζητάω ανάλογες κινητοποιήσεις από τους bloggers για τα θέματα που εμένα με αφορούν περισσότερο, απλά μην καμώνονται ότι στα αλήθεια νομίζουν ότι κάνουν κάτι μέσα από το blogspot.com. (Και αυτό δεν είναι κακία, για να κινητοποιηθούν άνθρωποι δεν αρκεί μία ιδέα -πόσω μάλλον ένα trend. Χρειάζονται πολύ περισσότερα και τουλάχιστον μερικές υλικές σχέσεις -με την έννοια του ζωντανού και όχι του virual).
Το web είναι μέσο. Όχι σκοπός. Απλό άμα είσαι πολιτικό υποκείμενο...