Η ιστορία δεν είναι βιβλίο, έτσι και αλλιώς. Και δεν μπορεί αυτό να αλλάξει. Η ιστορία δεν είναι Η ιστορία. Είναι ΟΙ ιστορίες, πολλές και διάφορες. Άλλη η ιστορία των εκμεταλλευόμενων άλλη των εκμεταλλευτών. Εν προκειμένω τώρα, η ιστορία που διδασκόμαστε στην εκπαίδευση δεν είναι παρά η ιστορία των εκμεταλλευτών αυτού του τόπου. Ως εκ τούτου, κάθε σοβαρός άνθρωπος που αντιλαμβάνεται εχθρικά τον εαυτό του απέναντι σε αυτό τον κόσμο, οφείλει να αντιληφθεί συνολικά εχθρικά αυτό τον κόσμο, και ειδικά το σύστημα διδασκαλίας (...και τη διδασκαλία του συστήματος...).
Εδώ και κάμποσους μήνες ένα σωρό εθνικιστές και πατριώτες όλων των αποχρώσεων (σκούρο σκατουλί, κανονικό σκατουλί, σκούρο σκατουλί), μας ζάλισαν για τις "ανακρίβειες" ή μη του βιβλίου της ιστορίας της Στ' Δημοτικού.
Δεν θα μπω στην διαδικασία να αντιπαρατεθώ με κάποια από τα επιχειρήματα. Είμαι από άλλο πλανήτη. Ούτε καν η πλειοψηφία της αριστεράς μπήκε σε μία τέτοια διαδικασία και πολύ καλά έκανε φυσικά. Όλοι αναγνωρίζουν ότι το πρόβλημα της εκπαίδευσης είναι άλλο και για τα αφεντικά, και για τη σοσιαλδημοκρατία και για τους φοιτητές. (Άλλο για τον καθένα φυσικά, αλλά σε ένα κοινό επίπεδο).
Εδώ εγώ θέλω να επισημάνω μία πραγματικότητα. Την πραγματικότητα που λέει ότι τα 12χρονα χεστήκανε για το τι γράφει ή δεν γράφει το βιβλίο της ιστορίας τους. Ότι και να έγραφε (ακόμα και την πιο ριζοσπαστική πολιτική άποψη), πάλι στο βρόντο θα πήγαινε και πολυ καλά θα έκανε. Οι 12χρονοι-ες έχουν αλλού το μυαλό τους και πολύ καλά κάνουν. Έχουν το μυαλό τους στο παιχνίδι και στον εαυτό τους που σιγά σιγά ετοιμάζεται να μπει στην εφηβεία αν δεν έχει ήδη μπει. Έχουν το μυαλό τους στους κανόνες και στις νόρμες στις οποίες οι "μεγάλοι" προσπαθούν να τους βάλουν. Προσπαθούν ακόμα να την παλέψουν μέσα στην μέγγενη της κοινωνικοποίησης. Είμαι 30 χρονών και δεν θυμάμαι καν τι θέμα είχε η ιστορία της Στ'. Για την ακρίβεια η μόνη ιστορία που θυμάμαι είναι αυτή που έπρεπε να μάθω απ' έξω, για να δώσω πανελλήνιες.
Κλείνοντας η όλη υπόθεση με το βιβλίο μόνο τον γέλωτα μπορεί να προκαλέσει για αυτούς τους πικραμένους που τρέχουν το "θέμα" (και ειδικότερα κάτι αριτερούς). Μιας και η πρεμούρα που τους έχει πιάσει φανερώνει αυτό που είναι στην πραγματικότητα η ΙΣΤΟΡΙΑ τους. Η Ιστορία τους είναι η ιστορία ενός κράτους και της κυρίαρχης τάξης του. Η Ιστορία τους είναι η Ιστορία της καταπίεστικής εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η Ιστορία τους εξαρτάται από το τι διδάσκονται τα 10χρονα παιδάκια. Η Ιστορία τους είναι η κυρίαρχη ιδεολογία. Εξαρτούν δε τόσο πολύ την εθνική τους ταυτότητα (που υποτίθεται κατα τ' άλλα ότι είναι κάτι "φυσικό", "λογικό" και "αυταπόδεικτο") από 10-20 αράδες ενός βιβλίου για πιτσιρίκια.
Αλλά όλοι αυτοί δεν αποδεικνύουν τίποτα άλλο πέρα από αυτό που ξέρουμε ήδη, για το πως φτιάχνοται οι "εθνικές ταυτότητες".
Και τώρα που η Μαριέττα τους έκανε το χατήρι μπορούν να κάθονται στα γόνατα της και να βλέπουν μαζί τις ηρωικές φιγουρές των ΜΑΤ να πλακώνουν στο ξύλο κόσμο.
Μην ανυσυχείτε το χρέος προς την πατρίδα εξετελέσθη. Και η πατρίδα σας το αναγνωρίζει. Στο ευγενικό πρόσωπο της κας Μαριέττας Γιαννάκου...
Στην φωτογραφία από πάνω βλέπουμε την καθημερινή ζωή σε έναν "Παρθενώνα του ελληνικού πολιτισμού" (κοινώς εξορία...). Όπως μπορείτε να δείτε το έργο που είχαν αναλάβει ήταν μεγαλεπίβολο, έφτιαχναν ψηφιδωτά του Βασιλέα Παύλου. Λέτε εμείς να είμαστε πιο τυχεροί και να φτιάχνουμε ψηφιδωτά με τη φάτσα του Καραμπελιά;
9 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Εγώ να θυμίσω πως ο κος Λιανός -διδάσκων στο τμήμα Πολτικών ΕΠιστημών & Δημοσίας Διοίκησης στο ΕΚΠΑ- αφενός μεν στρέφεται ενάντια στον εθνικιστικό οχετό,αφετέρου δε τοποθετήθηκε στην "αριστερή" πτέρυγα της αντιμεταρύθμισης για τα πανεπιστήμια κι έκανε πλάτες στην Μαριέττα με την τάχα μου "Κίνηση των...1000" (που είναι γύρω στους 800 πάνω κάτω).
Από την μια η Σκύλλα του Εθνοκεντρισμού,από την άλλη η Χάρυβδη του Κοσμοπολιτσιμού.
Ωχ!!!Πολύ "ΠΡΙΝ" διαβάζω ρε συ.
(Ο Λιανός είναι της ΑΣΟΕΕ)
Το Λιάκο δεν τον ξέρω και ούτε με απασχολεί σαν θέμα, πολύ περισσότερο με απασχολούν κάτι τάχα μου "αριστεροί" (τρομάρα μας!) που κολυμπάνε μέσα στον μεταμοντέρνο πολτό. Τι εννοώ; Δες αν θές εδώ http://bigfatopinion.blogspot.com/2007/03/blog-post_26.html
και εδώ
http://bigfatopinion.blogspot.com/2007/03/blog-post.html
όπου αντιμάχομαι με σθένος την μεταμοντέρνα συνθήκη. Όχι τίποτα θα καταλάβεις πόσο ρηχά είναι τα νερά της ιδεολογίας.
(Είδες τα καλά των κατακτηρίων;)
Είναι οδυνηρή έκπληξη ένας τέτοιος άνθρωπος να συμπλέει με τον οχετό των υποστηρικτών των τάχα μου "ανοικτων πανεπιστημίων" τη πιο κρίσιμη ώρα του κινήματος και να δίνει "αριστερό" άλλοθι στην Μαριέττα...
Επί της ουσίας τώρα, η αριστερά και το ανταγωνιστικό κίνημα αντί να βγει στην επίθεση και να μιλήσει π.χ. για το Φανάρι επί Τουρκοκρατίας..(να μην αναφέρω τώρα τις καταστροφές των αρχαίων μηνμείων και την πυρκαγιά της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και με νομίσεις για "αρχαιότροπο"),τον Μπεναρόγια & της Fedreacion στην Θεσ/κη..τους σλαβοΜακεδόνες..τους παλαιούς Πολεμιστές και τον Π.Πουλιόπουλο..τους ταγματαλήτες και τον συρφετό των "εθνικοφρόνων"..τα τσιμέντα του Καραμανλή και τη μετανάστευση 100χιλιάδων προλεταρίων στα κάτεργα της Δ.Ευρώπης..αρκείται ν' αντλεί πολιτική υπεραξία από το κίνημα των φοιτητάμπουρων,να πηγαίνει στα Συνέδρια για τον "εθνάρχη" και προσφάτως να βγάζει ανακοινώσεις για τον -απολυμένο- Γ.Δελαστίκ!!!
Κατά τ' άλλα,βέβαια,κανείς μπορεί να δηλώνει "μη-αριστερός" ώστε να διαχωρίζεται από τα πιο πάνω.
Αυτά...
Υ.Γ. 1/το 'ΠΡΙΝ' το αγοράζω σ'εξάρσεις του κινήματος,αλλά τυχαίνει να το συγκρίνω με την 'ΕΠΟΧΗ' και τότε βρίζω τον εαυτό μου.Αν και το 2πολο "εθνισκισμός-κοσμοπολιτισμός" δείχνει πολύ χονδρικά την τάση της ιστοριογραφίας και γενικότερα πολιτικής κουλτούρας.
Y.Γ.2/ Χαρά στο κουράγιο σου..αλλά δεν έχεις ανακαλύψει,φαίνεται,το ιστοόγιο ενός από την 'ΡΗΞΗ'.Εκεί είναι που θα βάλεις τα μυαλά σου στο μπλέντερ...
Έχεις απόλυτο δίκιο, αλλά ποια αριστερά; Υπάρχει κάτι τέτοιο; Όσο για το ανταγωνιστικό κίνημα, εγώ νομίζω καλά έκανε και δεν ασχολήθηκε. Είχαμε πολύ σοβαρότερα ζητήματα από 5-6 γραμμές ενός βιβλίου, έτσι δεν είναι;
Όμως:
Το ζήτημα του έθνους -και ειδικά στη χώρα αυτή- όπως ξέρεις είναι φοβερά ακανθώδες για όλες τις τάσεις του "χώρου" (ακόμα και τις πιο ριζοσπαστικές). Αν μάλιστα συμπεριλάβεις το ποια στάση κράτησαν ιστορικά πολλοί επαναστάτες, αλλά ακόμα και το ίδιο το επαναστατικό κίνημα όταν μπήκε το ζήτημα του έθνους, τότε καταλαβαίνεις πως τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά και ούτε αυτονόητα. Οπότε, αντι-παραδείγματα άφθονα σε αυτά που λες, τα γνωρίζεις...
Για αυτό για εμάς έχει ένα νόημα να τσακίζουμε όπου τη βρίσκουμε την εθνικιστική ιδεολογία, η επίδραση της οποίας στη χώρα αυτή είναι πραγματικά τεράστια. Και αυτό ισχύει τόσο για τους ιδεολόγους της αριστεράς όσο και για τον κάθε μικροαστό που τυχαία συναντάμε στο δρόμο και είναι πρόθυμος να ταχθεί με το μέρος των αφεντικών και των καταπιεστών του και ενάντια σε οτιδήποτε το απελευθερωτικό και επαναστατικό...
Τέλος,προτείνω το
Πολιτικά Ορθή Ιστορία και Ιστορικά Ορθή Πολιτική
http://www.critici.gr/C-070313-PolitikaOrthiIstoria.htm
καταρχήν, κανένας εργάτης δεν γίνεται διεθνιστής ή και κομμουνιστής επειδή αυτό είναι το σωστό η το επιστημονικά αποδεδειγμένο (δες και το διάλογο του ΑΓ με τον Μ στο Νεκρόπολις).
Υπάρχουν συγκεκριμένες συνθήκες μέσα στις οποίες διαμορφώνεται και το ένα και το άλλο. Με αυτή την έννοια οι διανοούμενοι είναι μέρος αυτού του πράγματος (των συνθηκών δηλ.). Πέρα όμως από αυτό υπάρχουν και συγκεκριμένες πολιτικές αποφάσεις που παίρνονται. Πχ. όταν το ΚΚΕ το 40-41 αποφάσισε να κάνει το ΕΑΜ με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (εθνικιστικό, πατριωτικό, αστικοδημοκρατικό κλπ.) δεν το έκανε προφανώς επειδή αυτό ήταν επιστημονικά σωστό, ή επειδή οι διανοούμενοι έκριναν αυτό. Βασίστηκε σε συγκεκριμένες πολιτικές απόψεις (στάδια, υπεράπσιση της ΕΣΣΔ), στις οποίες προφανώς και κάποιοι "διαννοούμενοι" έπαιξαν κάποιο ρόλο.
Τι θέλω να πω; Από την μια οι διανοούμενοι είναι οι τελευταίοι από άποψη ιστορικής σημασίας και από την άλλη σήμερα οι διανοούμενοι είναι ένα μάτσο σκατάδες. Μα καλά είναι δυνατόν να σε πληρώνει κάποιος για να σκέφτεσαι; Τί καλό μπορεί να βγει από αυτό;
Από την άλλη υπάρχει και το υποκειμενικό ζήτημα του τι προσωπικά έχει λύσει ο καθένας. Δεν ξέρω πόσο υπερβολικό ακούγεται αλλά δεν πρόκειται να συζητήσω και να ψαχτώ άλλο πάνω στο θέμα έθνος, όπως και στο θέμα θεός. Δεν με ενδιαφέρει πια. Κρίνω ότι τα επιχειρήματα μου είναι αρκετά... ;)
ΥΓ. Για το όνομα του Αλλάχ ρε ΖΠ, δεν λέω μην διαβάζεις, μη δίνεις σημασία λέω. (Πολιτική σημασία)