Τι είδε η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη

Την επόμενη εβδομάδα οι εργαζόμενοι του προγράμματος "Βοήθεια στο Σπίτι" έχουν κυρήξει 48ωρη απεργία ζητώντας το στοιχειώδες. Μονιμοποιήση των προγραμμάτων αυτών, και χρηματοδότηση τους από τον κρατικό προυπολογισμό.

Κάποια πρόχειρα στοιχεία (αντιγράφω):

"Το πρόγραμμα "Βοήθεια στο σπίτι" εξαγγέλθηκε το 1996 και ξεκίνησε το 1997 με σκοπό την παροχή κατ' οίκον βοήθειας σε άτομα ηλικιωμένα ή με αναπηρίες. Στα ίδια πλαίσια το πρόγραμμα απασχολεί και ανέργους για την επάνδρωση των υπηρεσιών υγείας και φροντίδας. Όλο το προσωπικό του προγράμματος ανέρχεται σε 3.800 άτομα, τα οποία απασχολούνται σε Δημοτικές ή Διαδημοτικές Επιχειρήσεις είτε σε Δήμους και Κοινότητες που είναι οι φορείς υλοποίησης, 100 περίπου μονάδες συνολικά. Παρέχεται συγκεκριμένα ψυχολογική, συμβουλευτική και κοινωνική υποστήριξη, είτε στο σπίτι είτε στα κατά τόπους γραφεία του προγράμματος και νοσηλευτική μέριμνα ως προς τη φαρμακευτική αγωγή, αιμοληψία, έλεγχος αρτηριακής πίεσης και σακχάρου στο σπίτι. Όποιος έχει ηλικιωμένους συγγενείς που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν, γνωρίζει από πρώτο χέρι την σημασία που έχει η εύρυθμη λειτουργία του προγράμματος για την ποιότητα ζωής της ομάδας στόχου του. Πόσο μάλλον που η ομάδα αυτή ξεπερνά τα 100.000 άτομα. Η χρηματοδότηση του προγράμματος παρατάθηκε μέχρι τις 31/8/2008 στα πλαίσια του Γ' ΚΠΣ, προβλέπεται δε η συνέχισή της μέχρι τις 31/12/2010 στα πλαίσια πλέον της Δ’ Προγραμματικής Περιόδου 2007-2013. Ωστόσο η πρόβλεψη παράτασης δεν έχει ακόμα γίνει βεβαιότητα, καθώς ο υπουργός Εσωτερικών δεν έχει ακόμα υπογράψει την σχετική υπουργική απόφαση. Το προσωπικό εξακολουθεί να αμοίβεται με μισθούς 450 ευρώ, συχνά παραμένει απλήρωτο για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Τα σωματεία προσωπικού εξήγγειλαν 48 απεργία διεκδικώντας κρατική δωρεάν «Βοήθεια στο Σπίτι», μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους και οριστική λύση στις παλινωδίες παρατάσεων και κόντρα παρατάσεων του ορίζοντα υλοποίησης του προγράμματος."

Καταρχήν, το "Βοήθεια στο Σπίτι" είναι ένα πρόγραμμα απάτη, πλήρως εναρμονισμένο με τη λογική και τις πολιτικές που έχουν ακολουθήσει την αποσάρθρωση των δομών πρόνοιας. Όταν, λέω πρόγραμμα απάτη, δεν εννοώ φυσικά ότι όσοι δουλευόυν εκεί κοροιδέυουν τον κόσμο (αν και μέσα στα πλαίσια τις τοπικής μικροεξουσίας υπάρχουν εργαζόμενοι που ακολουθούν το κλασσικό πρότυπο "δώσμου δουλειά και θα σε ψηφίσει όλο μου το σόι"- "πάρε δουλειά και να με ψηφίσει όλο σου το σόι"). Το ίδιο το πρόγραμμα είναι απάτη, γιατί δεν προσφέρει καμία ουσιαστική υπηρεσία βοήθειας. Η ίδια η υπηρεσία που παρέχεται είναι περιστασιακή, κατακερματισμένη, πολυδιασπασμένη. Και είναι λογικό: ειναι αδιανόητο 3 εργαζόμενοι να έχουν στην ευθύνη τους ένα πληθυσμό 10.000 κατοίκων (στην καλύτερη). Εντάξει, υποτίθεται ότι αφορά ανθρώπους τρίτης ηλικίας και άτομα με αναπηρίες τα οποία χρειάζονται βοήθεια στο σπίτι, οπότε ο πραγματικός πληθυσμός είναι πολύ λιγότερος. Αλλά και πάλι αν καταφέρουν να πάνε 2 φορές το μήνα για 2-3 ώρες σε κάποιο σπίτι είναι καλά. Όπως καταλαβαίνει κανείς, σε μία τέτοια συνθήκη περικόπτεται ένα μεγάλο μέρος αυτών που θα παρέχεις τις υπηρεσίες σου. Αναγκαστικά θα επικεντρωθείς στα άτομα που χρήζουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερη βοήθεια έτσι ώστε η παροχή της υπηρεσίας να είναι όσο πιο συγκεντροποιημένη γίνεται και πιο αποτελεσματική. Δε θα πας στα γιαγιά με το "πι", θα πας στη γιαγιά που είναι κατάκοιτη.

Για να γίνω ακόμα πιο κατανοήτος κάντε μία σύγκριση αυτού του προγράμματος με το θεσμό των ΚΑΠΗ. Και για να γίνω ακόμα πιο κατανοητός ας αναρωτηθώ ηλιθιωδώς: Γιατί δεν εντάσσονται οι υπηρεσίες του Βοήθεια στο Σπίτι στα ΚΑΠΗ;

Με απλά λόγια, το πρόγραμμα "Βοήθεια στο Σπίτι", είναι ένα μπάλωμα για τις πιο ακραίες περιπτώσεις, μία επίφαση κοινωνικής πρόνοιας και ένα πεδίο εξυπηρέτησης μικροπολιτικών συμφερόντων (έχω ακούσει ότι οικιακή βοηθός του προγράμματος σε δήμο της Εύβοιας, αναγκαζόταν να πηγαίνει να καθαρίζει εστιατόριο δημοτικού συμβούλου!).

Επίσης είναι ένα πρόγραμμα που δεν κοστίζει παρά ελάχιστα. Τρείς μισθοί, 3 γραφεία, ένας υπολογιστής, μερικά βασικά ιατροφαρμακευτικά είδη (πιεσόμετρα, ζαχαρόμετρα, οινόπνευμα, γάζες κλπ), και ένα αυτοκίνητο. Τίποτα άλλο. Ετήσιο κόστος για την ύπαρξη μίας ομάδας 3 εργαζομένων; 120.000 ευρώ την 3ετία δηλ. 40.000 ευρώ το χρόνο (τόσα δίνει το πρόγραμμα της Ε.Ε.).

Ποια είναι η κατάσταση τώρα σε αυτό το πρόγραμμα; Αρχικά να πούμε ότι για την 1η 5ετία λειτουργίας του προγράμματος όλα τα χρήματα ήταν πληρωμένα από την Ε.Ε. με βάση το Γ ΚΠΣ. Με απλά λόγια μέχρι πρόσφατα το ελληνικό κράτος και οι δήμοι δεν πλήρωσαν δεκάρα τσακιστή για αυτό το πρόγραμμα. Υποτίθεται μετά την πρώτη εφαρμογή του, οι δήμοι θα αναλάμβαναν το κόστος λειτουργίας του προγράμματος, καθότι αυτό έλεγαν οι όροι της Ε.Ε. για την χρηματοδότηση του προγράμματος. Ναι σιγά... Ο Παυλόπουλος πέρσι νομίζω, με νόμο αποδέσμευσε τους δήμους από την υποχρέωση τους να συνεχίσουν το πρόγραμμα, και έτσι τα προγράμματα θα σταματήσουνε.

Αυτά τα καταπληκτικά προγράμματα που έχουν το εξωφρενικό κόστος των 40.000 ευρώ το χρόνο, θα σταματήσουν.

Εγώ τώρα που είμαι μπακάλης βάζω κάτω το κομπιουτεράκι να υπολογίσω. Ας πούμε ένας δήμος 10.000 κατοίκων, πόσο κοστίζει στον κάθε κάτοικο το πρόγραμμα. 40.000/10.000= 4 ευρώ το χρόνο στον κάθε κάτοικο. Αυτό το εξωφρενικό ποσό φορολογίας θα πάρει το ελληνικό κράτος από τον κάθε κάτοικο για να εξασφαλιστεί η λειτουργία ενός τόσο στοιχειώδους προγράμματος.

Και να ρωτήσω εγώ τώρα; Με αυτά τα 2.333 που χρεώθηκε ο καθένας μας για να μην μπει μέσα η Εθνική και η Αlpha για πόσα χρόνια μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει αυτό το πρόγραμμα; Για να δούμε: 2.333/4=583.25! Μάλιστα, αγαπητοί μου. Αν αυτά τα 2.333 του καθένα μας που πάνε να τα δώσουνε στις τράπεζες, τα δώσουνε στο Βοήθεια στο Σπίτι, σε μία ομάδα κάθε 10.000 κατοίκων μπορεί αυτό το πρόγραμμα να λειτουργεί για 600 χρόνια!

Δεν θέλω καν να μπω στην διαδικασία να σκεφτώ πόσο θα κόστιζαν μερικές ακόμα στοιχειώδεις υπηρεσίες σε δήμους ή σχολεία...

Έτσι που λέτε αγαπητοί... Όλα αυτά για να ξέρουμε και να καταλαβαίνουμε τη σημαίνει καπιταλισμός.