Αυτές τις μέρες με αφορμή τον Ομπάμα διάβασα ένα σωρό μαλακίες. 'Ντάξει όμως μπορώ να δείξω κατανόηση και να μην ασχοληθώ ιδιαίτερα. Όμως, όταν διαβάζω κάτι σαν αυτό που ακολουθεί μου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο! Όχι για την αθλιότητα και την ηλιθιότητα που ο μαγαλόσχημος συγγραφέας της τις χρησιμοποιεί για πρωινό για να αλείφει τη μια πάνω στην άλλη, ούτε καν για το ότι ο μεγαλόσχημος συγγραφέας της είναι έμμισθος υπάλληλος της αμερικάνικης πρεσβείας, για να συμπληρώσει το πενιχρό εισόδημα που παίρνει σαν υπάλληλος των αφεντικών. Επίσης, ούτε προκειμένου να υπερασπιστώ το μεγαλειώδες της ελληνικής δημοκρατίας (της ποιας;) προφανώς... Μου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο για το πόσα λεφτά μπορεί να βγάζει η ηλιθιότητα (και μετά σου λέει ο καπιταλισμός είναι ορθολογικός - άσχετο αλλά ο καπιταλισμός δεν είναι καθόλου μα καθόλου ορθολογικός, συμφεροντολογικός είναι...).
Διαβάστε και επανερχόμαστε:
«Σήμερα, για πρώτη φορά μετά τους Δίδυμους Πύργους, είμαστε και πάλι όλοι Αμερικανοί. Είμαστε οι αναρίθμητοι φίλοι μιας μεγάλης χώρας που έδωσε προχθές μαθήματα πολιτικής αλλαγής και κοινωνικής ανοχής. Δεν ξέρω αν ο Μπαράκ Ομπάμα θα αποδειχθεί μεγάλος πρόεδρος. Και, μεταξύ μας, δευτερεύουσα σημασία έχει. Ξέρω, όμως, ότι και μόνο διά της επιλογής του η Αμερική αποδείχθηκε μια μεγάλη χώρα. Ποια άλλη δημοκρατία θα εμπιστευόταν με τέτοιο ενθουσιασμό το ύπατο αξίωμα στον γιο ενός Κενυάτη μετανάστη και μιας Αμερικανίδας που εκπατρίστηκε στην Ινδονησία για να ζήσει; Στο έγχρωμο παιδί μιας προβληματικής κοινωνίας που πέρασε από τους ανελέητους δρόμους του Σικάγου και φλέρταρε με το έγκλημα και την ντρόγκα προτού καταλήξει στο καλύτερο πανεπιστήμιο του κόσμου; Ποια άλλη κοινωνία κρύβει μέσα της τόσες προκλήσεις και τόσες ευκαιρίες; Και σε ποια άλλη δημοκρατία ο καθένας δικαιούται να βαδίσει τον δρόμο του εαυτού του και να χαράξει την πορεία των επιλογών του; Θέλω να ελπίζω ότι η χώρα όπου για να διεκδικήσεις την εξουσία πρέπει να λέγεσαι Καραμανλής ή Παπανδρέου θα αντιληφθεί την εκλογή του Ομπάμα ως μια ευθεία αμφισβήτηση της δικής της κοινωνικής και πολιτικής υπανάπτυξης. Μια υπανάπτυξη που συνοδεύεται με τον αναπόφευκτο εθνικό μικρομεγαλισμό. "Τι σημαίνει η εκλογή του Ομπάμα για την Ελλάδα" είναι η βλακώδης αγωνία που διαπερνάει εφημερίδες και τηλεοράσεις, λες και μια εκλογή Αμερικανού προέδρου αποκτά νόημα μόνο σε σχέση με την ημετέρα αφεντομουτσουνάρα. Η υφήλιος ζει στιγμές ιστορικές και εμείς μετράμε την ιστορικότητα των στιγμών με ελαφρύνσεις στις βίζες και "πλάτες" για το όνομα. Με την επαρχιώτικη ψευδαίσθηση ότι ο πλανήτης είναι ένας χώρος που βασικά χωρίζεται σε "φιλέλληνες" και "μισέλληνες" άλλη δουλειά δεν έχουν... Για αυτόν ακριβώς τον λόγο τέτοιες στιγμές είναι λυτρωτικό να αισθανόμαστε όλοι Αμερικανοί. Να αποθεώνουμε στο Ντένβερ, να γιορτάζουμε στο Σικάγο, να πανηγυρίζουμε στην Τάιμ Σκουέρ. Να ακούμε τον νέο πρόεδρο να συνδέει ευθέως την εκλογή του με εκείνον τον άλλο γερουσιαστή του Ιλινόι που μετακόμισε στον Λευκό Οίκο, τον Αβραάμ Λίνκολν, υπενθυμίζοντας τη μνημειώδη φράση του από την ομιλία στο Γκέτισμπεργκ: "Για μια κυβέρνηση του λαού από τον λαό και για τον λαό". Και να βλέπουμε μια μεγάλη χώρα να αναγνωρίζει εμπράκτως την ανάγκη να αλλάξει πορεία και να επανορθώσει μια πολιτική η οποία απεδείχθη καταστρεπτική πρώτα από όλα για την ίδια».
Και αναρωτιέμαι εγώ. Ο ηλίθιος, ο βλάκας, ο ημιμαθείς, ο αγράμματος:
ΣΤΙΣ ΗΠΑ ΡΕ ΗΛΙΘΙΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΠΙ ΟΧΤΩ ΟΛΟΚΛΗΡΑ
ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΙΛΑΜΕ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο
ΓΙΟΣ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ;
ΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΙ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΜΙΛΑΜΕ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο
ΓΙΟΣ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ;
21 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΆΜΑ χάρη στις δικές του συντονισμένες ενέργειες στουκάρει την αμερική σε κανά τοίχο.
δ
ο βασικός λόγος της οξείας αντιδράσης μας, πέραν των πολλών άλλων λόγων, που έχουν εξασφαλίσει στον εν λόγω κύριο πολλά μετρά γης πάνω από το κεφάλι του, είναι ότι μας περνάει για ηλίθιους καταγγέλοντας τον ελληνικό νεποτισμό (ο οποίος είναι φυσικά δεδομένος) αλλά μας μιλάει για την μεγάλη αμερικάνικη δημοκρατία ξεχνώντας πόσοι αμερικανοί προέδροι έχουν δολοφονηθεί, ξεχνώντας πόσο κόστισε η προεκλογική εκστρατεία του "Ξανθόπουλου α λα αμερικέν", και ξεχνώντας το προφανέστερο όλων όσων λέει. Αυτή τη στιγμή πρόεδρος είναι γιος ενός άλλου προέδρου.
Τουλάχιστον τα καμάρια των ελλήνων μεγάλων γόνων, περιμένουνε να πεθάνουνε οι γονείς και οι θείοι.
Μην πείτε τίποτα για το Μητσοτάκη. Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο 666, ΕΧΕΙ ΠΟΥΛΗΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ ΚΑΙ ΘΑ ΜΑΣ ΣΤΕΙΛΕΙ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟΝ ΤΑΦΟ.
Χαίρομαι επίσης για τον ενθουσιασμό σας, και ακόμα χαίρομαι που ενθυοσιάζεσται με τόσα λίγα. Δε θα έχετε πρόβλημα με την κρίση.
ούστ! αλεξίνοε.
τι είναι το αλεξήνωρ??? Αντιμανιοκαταθλιπτικό;;;
Έλα ντε! Μάλλον.
Πως γίνεται όμως και η αναφορά στο όνομα του βλάκα να προσκαλεί τόσους ηλίθιους δεν ξέρω.
Ή μήπως με διαβάζουν τακτικά τόσοι ηλίθιοι;
για την οργή κι εκδίκηση του Οδυσσέα.
Όσο για σας Βάαλ, είναι νομίζω υποκριτικό να βάζετε ταμπέλες γύρω σας του τύπου βλάκας, ηλίθιος, κρετίνος, ωστόσο αυτό είναι ενδεικτικό της διογκωμένης αυτοπεποίθησής σας. Συστήνω το "Εκκρεμές του Φουκώ" του Έκο με μια αρκετά ορθολογική ανάλυση των όρων αυτών. Ίσως ανακαλύψετε τον εαυτό σας εκεί. Τουλάχιστον ανόητο προσωπικά θεωρώ το πνεύμα συνομωσιολογίας του τύπου "παρακολουθείται από κλειστό κύκλωμα". Δηλαδή δηλώνετε χάκερ?
Θαυμάζω τους Αμερικάνους, διότι μολονότι καθηλωμένοι από παρωχημένες αντιλήψεις περί πατριωτισμού και θρησκείας, βρήκαν το θάρρος για τη συγκεκριμένη επιλογή, φιλτραρισμένη από τις μοναδικές προοδευτικές συνθήκες μιας χώρας που επιτρέπει, έστω κι εν μέρει ουτοπικά, στον καθένα να ονειρεύεται. Ο καπιταλισμός είναι ωμός, όπως αποδεικνύει η οικονομική δήθεν κρίση, αλλά τουλάχιστον δε βαυκαλίζεται με ιδεολογικά τερτίπια και δε σε παραμυθιάζει. Η αξία επιβραβεύεται. Δεν μπορεί ένας πυρηνικός φυσικός να κρίνεται όμοια με έναν οικοδόμο ή τσοπάνη, πράγμα που χαρακτηρίζε το ανατολικό μπλοκ. Και μη τολμήσετε να συγκρίνετε τον έλεγχο και τη μέθοδο της μεταναστευτικής τους πολιτικής, ή άλλων π.χ. των Γερμανών, με το δικό μας μπάχαλο. Που ακούστηκε να μπουκάρουν χιλιάδες σε μια ξένη γειτονική χώρα με το έτσι θέλω, απαιτώντας δουλειά και ψωμί. Να ξυπνάς το πρωί και να τους βλέπεις να τριγυρίζουν άσκοπα. Αφού πεινάνε, δε θα κλέψουν, δε θα ληστέψουν? Και να πεις ότι προσφέρουν τα ιδιαίτερα προσόντα, πάει στο καλό. Εδώ οι δικοί μας τελειώνουν πανεπιστήμιο και δεν είναι δυνατό να απορροφηθούν.
Και μια μικρή, λίγο πολύ γνωστή, μελέτη κατωτέρω:
ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ: Έχεις 2 αγελάδες και δίνεις τη μία στο γείτονά σου
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ: Έχεις 2 αγελάδες, η κυβέρνηση παίρνει και τις 2 και σου δίνει λίγο γάλα
ΦΑΣΙΣΜΟΣ: Έχεις 2 αγελάδες, η κυβέρνηση παίρνει και τις 2 και σου πουλά λίγο γάλα
ΝΑΖΙΣΜΟΣ: Έχεις 2 αγελάδες, η κυβέρνηση τις παίρνει και σε σκοτώνει κιόλας
ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ: Έχεις 2 αγελάδες, πουλάς τη μία, αγοράζεις ένα ταύρο, πολλαπλασιάζεις το κοπάδι και η οικονομία αναπτύσσεται ομαλά. Στη συνέχεια πουλάς όλο το κοπάδι, γίνεσαι εισοδηματίας και ζείς καλύτερα
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες, πουλάς τη μία και αναγκάζεις την άλλη να παράγει το γάλα που αντιστοιχεί σε 4. Αργότερα προσλαμβάνεις έναν εμπειρογνώμονα για να αναλύσει τους λόγους που η αγελάδα έπεσε νεκρή
ΓΑΛΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες και απεργείς επειδή θέλεις 3
ΓΙΑΠΩΝΕΖΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες και τις ανασχεδιάζεις έτσι ώστε να έχουν το 1/10 του μεγέθους τους και να παράγουν 20 φορές περισσότερο γάλα. Μετά σχεδιάζεις ένα έξυπνο καρτούν, το ονομάζεις COWKEMON και το πουλάς σε όλο τον κόσμο
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες και τις ανασχεδιάζεις έτσι ώστε να ζούν 100 χρόνια, να τρώνε μια φορά το μήνα και να αυτοαρμέγονται
ΙΤΑΛΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες αλλά δεν ξέρεις που είναι, έτσι κάνεις διάλειμμα για φαγητό
ΡΩΣΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες, τις μετράς και μαθαίνεις ότι στην πραγματικότητα έχεις 5. Τις ξαναμετράς και μαθαίνεις ότι έχεις 42. Την τρίτη φορά μαθαίνεις ότι έχεις 2 ξανά. Μετά σταματάς να μετράς και ανοίγεις ένα ακόμα μπουκάλι βότκα
ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες, 300 ανθρώπους να τις αρμέγουν, ισχυρίζεσαι ότι εξασφαλίζεις πλήρη απασχόληση και υψηλή παραγωγικότητα και συλλαμβάνεις το δημοσιογράφο που ανακοινώνει τους παραπάνω αριθμούς
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες, τις πουλάς όσο-όσο, με τα λίγα χρήματα που σου δίνουν δίνεις προκαταβολή για να πάρεις αυτοκίνητο, το οποίο αποπληρώνεις σε 7.083 δόσεις
ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ: Έχεις 2 αγελάδες και είναι και οι 2 τρελές!!
Όσο για το "Άλεξήνωρ" θα σας βοηθήσει ο Μπαμπινιώτης ή δεν τον έχετε ακουστό? Αποκλείεται, μετά από τόσο ντόρο για τη Βόρεια Ελλάδα και τους "Βούλγαρους" θα τον μάθατε.
λυπάμαι δεν παρακολουθώ το Μπαμπινιώτη ούτε και τις λεπτομέρειες των σχολαστικών για τα ονόματα, ή οτιδήποτε τέτοιο.
Είναι αλήθεια ότι το εγώ μου είναι υπερβολικά διογκωμένο, καθότι δεν διαθέτω τίποτα άλλο για να αντέξω τον σκληρό ανταγωνισμό της ελληνικής κοινωνίας. Λεφτά δεν έχω, αμάξι δεν έχω, σπίτι δικό μου δεν έχω, μεγάλο όνομα δεν έχω, γνωριμίες δεν έχω, τίποτα δεν έχω. Μόνο το εγώ μου έχω, άντε και μερικά ωραία βιβλία στη βιβλιοθήκη μου. Αυτή είναι η περουσία μου. Τι να κάνω. Για αυτό άλλωστε έκανα και το ιστολόγιο μπας και βγάλω κάνα φράγκο από το εγώ μου.
Έκο δεν διαβάζω, οπότε ευχαριστώ αλλά δε θα πάρω. Ούτε ο Φουκώ με ενδιαφέρει. Clive Barker διαβάζω τελευταία σε συνδυασμό με Douglas Adams.
Ααα, με αυτούς τους μετανάστες που τριγυρνάνε και σας ενοχλούν έχετε απόλυτο δίκιο. Οι μετανάστες είναι μονίμως ενοχλητικοί.
Ρωτήστε και τους ινδιάνους κάτι ξέρουν.
Όσο για το ιστολόγιο παρακολοθείτε από κλειστό σύστημα, είναι μία εκδοχή του του ιδιότυπου χιούμορ μου. Αναγνωρίζωντας την ιδιαιτερότητα μου δεν έχω απαιτήσεις. Αν θέλετε να πιστεύετε ότι είμαι χακερ, είστε ελέυθερος να το πιστεύετε. Αλλά μην θεωρήσετε αν κάποια μέρα ο υπολογίστης σας αρχίζει να πετάει σφυροδρέπανα στην οθόνη, ότι είμαι εγώ. Θα είναι είναι η παγκόσμια προλεταριακή επανάσταση που θα έρχεται να σας κόψει το λαρύγγι με κονσερβοκούτι.
Ρητορική ερώτηση, ε;
Είναι προφανές πια.
Αλλά από ότι φαίνεται ο ηλίθιος είμαι εγώ που ασχολούμαι με την ηλιθιότητα.
Η οποία ως γνωστόν είναι ανίκητη.
Se ti psaria tous mazepses?
Επίτηδες το κάνεις, τέτοια ποια αναγνωσιμότητα απέκτησες;
Όχι μόνο για ψάρεμα δεν βγήκα αλλά ούτε κάν μία βροχή δεν έχει ρίξει.
Μιχάλη,
είναι πια αλήθεια, είμαι μία celebrity, είμαι η Pamela Anderson του αυτόνομου μαρξισμού.
αλεξικέραυνε, εσύ με τις αναλύσεις σου δεν κάνεις ούτε για τσοπάνης (κατά το γνωστό σύνθημα κατά του απερχόμενου), ενώ εσύ Γνωμοδότη, επειδή έχεις απαίσια φωνή όπως ακούσαμε στα blog σου, κάνεις για τσομπάνης. Γιατί εσείς οι δύο δεν τα φτιάχνετε εξάλλου;
φωνακλάς
-Πως διπλασιαζεις την τιμη ενος YUGO;
-Φουλάρεις το ρεζερβουάρ.
-Γιατι το Yugo εχει θερμαινομενο πισω τζαμι;
-Για να μη κρυωνουν τα χερια σου οταν σπρωχνεις.
-Πώς μπορείς να εξαφανίσεις ένα YUGO;
-Το ψεκάζεις με αντισκωριακό.
-Γιατί τα YUGO έχουν τέσσερα πεντάλ;
-Με το τέταρτο ανοίγει ο αερόσακος.
-Γιατί το βιβλιαράκι που έχουν τα YUGO έχει τόσες πολλές σελίδες;
-Γιατί περιέχει τα δρομολόγια των λεωφορείων και των τρένων. -Ποιό είναι ο όνειρο όλων των κατόχων YUGO;
-Να τους σταματήσουν για υπερβολική ταχύτητα.
-Σε τι διαφερει το απλο YUGO από το YUGO GT;
-Το GT εχει αναπτηρα.
Πάει ο κάτοχος ενός Zastava YUGO 45 στο συνεργείο και λέει στο μάστορα:
-Θέλω να βάλεις πάνω μηχανή 5.000 κυβικά, με 2 turbo ώστε να έχω τελική 350 Km/h. Θέλω ακόμα να το κάνεις 4x4, λάστιχα 355 με 19άρες ζάντες, ABS, δερμάτινο σαλόνι και αυτόματο πιλότο.
Πότε να περάσω να το πάρω;
-Πέρνα σε ένα τεταρτάκι, απαντάει ο μάστορας.
-Ρε φίλε, δεν κόβεις τις μ@λ@κίες;
-Εγώ τις άρχισα;
Μπαίνει ένας τύπος σε μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων και λέει στον πωλητή:
«Φιλε, θέλω δυο πατάκια για ένα YUGO».
Ο πωλητής το σκέφτεται λίγο και απαντάει:
«OK, είναι καλή ανταλλαγή».
Γιατί δεν ξεκινάει ένα YUGO μόλις άναψε πράσινο;
Πάτησε τσίχλα...
ΣΗΜΑΔΙΑ για να καταλάβεις ότι δεν είσαι πια και στην πρώτη νεότητα:
- Το ψυγείο περιέχει περισσότερο φαγητό από μπύρα.
- Έξι η ώρα το πρωί είναι η ώρα που ξυπνάς και όχι η ώρα που πας
για ύπνο.
- Ακούς το αγαπημένο σου τραγούδι στο σούπερ μάρκετ.
- Παρακολουθείς τον καιρό στις ειδήσεις.
- Οι φίλοι σου παντρεύονται.
- Οι διακοπές σου από 130 ημέρες γίνονται 14.
- Με τζιν και πουλόβερ δεν θεωρείσαι πια καλοντυμένος.
- Εσύ είσαι αυτός που τηλεφωνάει στην αστυνομία να σταματήσει τα
παλιόπαιδα που κάνουν πάρτι.
- Πονάει η πλάτη σου όταν κοιμάσαι στον καναπέ.
- Δεν κοιμάσαι πια από τις 5 το απόγευμα μέχρι τις 10 το βράδυ.
- Πέντε σουβλάκια τρεις η ώρα τα ξημερώματα σου χαλάνε το στομάχι αντί να στο φτιάξουν.
- Πηγαίνεις στο φαρμακείο για αντιοξειδωτικά και κρέμες προσώπου
αντί για προφυλακτικά και τεστ εγκυμοσύνης.
- Ένα μπουκάλι κρασί των 2 ευρώ δεν είναι πια «καλό πράγμα».
- Η φράση «Δεν θα ξαναπιώ τόσο» αντικαθίσταται από την φράση «Δεν μπορώ πια να πιω όπως έπινα».
- Το 90% του χρόνου που ξοδεύεις μπροστά στο κομπιούτερ είναι για δουλειά.
- Διάβασες την λίστα αυτή ελπίζοντας και ψάχνοντας απεγνωσμένα για ένα χαρακτηριστικό που δεν ισχύει για σένα.
20 τρόποι για να διατηρήσετε την τρέλα σας σε υγιή επίπεδα...
1. Την ώρα του μεσημεριανού γεύματος, καθίστε σε ένα σταματημένο αυτοκίνητο με γυαλιά ήλιου και στοχεύετε διερχόμενα αυτοκίνητα με ένα στεγνωτήρα μαλλιών. Παρακολουθήστε εάν ελαττώνουν ταχύτητα
2. Ζητήστε τον εαυτό σας στο σύστημα ενδοεπικοινωνίας. Μην αλλάξετε τη φωνή σας
3. Κάθε φορά που κάποιος σας ζητάει κάτι, ρωτήστε τον άμα θέλει και τηγανητές πατάτες με αυτό
4. Τοποθετήστε το καλάθι τον άχρηστων πάνω στο γραφείο σας και βάλτε ετικέτα που να λέει εισερχόμενα
5. Βάλτε καφέ χωρίς καφεΐνη στην καφετιέρα για 3 εβδομάδες. Όταν όλοι ξεπεράσουν την εξάρτηση τους στην καφεΐνη, αλλάξτε τον με espresso
6. Πάνω σε όλες σας τις επιταγές στο memo field, γραψ'τε "για σεξουαλικές χαρές"
7. Τελειώνετε όλες σας τις προτάσεις με τη φράση "... Σύμφωνα με την προφητεία"
8. Μη χρησιμοποιείτε σημεία στίξης
9. Αντί να περπατάτε, προτιμάτε να πηδάτε, όσο πιο συχνά μπορείτε
10. Ρωτάτε όλους, τι φύλο είναι. Άμα σας απαντήσουν γελαστέ υστερικά
11. Στο "drive throυgh" πείτε τους ότι η παραγγελία είναι "to go"
12. Τραγουδάτε μαζί με τους καλλιτέχνες στην όπερα
13. Πηγαίνετε σε ένα recital με ποίηση, και ρωτήστε γιατί τα ποιήματα δεν ομοιοκαταληκτούν
14. Βαλτέ κουνουπιέρα γύρω από το γραφείο σας, και παίζετε τροπικούς ήχους όλη μέρα
15. Πέντε μέρες πριν, πείτε στους φίλους σας ότι δεν μπορείτε να πάτε στο πάρτι τους, επειδή δεν έχετε διάθεση
16. Πείτε στους συναδέλφους σας να σας φωνάζουν με το όνομα που σας φωνάζουν στην πάλη, "σκληρός βράχος"
17. Όταν το μηχάνημα ΑΤΜ βγάλει τα λεφτά, φωνάξτε δυνατά, κέρδισα! κέρδισα!
18. Όταν φεύγετε από τον ζωολογικό κήπο, αρχίστε να τρέχετε και να φωνάζετε υστερικά, "Τρέξτε να σωθείτε! Είναι όλα ελευθέρα!
19. Κατά τη διάρκεια του δείπνου πείτε στα παιδιά σας ότι επειδή η οικονομία έχει τα χάλια της, πρέπει να δώσετε ένα από τα παιδιά σας
20. Στείλτε τα παραπάνω σε κάποιον για να τον κάνετε να χαμογελάσει
@αλεξικέραυνος
Για να μην γράφω τα ίδια αντιγράφω σχόλιό μου από εδώ. https://www.blogger.com/comment.g?blogID=11378835&postID=5715806523400387143&isPopup=true
Αφέλεια είναι να ξεχνάς ότι οι Αμερικάνοι ανέκαθεν ψήφιζαν και τώρα πάλι ψήφισαν με το μυαλό στα πορτοφόλια τους.
Αφέλεια είναι να πιστεύεις ότι ένα πρόσωπο θα τα αλλάξει πια όλα.
Αφέλεια είναι να πιστεύεις ότι μπορεί να επιτευχθεί κοινωνική δικαιοσύνη μέσα από τον καπιταλισμό τη στιγμή που το ιστορικό πολιτικό ρεύμα, που πρεσβεύει κάτι τέτοιο, η σοσιαλδημοκρατία, έχει χρεωκοπήσει παντού.
Αφέλεια δηλαδή (ένα από τα πολλά παραδείγματα) είναι να πιστεύεις ότι το αισχρό ασφαλιστικό σύστημα των ΗΠΑ (41% των πολιτών ανασφάλιστοι) θα μεταρρυθμιστεί χωρίς να θιχτεί το κεφάλαιο και με όλους ευχαριστημένους.
Αφέλεια είναι να πιστεύεις ότι αλλάζει κάτι χωρίς κοινωνικά κινήματα αλλά με εκλογές, με ανθρώπους που χέστηκαν ξαφνικά πάνω τους όταν η γενικότερη καφρίλα του συστήματος τους χτύπησε μαζικά την πόρτα και βγήκαν για πρώτη φορά από το σπίτι τους αντικρίζοντας τον "άλλο" και ψηφίζοντας Ομπάμα.
Αφέλεια είναι να πιστεύεις ότι τη στιγμή που σε 20 χρόνια δε θα υπάρχουν πάγοι στους πόλους και το 1/3 της πανίδας του πλανήτη είναι υπό εξαφάνιση το ανθρώπινο γένος θα συνεχίζει να επιμένει στο ίδιο σύστημα άκρατης (και άδικης) οικονομικής μεγέθυνσης και θα σωθεί πιστεύοντας σε "Μεσσίες" τύπου Ομπάμα.
Αφέλεια τέλος είναι να πιστεύεις ότι υπάρχει ελπίδα για ριζική αλλαγή πραγμάτων και συσχετισμών από ένα μόνο πρόσωπο, όταν σε όλο τον ρου της ιστορίας ολόκληρα κόμματα - κινήματα, αφού έπαιξαν με την εξουσία, αφομοιώθηκαν ώσπου να πεις "Γιόσκα Φίσερ", και κρινόμενα εκ του αποτελέσματος άλλαξαν ελάχιστα στις ζωές των ανθρώπων.
Ε ναι λοιπόν φίλοι, είναι αφέλεια και αυταπάτη. Γιατί ζούμε σε κοινωνίες με τεράστιες συγκρούσεις στο εσωτερικό τους, η εξομάλυνση των οποίων γίνεται όλο και πιο δύσκολη, ενώ οι εκρηκτικές κρίσεις ενός αντι-ανθρώπινου συστήματος επιβάλλουν να συμμετέχουμε όλοι στις λύσεις τους και όχι μόνο αυτοκράτορες - πρωθυπουργοί.
Έτσι, δεν είναι αφέλεια να θεωρεί κανείς ότι οι πολυσύνθετες κοινωνίες του σήμερα δε μπορούν να διευθύνονται πλέον αποτελεσματικά από συγκεντρωτικές εξουσίες αλλά με όσο το δυνατόν περισσότερη συμμετοχή των ίδιων των πολιτών στα κέντρα αποφάσεων.
Δεν είναι αφέλεια να θεωρεί κανείς ότι οι οικονομίες, που επηρεάζουν τις ζωές μας, δε μπορούν πια να λειτουργούν σε ένα κενό αέρος εκτός δημοκρατίας και πολιτικής.
Δεν είναι αφέλεια να νομίζουμε ότι χωρίς τα κοινωνικά κινήματα τίποτα πραγματικά δεν άλλαξε στην ιστορία.
Δεν είναι αφέλεια να μην κολλάμε σε πρόσωπα - μεσσίες αλλά να αγωνιζόμαστε για την ουσία και συλλογικά.
Δεν είναι αφέλεια να μαθαίνουμε από τα διδάγματα του παρελθόντος προχωρώντας την υπόθεση μπροστά.
Δεν είναι επίσης αφέλεια να αναγνωρίζουμε ότι :
1. Αυτό που έγινε στις ΗΠΑ αποδεικνύει ότι η χώρα αυτή έχει το πιο εξελιγμένο καθεστώς κοινοβουλευτισμού.
2. Ο Ομπάμα για τα δεδομένα της προεκλογικής εκστρατείας του δημιούργησε ένα τεράστιο κοινωνικό κίνημα, το οποίο όμως θα πάει σπιτάκι του αφήνοντας τις τύχες του στο μπαμπάκα για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
3. Συγκρινόμενη με την πολιτική Μπούς η διακυβέρνηση Ομπάμα θα επιφέρει κάποιες - πολύ μικρές - βελτιώσεις στη ζωή του μέσου Αμερικάνου (δεν είναι δα και πολύ δύσκολο αυτό).
4. Η ικανότητα του πνευματικού, πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου των ΗΠΑ να καλλιεργεί με εφέ τύπου τηλεόρασης αυταπάτες στο λαό είναι εξαιρετικά εκλεπτυσμένη και ανυπομονούμε πότε αυτή η ηλίθια κωμωδία θα ανατραπεί από τον ίδιο το λαό.
Αυτά και σόρρυ που μακρυγόρησα.
ΥΓ. Στην αφέλεια του αρχικού κειμένου αφιερώνονται τα άκρως πολιτικά και καθόλου αφελή κεντρικά συνθήματα της προεκλογικής καμπάνιας του Ομπάμα. "CHANGE", "YES, WE CAN". Άντε και με Γιωργάκη - Τσίπρα στας Ελλάδας, μπάς και βρέξει και εδώ λίγη "εθνική υπερηφάνια". Θα τους την έχουμε βέβαια στημένη.
Συγκρινόμενη με την πολιτική Μπούς η διακυβέρνηση Ομπάμα θα επιφέρει κάποιες - πολύ μικρές - βελτιώσεις στη ζωή του μέσου Αμερικάνου
>>αυτό το παραπάνω από που το συμπεραίνεις??? και τι εννοείς όταν λες "μέσος αμερικάνος"???
επίσης δεν συμφωνώ με την "όσο το δυνατόν περισσότερη συμμετοχή των ίδιων των πολιτών στα κέντρα αποφάσεων" (το ακούω στα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ και με ξενερώνει), ούτε που ονομάζεις τις προεκλογικές συγκεντρώσεις κοινωνικό κίνημα. εκτός κι αν αναφέρεσαι σε κάτι άλλο... σε τι?
τέλος θεωρώ ότι οι οικονομικές πολιτικές όχι μόνο δεν προκύπτουν εν κενώ [π.χ. για απληστία μιλάνε διαφοροι αναλυτες όταν λένε για την κρίση] αλλά αντίθετα είναι απόλυτα ορθολογικα και δημοκρατικά σχεδιασμένες από τους οικονομολόγους και τους πολιτικούς της δημοκρατίας μας
λεπτομέριες θα μου πεις και σόρρυ αν οι ερώτησεις είναι λίγο προβοκατόρικες...
φιλικά
Επίσης, παρατηρήσεις για την άγνοια του Μπουκάλια (αυτός και η Βίσση):
- Ο Μπάρακ (όπως λέμε Αλίκη, Μίκης, Ανδρέας κτλ.), δεν μεγάλωσε στο γκέττο του Τσικάγκοου. Μεγάλωσε στο Κάνσας και στην Ινδονησία. Η γυναίκα του, ναι. Είναι παιδί του γκέττο.
- "Φλέρταρε με το έγκλημα και τη ντρόγκα". Δυστυχώς, το έριξε στα βαρειά τώρα. Και στα δύο. Καλό παιδί ήταν με τους μπάφους του. Ποιος να το περίμενε ότι θα καταντήσει έτσι;
- Ακολουθεί μονόλογος για το αμερικάνικο όνειρο. Που εξυμνεί την εξαίρεση, εις βάρος του κανόνα. Άσε μας ρε Νταλάρα.
- Αυτό το τσιτάτο με το λαό, συμπεριλαμβάνει και τους απεργούς και τους καταληψίες και τους συνδικαλιστές, που τόσες φορές έχει γράψει λίβελους εναντίων τους. Ουστ, κοπρίτη!
Τέλος, με τον Ομπάμα, θα αλλάξουν και οι εκμεταλλευτικές σχέσεις του καπιταλισμού. Επειδή είναι μαύρος. Η επανάσταση θα έρθει όταν θα κυβερνήσει ινδιάνος. Ουγκ!
"Συγκρινόμενη με την πολιτική Μπούς η διακυβέρνηση Ομπάμα θα επιφέρει κάποιες - πολύ μικρές - βελτιώσεις στη ζωή του μέσου Αμερικάνου >>αυτό το παραπάνω από που το συμπεραίνεις??? και τι εννοείς όταν λες "μέσος αμερικάνος"???"
Κοίταξε θα φέρει κάποιες μικρές βελτιώσεις σε ένα σκατένιο σύστημα, που σήμερα σε έχει "σφάξε αγά μου να αγιάσω". Πχ στο παράδειγμα "41% χωρίς ασφάλιση" θεωρώ αρκετά πιθανό με βάση την κατανομή δυνάμεων μεταξύ κοινωνίας και κεφαλαίου αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ και τα πράγματα να εκτραχύνονται ότι ο Ομπάμα θα περάσει ένα σύστημα που θα παρέχει σχεδόν καθολική ασφάλιση σε όσους εργάζονται. Είναι ή δεν είναι αυτό βελτίωση? Μην ξεχνάμε ότι η σοσιαλδημοκρατία από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα έχει αλλάξει πολλά πράγματα και γι' αυτό ο καπιταλισμός έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα. Ο μέσος αμερικάνος είναι η κύρια μάζα του πληθυσμού στις ΗΠΑ.
"επίσης δεν συμφωνώ με την "όσο το δυνατόν περισσότερη συμμετοχή των ίδιων των πολιτών στα κέντρα αποφάσεων" (το ακούω στα συνθήματα του ΠΑΣΟΚ και με ξενερώνει),"
Διαφωνείς δηλαδή? Το ΠΑΣΟΚ άλλα λέει, άλλα κάνει. Άκου. Έχουμε ένα οικονομικό σύστημα που έχει μεταλλαχθεί πεντακόσιες φορές από τη γέννησή του μέχρι σήμερα με αποτέλεσμα να έχει τελειοποιηθεί σε τεράστιο βαθμό. Από την άλλη έχουμε ένα πολιτικό σύστημα, το ταιριαστό του οικονομικού στη σφαίρα της πολιτικής, το οποίο έχει παραμείνει ακριβώς το ίδιο από τη γέννησή του στη Γαλλική επανάσταση ως σήμερα. Εκλογές κάθε τέσσερα και μετά εργάτης/καταναλωτής, καμία συμμετοχή στην πολιτική. Για δοκίμασε να πεις στο ΠΑΣΟΚ συμμετοχή των πολιτών στα κέντρα αποφάσεων. Κοινωνικοποιημένη οικονομία, που σήμερα είναι εκτός της σφαίρας της πολιτικής. Να παίρνουν οι πολίτες τις οικονομικές αποφάσεις. Τέλος, οκ καταλαβαίνω που το πας, αν παίξουμε με την εξουσία (νέντρα αποφάσεων) χάνουμε. Ωστόσο η διαλεκτική μας έχει μάθει ότι το καινούργιο δε θα έρθει με παρθενογέννεση εν μία νυκτί σε σχέση με το παλιό. Πρέπει να χτίζεται από τώρα. Το αίτημα για καθολική συμμετοχή στα κέντρα των αποφάσεων σπάει κόκκαλα και μετασχηματίζει την κοινωνία. Έχεις δει την αριστερά να το εκφέρει πουθενά, γιατί εγώ δεν το θυμάμαι.
"ούτε που ονομάζεις τις προεκλογικές συγκεντρώσεις κοινωνικό κίνημα."
Δηλαδή πως να ονομάσουμε 2 εκατ εθελοντών που δούλεψαν για την προεκλογική εκστρατεία και άλλους που δραστηριοποιήθηκαν? Αν αυτοί έκαναν αυτό που λέγαμε εμείς, τότε θα ήταν κίνημα ενώ με τον Ομπάμα δεν είναι? Μην ξεχνάμε ότι και οι πολιτοφυλακές στις ΗΠΑ κίνημα είναι και μάλιστα φασιστικό, για να μη μιλήσω για τον οργανωμένο φασισμό σε Ιταλία, Γερμανία, Ρωσία.
"τέλος θεωρώ ότι οι οικονομικές πολιτικές όχι μόνο δεν προκύπτουν εν κενώ [π.χ. για απληστία μιλάνε διαφοροι αναλυτες όταν λένε για την κρίση] αλλά αντίθετα είναι απόλυτα ορθολογικα και δημοκρατικά σχεδιασμένες από τους οικονομολόγους και τους πολιτικούς της δημοκρατίας μας"
Ορθολογικά με βάση τη λογική του συστήματος είναι, δημοκρατικά όχι.