Καταρχήν χρόνια πολλά σε όλους, να είμαστε όλοι καλά, να 'μαστε γεροί και του χρόνου.
Πάρτε και ένα τραγουδάκι με διττό νόημα στο πνεύμα των ημερών.
Η αλήθεια είναι ότι το Πολυτεχνείο εγώ το βαριέμαι αφάνταστα, 35 χρόνια μετά οι μισοί είναι υπουργοί και οι άλλοι μισοί μαλάκες. Όλοι οι υπόλοιποι, (μη ρωτάτε ποιοι είναι οι υπόλοιποι, δεν υπάρχουν υπόλοιποι ή τέλος πάντων ποιος ασχολείται με αυτούς...) παρέμεναν αυτό που ήταν.
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ από τη δεκαετία του '70 προτιμώ να θυμάμαι τον αυτόνομο εργοστασιακό συνδικαλισμό. Προτιμώ να θυμάμαι τις άγριες απεργίες και τις άγριες διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Προτιμώ να θυμάμαι όλα εκείνα που η ταφόπλακα του Πολυτεχνείου έχει κρύψει στο σκοτάδι. Ως τότε απλά θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε, όπως πάντα. Ορίστε κάτι πιο ταιριαστό για την επέτειο.
Πάρτε και ένα τραγουδάκι με διττό νόημα στο πνεύμα των ημερών.
Η αλήθεια είναι ότι το Πολυτεχνείο εγώ το βαριέμαι αφάνταστα, 35 χρόνια μετά οι μισοί είναι υπουργοί και οι άλλοι μισοί μαλάκες. Όλοι οι υπόλοιποι, (μη ρωτάτε ποιοι είναι οι υπόλοιποι, δεν υπάρχουν υπόλοιποι ή τέλος πάντων ποιος ασχολείται με αυτούς...) παρέμεναν αυτό που ήταν.
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ από τη δεκαετία του '70 προτιμώ να θυμάμαι τον αυτόνομο εργοστασιακό συνδικαλισμό. Προτιμώ να θυμάμαι τις άγριες απεργίες και τις άγριες διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας. Προτιμώ να θυμάμαι όλα εκείνα που η ταφόπλακα του Πολυτεχνείου έχει κρύψει στο σκοτάδι. Ως τότε απλά θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε, όπως πάντα. Ορίστε κάτι πιο ταιριαστό για την επέτειο.
3 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί...
........................
αδέλφια πήραν οι οχτροί...
...αλλά...
αφού υπάρχεις
κι όσο υπάρχεις
θα υπάρχω...
...θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε
όπως πάντα...
...και δεν θέλω σχόλια!
Εντάξει;
χιχιχιχι...
Αυτό, ίσως, που έχει σημασία να κρατήσουμε, είναι ότι και αυτή η εξέγερση δεν ξεκίνησε από τα πάνω προς τα κάτω, ούτε από καμία πρωτοπορία (όσο κι αν προσπαθούν οι κοκκινοφρουροί να μας πείσουν).
Έτσι, το νόημα του πολυτεχνείου (αλλά κι ο απόηχός του) παραμένει επίκαιρο, να μας θυμίζει τους αγώνες (για τα στοιχειώδη) και τα νικηφόρα κινημάτα, στους "διττούς" καιρούς που ζούμε, που ο μεσσιανισμός ανθίσε πάλι...
Έχεις κάτι περισσότερο να μου προτείνεις να διαβάσω για τον αυτόνομο εργοστασιακό συνδικαλισμό της εποχής;
-Βασίλης