Πριν 10 χρόνια τον Ιούνη του 1998 σπούδαζα στο Ηράκλειο... Τότε έγινε για πρώτη φορά ο διαγωνισμός του ΑΣΕΠ και αφορούσε τους καθηγητές. Στον αποκλεισμό του εκεί εξεταστικού κέντρου είχα συμμετάσχει, δεν ήμουνα σε κάποια καθηγητική σχολή αλλά παρόλαυτα κατέβηκα. Τότε το είχα θεωρήσει σαν βασικό επίχειρημα του να είμαι εκεί μία γενικότερη στάση ενάντια στον "εκσυγχρονισμό" του κ. Σημίτη και το ζήτημα της υποβάθμισης των πτυχίων μας. Είχαμε πολλοί από εμάς που είμασταν φοιτητές σε "άσχετες" σχολές τη στοιχειώδη νοημοσύνη να αντιληφθούμε την πολιτική σημασία αυτού του πράγματος. Αν απαιτούν από τους πτυχιούχους μίας σχολής να δώσουν εξετάσεις σύντομα θα απαιτήσουν και από άλλους.
Δέκα χρόνια μετά, πηγαίνοντας να δώσω το Τεστ Γενικών Γνωσεων και Δεξιοτήτων δεν μπόρεσα να μη σκεφτώ όλα αυτά και να μη σκεφτώ και άλλα. Αν έλεγα ότι ο μισός λόγος που πήγα ήταν για να δω τι σκατά είναι αυτό το Τεστ, για την εμπειρία που λέμε, πιθανά να με στραβοκοιτάξετε αλλά αυτός είναι. Ο άλλος μισός λόγος είναι πολύ περισσότερο πρακτικός... Μάζευε και ας είν' και ρώγες... Άνεργος είμαι... ας μαζέψουμε...
Λοιπόν, έκατσα και σκέφτηκα και πριν πάω να δώσω και μετά που πήγα και έδωσα. Τι είναι αυτό, γιατί το κάνουνε ποιο το νόημα του και άλλα τέτοια. Θα προσπαθήσω να μαζέψω κάποιες σκέψεις γύρω από αυτό το θέμα.
Τυπικά είναι ένας γραπτός διαγωνισμός στον οποίο μπορούν να δώσουν όλοι, προκειμένου να πάρουν κάποια παραπάνω μόρια προκειμένου να διοριστούν στις χιλιάδες καταπληκτικές δουλειές που προσφέρονται αφειδώς στο δημόσιο τομέα. Το ποσό δεν είναι αμιλητέο. 300 είναι για το άριστα. Αν σκεφτεί κανείς ότι με ένα πτυχίο 6,6 έχει 660, βάλε άλλα 150 για 50 βαθμούς, δεν είναι και άσχημα.
Θα ξεκινήσω από το εντυπωσιακό νούμερο που δήλωσε συμμετοχή. 175.000 είπαν. Με ένα τέτοιο νούμερο που να υποθέσω αφορά κυρίως νέους στην ηλικία αναζήτησης μίας δουλείας δηλ. 25-35, τι συμπέρασμα να βγάλει κανείς. Πόσος είναι ο πληθυσμός των 25-35 στη χώρα; Ένα εκατομμύριο; Και δήλωσε συμμετοχή το 17,5 %; Τελικά ο αριθμός των εξεταζομένων ήταν γύρω στις 100.000 αλλά και πάλι είναι τραγικά μεγάλο το νούμερο. Και σα νούμερο αλλά και σα συνθήκη η οποία πια εξαναγκάζει όσους δεν πήγανε αυτή τη φορά να πάνε την επόμενη, φανερώνει τη βαθύτατη ήττα της εργατικής τάξης (για να το πω παλιομοδίτικα) αυτή τη στιγμή στην ελλάδα. Γιατί τι άλλο είναι από σκέτη ήττα να πηγαίνεις και να κάθεσαι να σε εξετάσουνε για να δούνε τις δεξιότητες σου και τις γνώσεις σου;
Ακόμα και αυτό είναι το πλέον σημαντικό όλων, αυτό που γίνεται είναι ότι ο ΑΣΕΠ εισάγει ένα διαγωνισμό για όλο τον πληθυσμό της χώρας που έχει την τερατώδη φιλοδοξία να δουλέψει σε κάνα δήμο ή σε καμιά επιχείρηση του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Πια όλοι οι εργαζόμενοι θα μπαίνουν και θα ξαναμπαίνουν σε μία διαδικασία εξετάσεων. Επί μονίμου βάσεως.
Με άλλα λόγια όλη αυτή η διαδικασία είναι νέτη σκέτη πειθάρχηση. Ωμή πειθάρχηση. Το πτυχίο σου είναι σκατά έτσι και αλλιώς, έλα να δώσεις να πάρεις κάνα παραπάνω μόριο.
Και λέω πειθάρχηση, γιατί αυτή η βλακεία που έχουν το θράσος να το λένε δεξιότητες και γνώσεις (ρε μεγάλε αυτό σε πείραξε; εδώ λένε ότι έχουνε δημοκρατία...), ούτε καμία δεξιότητα διερευνά ούτε καμία απολύτως γνώση. Το τέστ ήταν πανεύκολο. Οι περισσότερες απαντήσεις μπορούσαν να απαντηθούν με σχετική ευκολία, εντάξει έκοβε τους λειτουργικά αναλφάβητους και τους ηλίθιους, αλλά ένας μέσος άνθρωπος πιστέυω ότι 50-60 απαντήσεις τις έδινε σωστά. Αυτό που με εξόργισε όμως σαν εξεταστική διαδικασία δεν είναι ότι ήταν εύκολες απαντήσεις. Ήταν ότι το 40% των ερωτήσεων ήταν γεμάτες παγίδες, ντρίμπλες και ψαρώματα... Σε κάποιες θα ψαρώσεις αναγκαστικά. Αυτό δεν ήταν ένα τεστ για να δουν το πόσο πολύπλευρη προσωπικότητα έχεις. Ήταν ένα τέστ για να δούνε πόσο πειθαρχημένος είσαι. Αν κάποιος θέλει να διερευνήσει τις γνώσεις σου, τις δεξιότητες την αντιληπτικότητα σου και όλα αυτά, υπάρχουν πολλοί τρόποι και σίγουρα ο τρόπος "Εγώ ο μεγάλος καθηγητής του πανεπιστήμιου θα φτιάξω τη γαμάτη ερώτηση και θα την πατήσει το 78%" δεν είναι ένας τέτοιος. Επίσης, το τι δείχνει η Γκούερνικα και τι γράφει ο τάφος του Καζαντζάκη, εγώ πάλι δεν το θεωρώ γνώση. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για γνώσεις, ακόμα και στο πιο αισχρό επίπεδο της απλής κατοχής πληροφορίας αυτά είναι αστεία πράγματα. Το αποκορύφωμα όλης αυτής της θαυμάσιας λογικής της πειθάρχησης ήταν η τελευταία ερώτηση του διαγωνισμού. Πριν αρχίσει το τεστ σου έδιναν δέκα ερωτήσεις ενδεικτικά να περάσεις την ώρα σου και να "εξασκηθείς". Η τελευταία ερώτηση του κανονικού διαγωνισμού ρωτούσε: Μία από τις ερωτήσεις που σας δόθηκαν στην αρχή είχε σαν αντικείμενο της α. ... β. ... γ. ... δ. ... Μπορεί κάποιος να μου πει ποια γνώση εξυπηρετεί αυτό και ποια δεξιότητα αλλή από τη γνώση της πειθάρχησης και την πειθάρχηση της γνώσης;
Με απλά λόγια: ο στόχος δεν είναι η διερεύνηση ούτε των γνώσεων ούτε των δεξιοτήτων. Στόχος είναι η βαθιά συνειδητοποίηση όλων ότι ακόμα και για να μαζεύεις τα φύλλα στο πάρκο θα πρέπει να εξεταστείς.
Δέκα χρόνια μετά, πηγαίνοντας να δώσω το Τεστ Γενικών Γνωσεων και Δεξιοτήτων δεν μπόρεσα να μη σκεφτώ όλα αυτά και να μη σκεφτώ και άλλα. Αν έλεγα ότι ο μισός λόγος που πήγα ήταν για να δω τι σκατά είναι αυτό το Τεστ, για την εμπειρία που λέμε, πιθανά να με στραβοκοιτάξετε αλλά αυτός είναι. Ο άλλος μισός λόγος είναι πολύ περισσότερο πρακτικός... Μάζευε και ας είν' και ρώγες... Άνεργος είμαι... ας μαζέψουμε...
Λοιπόν, έκατσα και σκέφτηκα και πριν πάω να δώσω και μετά που πήγα και έδωσα. Τι είναι αυτό, γιατί το κάνουνε ποιο το νόημα του και άλλα τέτοια. Θα προσπαθήσω να μαζέψω κάποιες σκέψεις γύρω από αυτό το θέμα.
Τυπικά είναι ένας γραπτός διαγωνισμός στον οποίο μπορούν να δώσουν όλοι, προκειμένου να πάρουν κάποια παραπάνω μόρια προκειμένου να διοριστούν στις χιλιάδες καταπληκτικές δουλειές που προσφέρονται αφειδώς στο δημόσιο τομέα. Το ποσό δεν είναι αμιλητέο. 300 είναι για το άριστα. Αν σκεφτεί κανείς ότι με ένα πτυχίο 6,6 έχει 660, βάλε άλλα 150 για 50 βαθμούς, δεν είναι και άσχημα.
Θα ξεκινήσω από το εντυπωσιακό νούμερο που δήλωσε συμμετοχή. 175.000 είπαν. Με ένα τέτοιο νούμερο που να υποθέσω αφορά κυρίως νέους στην ηλικία αναζήτησης μίας δουλείας δηλ. 25-35, τι συμπέρασμα να βγάλει κανείς. Πόσος είναι ο πληθυσμός των 25-35 στη χώρα; Ένα εκατομμύριο; Και δήλωσε συμμετοχή το 17,5 %; Τελικά ο αριθμός των εξεταζομένων ήταν γύρω στις 100.000 αλλά και πάλι είναι τραγικά μεγάλο το νούμερο. Και σα νούμερο αλλά και σα συνθήκη η οποία πια εξαναγκάζει όσους δεν πήγανε αυτή τη φορά να πάνε την επόμενη, φανερώνει τη βαθύτατη ήττα της εργατικής τάξης (για να το πω παλιομοδίτικα) αυτή τη στιγμή στην ελλάδα. Γιατί τι άλλο είναι από σκέτη ήττα να πηγαίνεις και να κάθεσαι να σε εξετάσουνε για να δούνε τις δεξιότητες σου και τις γνώσεις σου;
Ακόμα και αυτό είναι το πλέον σημαντικό όλων, αυτό που γίνεται είναι ότι ο ΑΣΕΠ εισάγει ένα διαγωνισμό για όλο τον πληθυσμό της χώρας που έχει την τερατώδη φιλοδοξία να δουλέψει σε κάνα δήμο ή σε καμιά επιχείρηση του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Πια όλοι οι εργαζόμενοι θα μπαίνουν και θα ξαναμπαίνουν σε μία διαδικασία εξετάσεων. Επί μονίμου βάσεως.
Με άλλα λόγια όλη αυτή η διαδικασία είναι νέτη σκέτη πειθάρχηση. Ωμή πειθάρχηση. Το πτυχίο σου είναι σκατά έτσι και αλλιώς, έλα να δώσεις να πάρεις κάνα παραπάνω μόριο.
Και λέω πειθάρχηση, γιατί αυτή η βλακεία που έχουν το θράσος να το λένε δεξιότητες και γνώσεις (ρε μεγάλε αυτό σε πείραξε; εδώ λένε ότι έχουνε δημοκρατία...), ούτε καμία δεξιότητα διερευνά ούτε καμία απολύτως γνώση. Το τέστ ήταν πανεύκολο. Οι περισσότερες απαντήσεις μπορούσαν να απαντηθούν με σχετική ευκολία, εντάξει έκοβε τους λειτουργικά αναλφάβητους και τους ηλίθιους, αλλά ένας μέσος άνθρωπος πιστέυω ότι 50-60 απαντήσεις τις έδινε σωστά. Αυτό που με εξόργισε όμως σαν εξεταστική διαδικασία δεν είναι ότι ήταν εύκολες απαντήσεις. Ήταν ότι το 40% των ερωτήσεων ήταν γεμάτες παγίδες, ντρίμπλες και ψαρώματα... Σε κάποιες θα ψαρώσεις αναγκαστικά. Αυτό δεν ήταν ένα τεστ για να δουν το πόσο πολύπλευρη προσωπικότητα έχεις. Ήταν ένα τέστ για να δούνε πόσο πειθαρχημένος είσαι. Αν κάποιος θέλει να διερευνήσει τις γνώσεις σου, τις δεξιότητες την αντιληπτικότητα σου και όλα αυτά, υπάρχουν πολλοί τρόποι και σίγουρα ο τρόπος "Εγώ ο μεγάλος καθηγητής του πανεπιστήμιου θα φτιάξω τη γαμάτη ερώτηση και θα την πατήσει το 78%" δεν είναι ένας τέτοιος. Επίσης, το τι δείχνει η Γκούερνικα και τι γράφει ο τάφος του Καζαντζάκη, εγώ πάλι δεν το θεωρώ γνώση. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για γνώσεις, ακόμα και στο πιο αισχρό επίπεδο της απλής κατοχής πληροφορίας αυτά είναι αστεία πράγματα. Το αποκορύφωμα όλης αυτής της θαυμάσιας λογικής της πειθάρχησης ήταν η τελευταία ερώτηση του διαγωνισμού. Πριν αρχίσει το τεστ σου έδιναν δέκα ερωτήσεις ενδεικτικά να περάσεις την ώρα σου και να "εξασκηθείς". Η τελευταία ερώτηση του κανονικού διαγωνισμού ρωτούσε: Μία από τις ερωτήσεις που σας δόθηκαν στην αρχή είχε σαν αντικείμενο της α. ... β. ... γ. ... δ. ... Μπορεί κάποιος να μου πει ποια γνώση εξυπηρετεί αυτό και ποια δεξιότητα αλλή από τη γνώση της πειθάρχησης και την πειθάρχηση της γνώσης;
Με απλά λόγια: ο στόχος δεν είναι η διερεύνηση ούτε των γνώσεων ούτε των δεξιοτήτων. Στόχος είναι η βαθιά συνειδητοποίηση όλων ότι ακόμα και για να μαζεύεις τα φύλλα στο πάρκο θα πρέπει να εξεταστείς.
15 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Χωρίς να θέλω να διαταράξω μια τόσο εύστοχη πραγμάτευση του θέματος, σου πέρασε κατά νου ότι ο βασικός στόχος είναι ο περιορισμός όσων είναι να προσληφθούν σε συγκεκριμένο αριθμό θέσεων;
Το πτυχίο, απολυτήριο, κλπ προφανώς δεν αρκεί για αυτό το σκοπό αν οι υποψήφιοι είναι περισσότεροι από τις θέσεις.
Κατα δεύτερον αν ήθελαν να κάνουν διαγωνισμούς για συγκεκριμένες θέσεις, (πέραν του ότι κάνουν πολύ συχνά για τράπεζες κλπ), θα μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο, να βγούνε και να πούνε φέτος θέλουμε 134 ειδικούς παπαρολόγους, ελάτε οι 234.678 ειδικοί παπαρολόγοι να γράψατε να δούμε ποιον θα πάρουμε.
Όμως το θέμα δεν είναι εκεί αγαπητέ μου. Στον κλάδο μου ένα σχεδόν 30% των οργανικών θέσεων (θέσεων που το ίδιο το κράτος λέει ότι θα πρέπει να υπάρχουνε) είναι άδειες. Ποιοι διαγωνισμοί λοιπόν; Για τις άδειες θέσεις που δεν προκυρρήσονται.
Θα πρέπει ας πούμε οι νοσοκόμοι να δίνουν και εξετάσεις για να καλυφθούν τα τεράστια κενά που υπάρχουν;
Αυτός πάντως ο διαγωνισμός δεν είναι καν αυτό...
Εξόριστε...
το θέμα είναι τεράστιο όπως πολύ καλά γνωρίζουμε και ένας τέτοιος διαγωνισμός δεν είναι παρά μέρος του. Προσπάθησα να μην το ανόιξω.
Ο πιο πειθαρχημένος είναι καλύτερα διαβασμένος/ εργατικός και αμείβεται γι' αυτό αναλόγως. Αν δεν κάνω λάθος american dream το λένε.
Το πρόβλημά τους πλέον είναι πως οι περισσότεροι μαθητές/ φοιτητές/ εργάτες είναι πειθαρχημένοι και αποδοτικοί και έχει καταντήσει δαπανηρό να τους πληρώνουν όλους αυτούς. Γι' αυτό βάζουν κόσκινα ξανά και ξανά (εξετάσεις- συνεντεύξεις- κωλοδάχτυλα), κι όσοι φτάσουν μέχρι το τέλος θα είναι οι λαμπρότεροι των κορόιδων.
Άσε που όλη αυτή η σφαγή εξυπηρετεί οικονιμικά και εκδοτικούς οίκους, φροντιστήρια κλπ., κι έτσι είναι όλοι ευχαριστημένοι. Μέχρι και γι' αυτό το διαγωνισμό που λες ότι ήταν αστείος , έδωσε κόσμος λεφτά για να κάνει μαθήματα.
Φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι ("έχω γω μόριααα! να φαν κι οι κότες!). Θλίψη.
Αντί να πούνε ότι το σύστημα απέτυχε λένε ότι απέτυχε ο διαγωνιζόμενος!
Αντί να πούνε ότι το πτυχίο σου δεν έχει αξία λένε ότι εσύ δεν έχεις αξία.
Πρόκειται για μια προφανή περίπτωση μετακύλισης ευθυνών, έτσι χωρίς ευθύνες δεν υπάρχουν και διαμαρτυρίες....
Είναι απλό.
είναι πολλοί δε φτάνει το σχοινί.
Είναι πολλοί οι λόγοι και είναι πολλοί αυτοί πουα τα κονομάνε απο αυτές τις ιστορίες.
Same difference.
Και τα μόρια δεν είναι για τις θέσεις;
Κατα δεύτερον αν ήθελαν να κάνουν διαγωνισμούς για συγκεκριμένες θέσεις, (πέραν του ότι κάνουν πολύ συχνά για τράπεζες κλπ), θα μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο, να βγούνε και να πούνε φέτος θέλουμε 134 ειδικούς παπαρολόγους, ελάτε οι 234.678 ειδικοί παπαρολόγοι να γράψατε να δούμε ποιον θα πάρουμε.
Έτσι ακριβώς λειτουργεί συνήθως ο ΑΣΕΠ —δεν ξέρω αν ο συγκεκριμένος που περιγράφεις διαφέρει.
Όμως το θέμα δεν είναι εκεί αγαπητέ μου. Στον κλάδο μου ένα σχεδόν 30% των οργανικών θέσεων (θέσεων που το ίδιο το κράτος λέει ότι θα πρέπει να υπάρχουνε) είναι άδειες. Ποιοι διαγωνισμοί λοιπόν; Για τις άδειες θέσεις που δεν προκυρρήσονται.
Τα μόρια στο "Τεστ Γενικών Γνωσεων και Δεξιοτήτων" δεν αφορούν συγκεκριμένες θέσεις αλλά πολλές και διαφορετικές —άλλες από αυτές προκυρρήσονται. Σωστά;
Πάντως όσον αφορά στην "πειθάρχηση", υπάρχουν και εφαρμόζονται άλλοι 200.000 τρόποι, οι διαγωνισμοί τους μάραναν; Ή μήπως στους διαγωνισμούς αυτούς συμμετέχουν απείθαρχοι που πειθαρχούνται έτσι;
Το πρόβλημά τους πλέον είναι πως οι περισσότεροι μαθητές/ φοιτητές/ εργάτες είναι πειθαρχημένοι και αποδοτικοί και έχει καταντήσει δαπανηρό να τους πληρώνουν όλους αυτούς. Γι' αυτό βάζουν κόσκινα ξανά και ξανά (εξετάσεις- συνεντεύξεις- κωλοδάχτυλα), κι όσοι φτάσουν μέχρι το τέλος θα είναι οι λαμπρότεροι των κορόιδων.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι δεν τους χρειάζονται όλους αυτούς. Ο μόνος λόγος που το πανεπιστήμιο εξασφάλιζε κάποια θέση εργασίας ήταν όχι η πειθαρχία άλλά ότι ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ πήγαιναν στο πανεπιστήμιο, ενώ υπήρχαν χιλιάδες ειδικευμένες θέσεις.
Τώρα οι μισοί πάνε στο πανεπιστήμιο, ενώ δεν υπάρχουν ιδιαίτερες διαθέσιμες θέσεις. Τι ακριβώς χρειάζεται ένας απόφοιτος πανεπιστημίου στην χώρα μας —πέρα από κάνα γιατρό;
Ήδη από την δεκαετία του εβδομήντα οι περισσότεροι απορροφούνταν στην εκπαίδευση. Δηλαδή άχρηστη ανακύκλωση πτυχιούχων. Ήταν προφανές ότι αυτό θα τελειώσει.
Γνωμοδότη η εκπαίδευση ΔΕΝ συνδέεται με την αγορά εργασίας, όπως το εννοείς εσύ. Και την "καλύτερη" εκπαίδευση να είχαμε στην Ελλάδα, οι θέσεις εργασίας θα παρέμεναν οι ίδιες. Όπως γράφει έξυπνα και ο Greekrider, είναι απλώς μία μετακύληση ευθυνών από το κράτος (την εξουσία) στον πολίτη, ότι δηλαδή είναι άνεργος, επειδή δεν "εκπαιδεύτηκε" καλά. Όλη η "μεταρρύθμιση" στην παιδεία με στόχο την πλήρη της ιδιωτικοποίηση είχε κοινωνικό έρεισμα, γιατί πάτησε σε αυτό το μύθο, δηλαδή στους φόβους των γονέων ότι τα παιδιά τους δε θα βρούν δουλειά, ενώ φυσικά δεν υπάρχει σύνδεση μεταξύ των δύο (ιδιωτικοποίηση παιδείας - το παιδί μου θα βρεί δουλειά). Όπως γράφει και ο βα.αλ στο δημόσιο αυτή τη στιγμή υπάρχει μία έλλειψη πληρότητας κατά 30%, Κάνε μια βόλτα στα νοσοκομεία.
Διαφωνώ επίσης με την άποψή σου ότι είναι κακό που η εργατική τάξη στην Ελλάδα έχει ανώτατη εκπαίδευση στην πλειοψηφία της. Γιατί το βρίσκεις κακό? Καλύτερα άνεργος και "μορφωμένος" (αυτή τελοσπάντων τη μόρφωση που έχουμε) παρά άνεργος και μη "μορφωμένος". Ακριβώς επειδή η εργατική τάξη στην Ελλάδα έχει αυτό το χαρακτηριστικό, οι εξεγέρσεις μας θα είναι πιο ενδιαφέρουσες.
Άλλο να δίνουνε 100.000 για ένα διαγωνισμό θέσεων και άλλο για ένα διαγωνισμό μορίων. Το ένα είναι διαγωνισμός για την πλήρωση θέσεων το άλλο ανεβάζει τα standards του διορισμού στο δημόσιο. Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβεις τη διαφορά; Και για να στο δώσω απλά: εχω 670 μόρια από το πυτχίο και δεν πάω να δώσω. Ένας δίνει που έχει πτυχίο 5,9 άρα 590 μόρια, απάνταει 30 παίρνει 90 μόρια. Τσαφ αυτός πάει στα 680. Άρα και εγώ για να μην "υποβιβαστεί" το πτυχίο μου θα πρέπει να πάω να δώσω. Το να δίνεις εξετάσεις για θέσεις δεν είναι άμεσος υποβιβασμός της αξίας ενός πτυχίου. Το να δίνεις για να ανεβάσεις τα μόρια σου είναι.
Οι προσλήψεις στον ΑΣΕΠ γίνονται με διάφορους τρόπους. Γραπτοί διαγωνισμοί και σειρά κατάταξης με βάση τα μόρια είναι οι πιο συνηθισμένοι.
Η πειθάρχηση δε συμβαίνει την ώρα του διαγωνισμού. Την ώρα του διαγωνισμού εξετάζεται η πειθάρχηση. Η πειθάρχηση συμβαίνει πολύ πριν και με 1002 τρόπους.
Τα μόρια στο τεστ αφορούν την οποιαδήποτε θέση στο δημόσιο. Αυτό όμως δε σημαίνει τίποτα. Απλούστατα θα πρέπει αυτές οι θέσεις να προκυρηχτούν. Τι να το κάνω αν κάθε χρόνο προκυρήσσονται 50 και 60 και οι απόφοιτοι είναι 80 και 90. Όσα μόρια και να χεις δουλειά για να βρεις κάποιος θα πρέπει να στη δώσει.
Πάντως πιστεύω ότι χωρίς εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργήσει το σύστημα. Δεν τους ενδιαφέρει η καλή ή κακή εκπαίδευση. Τους ενδιαφέρει η ίδια η εκπαίδευση.
Σκατά κι εδώ δηλαδή κι εγώ που αρνούμαι επί τόσα χρόνια να δώσω ΑΣΕΠ αντιμετωπίζω άλλα αδιέξοδα, οπότε αντί να τραβάει ο καθένας δρόμο χωριστό κάτι πρέπει να γίνει και να ξαναανοίξει τα ζήτημα γιατί χρόνο με το χρόνο η κατάσταση εκτραχύνεται ακόμη περισσότερο.
Χμμ. Στην Οαχάκα δεν ήταν μήπως οι δάσκαλοι η αφορμή?
Σίγουρα.
Αλλά δεν το λέω με αυτή την έννοια.
Θέλω να πω ότι άλλο να έχεις 100 κενές θέσεις χημικών μηχανικών και 20 αποφοίτους (όπως παλιά ήταν όταν υπήρχε ανάγκη εκπαιδευμένων στελεχών) και άλλο 1 κενή θέση και 1000 αποφοίτους.
Το εκπαιδευτικό σύστημα, δηλαδή, αναπτύχθηκε και υποστηρίχθηκε από το κράτος και το αστικό σύστημα με κάποια στάνταρντ ποιότητας επειδή κάποτε υπήρχε ανάγκη στελεχών, επιστημόνων κλπ.
Τώρα που δεν υπάρχει -ή καλύπτεται αλλιώς, δεν χρειάζονται καν ένα εκπαιδευτικό σύστημα.
Όπως γράφει έξυπνα και ο Greekrider, είναι απλώς μία μετακύληση ευθυνών από το κράτος (την εξουσία) στον πολίτη, ότι δηλαδή είναι άνεργος, επειδή δεν "εκπαιδεύτηκε" καλά.
Και αυτό παίζει.
Όπως γράφει και ο βα.αλ στο δημόσιο αυτή τη στιγμή υπάρχει μία έλλειψη πληρότητας κατά 30%, Κάνε μια βόλτα στα νοσοκομεία.
Αυτή η έλλειψη πληρότητας συντηρείται για άλλους λόγους, όμως, όχι επειδή δεν υπάρχουν αντίστοιχοι να τις καλύψουν.
Κυρίως για α) να υπάρχει κενός χώρος για ρουσφέτια με τις προσλήψεις, β) επειδή δεν υπάρχουν χρήματα για πληρωμές γ) η ελαστικότητα ρίχνει τις απαιτήσεις.
Διαφωνώ επίσης με την άποψή σου ότι είναι κακό που η εργατική τάξη στην Ελλάδα έχει ανώτατη εκπαίδευση στην πλειοψηφία της. Γιατί το βρίσκεις κακό? Καλύτερα άνεργος και "μορφωμένος" (αυτή τελοσπάντων τη μόρφωση που έχουμε) παρά άνεργος και μη "μορφωμένος".
Δεν διαφωνώ, απλά άλλο μόρφωση με την ανθρωπιστική έννοια και άλλο ας πούμε, ειδίκευση σε έναν τομέα όπως γίνεται σήμερα. Από την αμορφωσία πάντως καλύτερα...
Μα νόμιζα ότι το πτυχίο είναι μια απλή απόδειξη της ανθρωπιστικής δίψας για μόρφωση, κλπ, εντελώς άσχετο από την αγορά εργασίας --επομένως δεν μπορεί να υποβιβαστεί η αξία του. Χα χα, εδώ γελάνε.
Σοβαρά τώρα: η αξία του πτυχίου ως μέσου εύρεσης εργασίας είναι αενάως μεταβαλλόμενη --εξαρτάται από διαθέσιμες θέσεις, πολιτικές προσθέσεις προσλήψεων, την αγορά κλπ.
Το ΑΣΕΠ είναι άλλος ένας τρόπος αντιστοίχισης αυτής της διακύμανσης σε ευκολία ή δυσκολία πρόσληψης. Δηλαδή αν τώρα απορροφάται ένα 10% μιας ειδικότητας, ενώ πέρυσι το 40%, θα πρέπει κάπως να φιλτράρουν εκτός τους περισσευούμενος". Ένα τέτοιο τεχνητό μέσο είναι τα μόρια αυτά.
Ο μόνος τρόπος να παραμείνει ίδια και να μην υποβιβαστεί η αξία του πτυχίου είναι το σύστημα της επετηρίδας. Όπου λέει απλά ότι με όποια σειρά τελείωσες την σχολή, με αυτήν απορροφάσαι. Είναι πιο δίκαιο --αν παίρνει υπόψη και το βαθμό πτυχίου.
Αλλά τι γίνεται αν έχουν περάσει 20 χρόνια από τότε που διορίστηκες ως το διορισμό; Θεωρείται αυτονόητο ότι επειδή πήρες κάποτε πτυχίο ξέρεις ακόμα;
Π.χ. ένας γιατρός που σπούδασε προ 20ετίας, δούλευε εντωμεταξύ σε άσχετα πράγματα και έχει χάσει επαφή με 20 χρόνια εξελίξεις στα φάρμακα, τις τεχνικές κλπ είναι σωστό να διοριστεί πριν από ένα που τελείωσε πέρισυ;
Όλα αυτά μέσα στα ρεφορμιστικά όρια του διορισμού και του συστήματος εργασίας, έτσι;