Μάλλον ήρθε η ώρα να πω κάποια πράγματα, τώρα που κλείνουμε μία βδομάδα στο δρόμο. Καταρχήν είναι τόσα πολλά όλα όσα θα πρέπει να ειπωθούν που όχι μία ανάρτηση χρειάζεται αλλά ολόκληρους τόμους, και ταυτόχρονα ελάχιστα πρέπει να ειπωθούν ακριβώς επειδή ειπώθηκαν τόσα πολλά ακριβώς εκεί που έπρεπε. Στους δρόμους, στις γειτονιές, στα σχολεία, στις σχολές, στις πλατείες κλπ.
Δε θα σταθώ σε γεγονότα. Ο καθένας και η καθεμία μας έτσι και αλλιώς είναι ένα γεγονός, ένα συμβαίνον της ιστορικής στιγμής. Όλοι όσοι βρεθήκαμε στους δρόμους και θα ξαναβρεθούμε εκεί είμαστε πια η ιστορική στιγμή. Θα προσπαθήσω να κάνω κάποιες εκτιμήσεις, εκτιμήσεις που κατά καμία έννοια δεν είναι δικές μου, γιατί επιτέλους τίποτα δεν είναι δικό μου.
Ακόμα δεν διεκδικώ κανένα δάφνινο στεφάνι πλήρους και ολοκληρωμένης άποψης. Μερικά θραύσματα σκέψεων είναι κάποια δικά μου και κάποια που μάζεψα από το δρόμο. Επίσης δε θα επιχειρηματολογήσω παρά ελάχιστα. Άλλωστε εκτιμήσεις είναι.
Αυτό που ζήσαμε ήταν εξέγερση. Ρητώς και κατηγορηματικώς. Και μάλιστα σε πανελλαδικό επίπεδο. Τα ίδια πριν 3 χρόνια στη Γαλλία τα λέγαμε εξέγερση, και ήταν και ως ένα βαθμό πιο περιορισμένο. Γιατί να μην το πούμε τώρα; Επειδή οι εξεγέρσεις είναι λιτανείες κάθε 17 Νοέμβρη; Αμ δε!
Υπάρχει το ερώτημα τίνος εξέγερση ήταν αυτή και ποιο κοινωνικό υποκείμενο εξεγέρθηκε. Έχουν ειπωθεί διάφορα. Σίγουρα, τα ΜΜΕ και η αριστερά θέλουν να είναι όλο αυτό μία μαθητική εξέγερση. Αυτό από μόνο του σίγουρα σχεδόν σημαίνει ότι δεν ήταν μόνο αυτό, αλλά πολλά περισσότερα. Ο κόσμος που κατέβηκε στο δρόμο όλες αυτές τις μέρες δεν ήταν μόνο οι μαθητές άντε και οι καθηγητές του. Θα αποτολμήσω μία εκτίμηση αυτού που είδα: μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι. Το μεγάλο κομμάτι του κόσμου ήταν από 15 ως 35. Υπάρχει το ζήτημα των μεταναστών, αλλά νομίζω ότι θα είμαστε πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα αν πει κανείς ότι κυρίως (και είναι εξαρετικά σημαντικό αυτό), κατέβηκε στο δρόμο η δεύτερη γενιά.
Υπάρχει ένα ερώτημα, ακόμα, πολύ κεντρικό. Γιατί έγινε ότι έγινε; Η απάντηση όλως παραδόξως είναι πολύ πιο προφανής από όσο νομίζουμε, χωρίς να χρειάζονται καν οι αναλυσάρες της Ελευθεροτυπίας ή η πλέρια γνώση του διαλεχτικού υλισμού για να το κατανοήσει κανείς. Επίσης είναι μολότοφ φαεινότερης ότι ο θάνατος του Αλέξη ήταν απλά η αφορμή. Δε θέλω να αρχίσω να μιλάω για τα γιατί. Είναι όλα μπροστά μας. Αλλά όλως παραδόξως, όλοι αυτούς τους λόγους τους κάνουν τουμπεκί. Με το ζόρι θα ακούσεις κάποιον στα ΜΜΕ ή στα κόμματα να προσπαθεί να κατανόησει τι έχει συμβεί. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχουν. Αυτό καταρχήν σημαίνει ότι δε θέλουν. Η μόνη πολιτική δύναμη η οποία φωνάζει στο σύστημα να ακούσει, και μεταξύ μας η μόνη η οποία μπορεί κάπως να καρπωθεί αυτή την εξέγερση, είναι ο Σύριζα. Για αυτό και του την πέφτουν όλοι τόσο άγρια (ειδικά το ΚΚΕ έχει αρχίσει στα αλήθεια να παραλογίζεται εντελώς με τα ξένα κέντρα και τους πράκτορες του ιμπεριαλισμού, επιτέλους εκεί στον Περισσό ας παραγγείλουν και καμία καινούρια παρτίδα βότκες γιατί οι απαλλοτριωμένες από το '17 έχουνε βγάλει κάτι μύκητες και την ακούς πολύ περίεργα...). Τέλος πάντων για να το λήγουμε σιγά σιγά. Ο Σύριζα κάνει αυτό που θα έκανε κάθε καλή σοσιαλδημοκρατία: προσπαθεί να κατανοήσει για να ελέγξει. Το ΚΚΕ κάνει αυτό που θα έκανε κάθε καλή αστυνομία: παραπληροφορεί και καταστέλλει για να ελέγξει.
Οι λόγοι για να εξεγερθείς είναι εκεί που είναι εδώ και τόσα χρόνια. Το ευχάριστο είναι ότι επιτέλους είμαστε και εμείς εδώ μαζί με όλους αυτούς τους λόγους.
Αυτή η εξέγερση ακόμα και αν αυριο το πρωί σταματήσει που λέει ο λόγος, δεν θα έχει χάσει σε τίποτα απο την ιστορική της σημασία έτσι και αλλιώς. Ποια είναι αυτή η ιστορική σημασία;
Η λήξη μίας εποχής. Πάει μας τελείωσε. Ελάτε από το ταμείο της ιστορίας να πάρετε το λογαριασμό σας. Όλα εκείνα πάνω στα οποία είχε οικοδομηθεί η "κοινωνική ειρήνη" τα τελευταία 17-18 χρόνια κατέρρευσαν με τον πιο παταγώδη τρόπο. Το αίτημα για ασφάλεια (επί μία βδομάδα όλοι οι δρόμοι φωνάζουν τα πιο λυσσασμένα αντιμπατσικά συνθήματα), το ρατσισμό (όταν το "αλβανάκι" και το "ρουμανάκι" έχουν βρεθεί μαζί με το "ελληνόπουλο" να πετάνε πέτρες στους μπάτσους για ποιον πια ρατσισμό θα μιλήσουμε;), το lifestyle (προσωπικά ήμουνα στην πορεία της Θεσσαλονίκης της Δευτέρας και άκουσα το υπέροχο χειροκρότημα όταν μία μολότοφ άναψε το Hondos, τα ίδια γινότανε και στην Αθήνα βέβαια), ο καταναλωτισμός και η πιστωτική ευδαιμονία (επιθέσεις στις τράπεζες), και κυρίως μα πολύ πιο κυρίως επιτέλους έσπασε και αυτή η γαμημένη εθνική ενότητα. Επιτέλους: μεμιας τα 65.732 πέπλα που κάλυπταν αυτή την πραγματικότητα κατέρρευσαν. Επιτέλους είμαστε πάλι εμείς και αυτοί.
Τέλος, και αυτό είναι νομίζω το πιο σημαντικό που έχω να πω, όλη αυτή η διαδικασία επιτέλους απελευθέρωσε δυνάμεις. Τίποτα πια έτσι και αλλιώς δε θα είναι ίδιο μετά από αυτήν. Και κυρίως μετά από 18 χρόνια που γράφαμε μία μία τις ήττες μας στα ημερολόγια μας επιτέλους μπορούμε να μιλάμε όλοι μας για μία μεγάλη νίκη. Η νίκη αυτή δεν μπορεί να είναι κάποια ικανοποιημένα αιτήματα, από ποιον και γιατί άραγε; Η νίκη αυτή είναι πολύ πιο απλή πολύ πιο λιτή και κυρίως πολύ πιο ουσιώδης. Αποκτήσαμε επιτέλους αυτοπεποίθηση, και αυτό θα είναι πολύ σημαντικό, τερατωδώς σημαντικό, στην "κρίση" που έρχεται.
Το που θα πάει αυτή η ιστορία κανείς δεν μπορεί να το ξέρει έτσι και αλλιώς. Μπορεί να είναι τα Ιουλιανά που θα απαντηθούν με μία χούντα ή το ανάλογο της, μπορεί να είναι ο Μάης του '68 που θα λήξει μία εποχή για να αρχίσει μία καινούρια, μπορεί να είναι η Piazza Statuto και σε 15 χρόνια να είμαστε έτοιμοι να καταλάβουμε την εξουσία, μπορεί να είναι τα πάντα και αυτό είναι η ομορφιά της.
Τι να κάνουμε; Που λέει και ο Λένιν; Να κάνουμε αυτό που κάνουμε ήδη: να μιλάμε και να πράττουμε, να αυτοοργανωνόμαστε και να δημιουργούμε. Να μην αφήσουμε άλλο τις ζωές μας στα χέρια τους, να τις πάρουμε στα δικά μας.
Καλή δύναμη σε όλους μας.
Σημείωση: Χτες το βράδυ, την ίδια περίπου ώρα που δημοσιεύω αυτήν εδώ την ανάρτηση, ο πολύ καλός σύντροφος mr_sun_light ανεβάζει τη δική του. Πιθανά κάποιος να εντυπωσιαστεί από τη συγγένεια αυτών που λέγονται όπως και για το συγχρονισμό, είναι λογικό όμως μιας και συζητάγαμε αρκετή ώρα για όλα αυτά πριν 3 μέρες. Δείτε την εδώ μιας και σε κάποια πράγματα είναι περισσότερο συγκροτημένη από τη δική μου.
Δε θα σταθώ σε γεγονότα. Ο καθένας και η καθεμία μας έτσι και αλλιώς είναι ένα γεγονός, ένα συμβαίνον της ιστορικής στιγμής. Όλοι όσοι βρεθήκαμε στους δρόμους και θα ξαναβρεθούμε εκεί είμαστε πια η ιστορική στιγμή. Θα προσπαθήσω να κάνω κάποιες εκτιμήσεις, εκτιμήσεις που κατά καμία έννοια δεν είναι δικές μου, γιατί επιτέλους τίποτα δεν είναι δικό μου.
Ακόμα δεν διεκδικώ κανένα δάφνινο στεφάνι πλήρους και ολοκληρωμένης άποψης. Μερικά θραύσματα σκέψεων είναι κάποια δικά μου και κάποια που μάζεψα από το δρόμο. Επίσης δε θα επιχειρηματολογήσω παρά ελάχιστα. Άλλωστε εκτιμήσεις είναι.
Αυτό που ζήσαμε ήταν εξέγερση. Ρητώς και κατηγορηματικώς. Και μάλιστα σε πανελλαδικό επίπεδο. Τα ίδια πριν 3 χρόνια στη Γαλλία τα λέγαμε εξέγερση, και ήταν και ως ένα βαθμό πιο περιορισμένο. Γιατί να μην το πούμε τώρα; Επειδή οι εξεγέρσεις είναι λιτανείες κάθε 17 Νοέμβρη; Αμ δε!
Υπάρχει το ερώτημα τίνος εξέγερση ήταν αυτή και ποιο κοινωνικό υποκείμενο εξεγέρθηκε. Έχουν ειπωθεί διάφορα. Σίγουρα, τα ΜΜΕ και η αριστερά θέλουν να είναι όλο αυτό μία μαθητική εξέγερση. Αυτό από μόνο του σίγουρα σχεδόν σημαίνει ότι δεν ήταν μόνο αυτό, αλλά πολλά περισσότερα. Ο κόσμος που κατέβηκε στο δρόμο όλες αυτές τις μέρες δεν ήταν μόνο οι μαθητές άντε και οι καθηγητές του. Θα αποτολμήσω μία εκτίμηση αυτού που είδα: μαθητές, φοιτητές, νέοι εργαζόμενοι. Το μεγάλο κομμάτι του κόσμου ήταν από 15 ως 35. Υπάρχει το ζήτημα των μεταναστών, αλλά νομίζω ότι θα είμαστε πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα αν πει κανείς ότι κυρίως (και είναι εξαρετικά σημαντικό αυτό), κατέβηκε στο δρόμο η δεύτερη γενιά.
Υπάρχει ένα ερώτημα, ακόμα, πολύ κεντρικό. Γιατί έγινε ότι έγινε; Η απάντηση όλως παραδόξως είναι πολύ πιο προφανής από όσο νομίζουμε, χωρίς να χρειάζονται καν οι αναλυσάρες της Ελευθεροτυπίας ή η πλέρια γνώση του διαλεχτικού υλισμού για να το κατανοήσει κανείς. Επίσης είναι μολότοφ φαεινότερης ότι ο θάνατος του Αλέξη ήταν απλά η αφορμή. Δε θέλω να αρχίσω να μιλάω για τα γιατί. Είναι όλα μπροστά μας. Αλλά όλως παραδόξως, όλοι αυτούς τους λόγους τους κάνουν τουμπεκί. Με το ζόρι θα ακούσεις κάποιον στα ΜΜΕ ή στα κόμματα να προσπαθεί να κατανόησει τι έχει συμβεί. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν έχουν. Αυτό καταρχήν σημαίνει ότι δε θέλουν. Η μόνη πολιτική δύναμη η οποία φωνάζει στο σύστημα να ακούσει, και μεταξύ μας η μόνη η οποία μπορεί κάπως να καρπωθεί αυτή την εξέγερση, είναι ο Σύριζα. Για αυτό και του την πέφτουν όλοι τόσο άγρια (ειδικά το ΚΚΕ έχει αρχίσει στα αλήθεια να παραλογίζεται εντελώς με τα ξένα κέντρα και τους πράκτορες του ιμπεριαλισμού, επιτέλους εκεί στον Περισσό ας παραγγείλουν και καμία καινούρια παρτίδα βότκες γιατί οι απαλλοτριωμένες από το '17 έχουνε βγάλει κάτι μύκητες και την ακούς πολύ περίεργα...). Τέλος πάντων για να το λήγουμε σιγά σιγά. Ο Σύριζα κάνει αυτό που θα έκανε κάθε καλή σοσιαλδημοκρατία: προσπαθεί να κατανοήσει για να ελέγξει. Το ΚΚΕ κάνει αυτό που θα έκανε κάθε καλή αστυνομία: παραπληροφορεί και καταστέλλει για να ελέγξει.
Οι λόγοι για να εξεγερθείς είναι εκεί που είναι εδώ και τόσα χρόνια. Το ευχάριστο είναι ότι επιτέλους είμαστε και εμείς εδώ μαζί με όλους αυτούς τους λόγους.
Αυτή η εξέγερση ακόμα και αν αυριο το πρωί σταματήσει που λέει ο λόγος, δεν θα έχει χάσει σε τίποτα απο την ιστορική της σημασία έτσι και αλλιώς. Ποια είναι αυτή η ιστορική σημασία;
Η λήξη μίας εποχής. Πάει μας τελείωσε. Ελάτε από το ταμείο της ιστορίας να πάρετε το λογαριασμό σας. Όλα εκείνα πάνω στα οποία είχε οικοδομηθεί η "κοινωνική ειρήνη" τα τελευταία 17-18 χρόνια κατέρρευσαν με τον πιο παταγώδη τρόπο. Το αίτημα για ασφάλεια (επί μία βδομάδα όλοι οι δρόμοι φωνάζουν τα πιο λυσσασμένα αντιμπατσικά συνθήματα), το ρατσισμό (όταν το "αλβανάκι" και το "ρουμανάκι" έχουν βρεθεί μαζί με το "ελληνόπουλο" να πετάνε πέτρες στους μπάτσους για ποιον πια ρατσισμό θα μιλήσουμε;), το lifestyle (προσωπικά ήμουνα στην πορεία της Θεσσαλονίκης της Δευτέρας και άκουσα το υπέροχο χειροκρότημα όταν μία μολότοφ άναψε το Hondos, τα ίδια γινότανε και στην Αθήνα βέβαια), ο καταναλωτισμός και η πιστωτική ευδαιμονία (επιθέσεις στις τράπεζες), και κυρίως μα πολύ πιο κυρίως επιτέλους έσπασε και αυτή η γαμημένη εθνική ενότητα. Επιτέλους: μεμιας τα 65.732 πέπλα που κάλυπταν αυτή την πραγματικότητα κατέρρευσαν. Επιτέλους είμαστε πάλι εμείς και αυτοί.
Τέλος, και αυτό είναι νομίζω το πιο σημαντικό που έχω να πω, όλη αυτή η διαδικασία επιτέλους απελευθέρωσε δυνάμεις. Τίποτα πια έτσι και αλλιώς δε θα είναι ίδιο μετά από αυτήν. Και κυρίως μετά από 18 χρόνια που γράφαμε μία μία τις ήττες μας στα ημερολόγια μας επιτέλους μπορούμε να μιλάμε όλοι μας για μία μεγάλη νίκη. Η νίκη αυτή δεν μπορεί να είναι κάποια ικανοποιημένα αιτήματα, από ποιον και γιατί άραγε; Η νίκη αυτή είναι πολύ πιο απλή πολύ πιο λιτή και κυρίως πολύ πιο ουσιώδης. Αποκτήσαμε επιτέλους αυτοπεποίθηση, και αυτό θα είναι πολύ σημαντικό, τερατωδώς σημαντικό, στην "κρίση" που έρχεται.
Το που θα πάει αυτή η ιστορία κανείς δεν μπορεί να το ξέρει έτσι και αλλιώς. Μπορεί να είναι τα Ιουλιανά που θα απαντηθούν με μία χούντα ή το ανάλογο της, μπορεί να είναι ο Μάης του '68 που θα λήξει μία εποχή για να αρχίσει μία καινούρια, μπορεί να είναι η Piazza Statuto και σε 15 χρόνια να είμαστε έτοιμοι να καταλάβουμε την εξουσία, μπορεί να είναι τα πάντα και αυτό είναι η ομορφιά της.
Τι να κάνουμε; Που λέει και ο Λένιν; Να κάνουμε αυτό που κάνουμε ήδη: να μιλάμε και να πράττουμε, να αυτοοργανωνόμαστε και να δημιουργούμε. Να μην αφήσουμε άλλο τις ζωές μας στα χέρια τους, να τις πάρουμε στα δικά μας.
Καλή δύναμη σε όλους μας.
Σημείωση: Χτες το βράδυ, την ίδια περίπου ώρα που δημοσιεύω αυτήν εδώ την ανάρτηση, ο πολύ καλός σύντροφος mr_sun_light ανεβάζει τη δική του. Πιθανά κάποιος να εντυπωσιαστεί από τη συγγένεια αυτών που λέγονται όπως και για το συγχρονισμό, είναι λογικό όμως μιας και συζητάγαμε αρκετή ώρα για όλα αυτά πριν 3 μέρες. Δείτε την εδώ μιας και σε κάποια πράγματα είναι περισσότερο συγκροτημένη από τη δική μου.
13 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
exei ki allo megale.
Τελικα αυτο που λεγαμε παντα ισχυει και τις μερες της εξεγερσης. Δεν αρκει απλα να παρακολουθεις αμηχανα, χρειαζεται η δομηση σκεψης και η αρθρωση λογου. Δεν κρυβω οτι το ποταμι των πρωτων ημερων μου αφησε μια πικρη γευση, μια εξεγερση που περνουσε μπροστα απο τα ματια μου αλλα δεν ηταν αυτο που φανταζομουν. Απλα πραγματα που θα μπορουσαν να ειχαν γινει και δεν εγιναν, λογια και πραξεις που δεν βρηκαν τον δρομο τους. Δεν μπορω να ταυτιστω με την αποψη που λεει οτι το αφρισμενο ποταμι αρκει να το ακολουθεις. Χρειαζεται και η προσπαθεια ενεργου διαμορφωσης του, η διαλεχτικη ακομα και την ωρα της δρασης, που ακριβως γι' αυτο μετασχηματιζεται σε μια προσωπικη επικοινωνια με τα δρωντα υποκειμενα, περα απο ιδεολογιες και αγγυλωσεις. Η λογικη του δρομου υπαρχει και ειναι παντοδυναμη.
Ποιος είπε ότι τέλειωσε; Μία υπόθεση κάνω σε ένα σημείο ότι απλά αυτό το πράγμα έχει ήδη πετύχει πολλά πράγματα.
Πολλά πράγματα που είναι πολύ λίγα σε όσα μένουν ακόμη να πετύχουμε.
Για τις πολιτικές υπεραξίες μπορείς να περάσεις μία βόλτα από την Κουμουνδούρου.
Δε θα διαφωνήσω ότι έχει και αλλο. Εχει ΠΟΛΥ ακόμα και ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
Άσε Τζονυ. Το ΚΚΕ αυτές τις μέρες έχει κυλιστεί σε τέτοια λάσπη (πορεία στην Κουμουνδούρου τη μέρα της απεργίας, ξένοι δάκτυλοι, εθνική ενότητα με τον Καραμανλή κ.α.) ποθ ότι έχετε κάνει στο παρελθόν φαντάζει αστειο.
Την άλλη φορά που θα πω τι λέξη Λένιν (δεν τον επικαλούμε επίσης, σιγά μην επικαλεστώ και το Λένιν...) θα κάνω γαργάρες με Μαλόξ...
Ό,τι δηλαδή έχει κάνει και σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν (σε συγκερκιμένες ιστορικές στιγμές) ως δύναμη αντίδρασης και στήριξης του καπιταλιστικού καθεστώτος κυριαρχίας και εκμετάλλευσης. Τα πράγματα είναι περισσότερο και από απλά.
Αυτός όμως είναι και ένας βασικός δείκτης που λέει ότι πλέον η αστική τους δημοκρατία ζορίζεται πολύ και για αυτό και ο Καραμανλής έχει ζητήσει τη βοήθεια της αριστεράς να χειραγωγήσει και να κατασταλεί την εξέγερση.
Εν πάσει περιπτώσει, σημασία έχει όντως τώρα να βαθύνει η κρίση τους και να γενικευτούν και να οργανωθούν ακόμα περισσότερο οι δράσεις και οι σκέψεις των εξεγερμένων.
τις μαλακειες το κκε θα τις πληρωσει.
Εχει αρχισει ηδη να το κανει. Πολλοι μαθητες που κατεβαινουν στους περιπατους του σασα μετα την κοπανανε και πηγαινουν στις αλλες τις οργανωμενες απο την ασφαλεια συγκεντρωσεις. Οπως επισης έχει συμβει και με ουκ ολιγα κομματικα τους μελη να βρισκονται στις κακες πορειες. Στις σχολές το lockout που κυρηξαν σε καποιες σχολες ακομα και οι κνιτες δεν ηθελαν να το στηριξουν. Οσοι το στηριζουν ακομα δεν τους βλεπω καλα το επομενο χρονικο διάστημα. Νομιζετε οτι θα το αφησουν να περασουν ετσι?
Η απεργοσπασια πληρωνεται ακομα και με τροπους που δεν θα μας αρεσουν.
Παντως η εξεγερση τους ξεπερασε ολους τους πολιτικους χωρους
Α το ΠΑΜΕ δεν έχει καμία σχέση με το ΚΚΕ; Μάλιστα. Δηλ. αυτό που είδαμε την Τετάρτη ήταν μία αυθόρμητη αντίδραση των εργατών;
Αν είναι έτσι πάω πάσο. Αλλά αγαπητέ ΠΟΙΟΝ νομίζεις ότι μπορείς να κοροιδέψεις, αν όχι τον ίδιο σου τον εαυτό;
Ποιος χώρος τα βρίσκει με το Σύριζα; Αν θα τα βρει κάποιος με το Σύριζα αυτός είναι το ΚΚΕ που θα κάνει την αστυνομία του. Τη μόνη δουλειά που ξέρει να κάνει.
Είχα ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ απαίτηση από το ΚΚΕ. Σαν γιος ενός ολόκληρου σογιού που είναι ΚΚΕ. ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ.
Να βγει το ΚΚΕ και να πει: Για αυτά που γίνονται ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΑΙΤΙΕΣ, που τις ξέρετε μία προς μία. Που ακόμα και ο πιο ηλίθιος κοινωνιολόγος τις ξέρει.
Αλλά σιγά μην έβγαινε το ΚΚΕ να πει όλα αυτά. Άλλωστε είναι και αυτό ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ ΑΙΤΙΕΣ.
Αντιθέτως, μόλις σας φώναξε ο Καραμανλής για εθνική ενότητα βαρέσατε προσοχή, και αρχίσατε να μιλάτε για ξένους δαχτύλους και πράκτορες.
Είστε η τελευταία εφεδρεία του καπιταλισμού.
Πες τους εκεί στον Περισσό να χαλαρώσουν λιγάκι γιατί σας βλέπω πάλι να διαγράφεται την ΚΝΕ. Και να σας πάρει 10 χρόνια να την ξαναφτιάξετε...
Το θέμα επίσης δεν είναι ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ που είναι ένα ακόμα σοσιαλδημοκρατικό αστικό κόμμα (όπως ακριβώς και το ΚΚΕ) με εχθρικά προς το λαό συμφέροντα, και το οποίο το μόνο που θέλει (όπως και το ΚΚΕ) είναι να ανεβάσει τα ποσοστά του στις εκλογές (γιατί για να γίνετε σοβαρά κόμματα δεν πρόκειται ποτέ...)
Σημασία έχει τι κάνουμε ΕΜΕΙΣ ως εξεγερμένοι εργαζόμενοι, ως φοιτητές, ως μαθητές, ως μετανάστες, ως απόκληροι, κτλ. μακριά από κομματικές ή άλλες ταυτοτικές λογικές που μας διαχωρίζουν και θέλουν να πνίξουν ό,τι δημιουργικό και καινοτόμο πάει να βγει.
Το ότι ΟΛΟΣ ο κατεστημένος κόσμος και η καθεστηκυία τάξη των κομμάτων, των πολιτικών, του κράτους, των τραπεζιτών, των κάθε είδους συντηρητικών έχουν πέσει να μας φάνε ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ (με κεφαλαία για μεγάλη μυωπία) ότι αυτή είναι μια αληθινή κοινωνική εξέγερση των καταπιεσμένων και των απόκληρων αυτού του συστήματος.
Κατά τα λοιπά, μπορεί ο καθένας να ΣΥΝΕΧΊΣΕΙ ΝΑ βαυκαλίζεται και να κλείνει τα μάτια απέναντι σε ό,τι συμβαίνει, η πολύ ιδεολογία άλλωστε τυφλώνει (γνωστό αυτό).
Όμως το μόνο αληθινό ερώτημα σε τέτοιες στιγμές είναι ένα: είστε με τους εξεγερμένους ή με τους ρουφιάνους και τους υποταγμένους.
Αυτό που ήξερε και ξέρει πάντα. καταστολή με κάθε μέσο και κάθε τρόπο των εξεγέρσεων, τρομοκράτηση και κατασυκοφάντηση των αληθινών και τίμιων αγωνιστών.
Τι έπαθε το ελληνικό ΚΚ το 68; Ρωτήστε τον Πάγκαλο που τα ξέρει καλύτερα και που τώρα είναι στο ΜΠΑΤΣΟΚ... (κώλος και βρακί δηλ. με το σκληρό πηρύνα της εξουσίας)
"δηλαδή λέμε ότι κατεδαφίζετε όλα τα κτίρια της αστυνομίας,φυλακές, αφοπλίζετε όλους τους αστυνόμους-ΜΑΤατζήδες-φρουρούς, τους εξουδετερώνεται τους μηχανισμούς καταστολής δηλαδή. πιστεύετε ότι με μια εξουσία ΣΥΡΙΖΑ ή ΛΑΟΣ ή ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ ή συνδυασμό αυτών δεν θα χτιστούν αμέσως καινούργια πιο πολλά κτίρια..." (και συνεχίζει)
Αυτό κατάλαβε ο μαλάκας;!!!
Ποιος το γαμάει το ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και το ΚΚΕ αυτήν την ώρα, ποιος τα λέει αυτά ότι κατεδαφίζουν κτίρια και άλλες φαιδρότητες...
Δημοκρατικά κόμματα δεν είναι όλα αυτά; Ποιος είναι "δημοκράτης" (με τη χυδαία έννοια του όρου) τώρα;;; Μα το ΚΚΕ που σκόπτεται για την αστική δημοκρατία.
Παλιότερα καίγανε τα βιβλία σήμερα καίνε τα μυαλά των ανθρώπων!
Τι σου κάνανε ρε johnyQ στο κομματικό σχολείο και έμεινες ανάπηρος διανοητικά; Γιατί δεν μπορείς να σκεφτείς μόνος σου τι γίνεται και "γλείφεις τον κώλο" της Παπαρήγα και του κάθε καρεκλοκένταυρου; Πώς είσαι έτσι ρε;;;
βα.αλ: ελα ρε συ δε θυμάσαι; έλεγε "Οι κοινωνικές και πολιτικές αιτίες που οδήγησαν στην εξέγερση των εργατικών συνοικιών - γκέτο της Γαλλίας αποκαλύπτουν πως πίσω από το λεγόμενο «ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος», που υμνούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, βασιλεύει η απίστευτη αθλιότητα και η καταπίεση των φτωχών λαϊκών στρωμάτων [...] Το ΚΚΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους και ειδικά τους εργάτες και εργάτριες, τους νέους και τις νέες οικονομικούς μετανάστες να βγάλουν χρήσιμα συμπεράσματα από όσα συμβαίνουν στη Γαλλία. [...] Να διεκδικήσουν τα σύγχρονα κοινά δικαιώματά τους δυναμώνοντας την αντιμονοπωλιακή ενότητα και πάλη με τη συμμετοχή τους στο ταξικό εργατικό κίνημα. Ο αγώνας είναι ταξικός και όχι φυλετικός ή θρησκευτικός. [...] Προκαλεί η γαλλική κυβέρνηση και όσοι μιλούν για συμμορίες, στηρίζοντας την προπαγάνδα τους αποκλειστικά στις μορφές που παίρνει ο αγώνας και υποβαθμίζοντας ή κρύβοντας τις αιτίες και το περιεχόμενό του, την απόγνωση που νοιώθουν οι εξεγερμένοι.
Το ΚΚΕ εκφράζει την ολόθερμη συμπαράστασή του στους σύγχρονους «Αθλίους» του Παρισιού και όλης της Γαλλίας. Καλεί το λαό να εκδηλώσει μαζικά την αλληλεγγύη του στους ξεσηκωμένους προλετάριους των «γκέτο»."
αρσέν: καλά ρε αλήθεια?! έλεγε ότι οι εξεγερμένοι δεν είναι συμμορίες στη γαλλία που παίζει και να ήταν κάποιοι απο αυτούς, και εδώ λέει ότι είμαστε νταβατζήδες και νονοί της νύχτα?
βα.αλ.: παιδί μου αρσέν μην προσπαθείς να βγάλεις άκρη με τους σταλινικούς θα τρελαθείς... εδώ οι άνθρωποι θέλουν να κάνουν μέτωπο με τους καταστηματάρχες με μικρό προσωπικό. άμα έχεις μικρό προσωπικό δεν αποσπάς υπεραξία σου λέει...
αρσεν: μμμ... σαν να χεις δίκιο. όπως τότε με την πρόταση (ποιος την είχε κάνει να δεις...) στις οικογενειακές επιχειρήσεις που είναι στο όνομα του άντρα η γυναίκα που δουλεύει να μη γράφεται στο ταμείο σαν εργαζόμενη. αλήθεια το κκε πως τη βλέπει αυτή την ενδοοικογενειακή εκμετάλλευση?
βα.αλ.: αντί να συζητάμε μαλακίες ρε αρσεν δεν πάμε να διαβάσουμε το κειμενάκι του mr_sun_light και να αφήσουμε το κόμμα του λαού να κόψει το λαιμό του...
αρσεν: ναι μωρέ, άντε πάμε...
(μονόπρακτο αφιερωμένο στον johnyQ και στην κνίτισσα που προχθές διέσπειρε ψέμματα ότι στο υπόγειο μιας κατάληψης της θεσ/νίκης φτιάχνουμε μολότωφ)