Υπάρχει η σιωπή πριν την καταιγίδα και υπάρχει και η αμηχανία μετά... Ξαφνικά έχω αρχίσει να νιώθω ότι δεν μπορώ να συνεχίσω να μιλάω όπως ακριβώς μιλούσα τόσον καιρό. Υπάρχει ένα τεράστιο πλήθος ζητημάτων στο κεφάλι μου που με έχουν μπουκώσει, και που δεν είναι φυσικά αποκλειστικά δική μου υπόθεση να ξεμπουκώσουν.
Τέλος πάντων, χαρείτε λίγο αυτή τη σιωπή μου.
Έτσι και αλλιώς τίποτα δεν μπορεί να είναι ίδιο.
Τέλος πάντων, χαρείτε λίγο αυτή τη σιωπή μου.
Έτσι και αλλιώς τίποτα δεν μπορεί να είναι ίδιο.
2 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
προβληματισμένος
Βιξ;