Όλα κι όλα... Δεν μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε...
Άλλωστε έχουμε δημοκρατία. Τί σημαίνει δημοκρατία; Τη μια χώνουμε δακρυγόνα μπόλικα έτσι να γουστάρουμε, την άλλη βαράμε στο ψαχνό ότι βρούμε και δε βρούμε, μετά πετάμε και κρότου λάμψης ΠΑΝΩ στους διαδηλωτές έτσι γιατί μας πονάνε τα χέρια από το πολύ ξύλο που ρίχνουμε. Δημοκρατία και ποικιλία, σήμερα το δακρυγόνο σου, αύριο τη γκλομπιά σου, μεθαύριο την κρότου-λάμψης.
Αχ ωραία η δημοκρατία...
Περαστικά στους συντρόφους...
Άλλωστε έχουμε δημοκρατία. Τί σημαίνει δημοκρατία; Τη μια χώνουμε δακρυγόνα μπόλικα έτσι να γουστάρουμε, την άλλη βαράμε στο ψαχνό ότι βρούμε και δε βρούμε, μετά πετάμε και κρότου λάμψης ΠΑΝΩ στους διαδηλωτές έτσι γιατί μας πονάνε τα χέρια από το πολύ ξύλο που ρίχνουμε. Δημοκρατία και ποικιλία, σήμερα το δακρυγόνο σου, αύριο τη γκλομπιά σου, μεθαύριο την κρότου-λάμψης.
Αχ ωραία η δημοκρατία...
Περαστικά στους συντρόφους...
10 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
της τηλεόρασης και τα ψίχουλα για μεροκάματο.
Η φώτο είναι από Ιταλία 77 ή από Γερμανία;
(Αν το βρω θα κερδίσω τίποτα ή θα τα παίρνουν κάθε φορά άλλοι στους στημένους διαγωνισμούς που ανεβάζεις; Τουλάχιστον κάνε και έναν αξιόπιστο διαγωνισμό που να διασφαλίζεται η αδιαβλητότητα του συστήματος "Αλίκη...)
Καλά κάνεις και τα λες...
Έχασες. Άνοιξη της Πράγας... Δε βλέπεις πόσο όμορφος είναι ο σοβιετικός άνθρωπος;
Στημένους διαγωνισμούς εγωωωωωωωω; Αποκλείεεται ο προηγούμενος ήταν αδιάβλητος... Αλλά όλα αυτά δεν είναι παρά σχέδιο της αντιπολιτεύσης να θίξει το κύρος του ιστολογίου...
(ρε βα.αλ. είχα κι εγώ σκοπό να τη χώσω αυτή τη φώτο)
δεν πειράζει έχει για όλους
http://www.fotoblur.com/images/prague-wenceslas-square-dec--1989-254
Σήμερα, όπου το ζητούμενο για τον Άνθρωπο είναι να αντιμετωπίζεται ως ο Αδιαίρετος άνθρωπος, ο "στοιχειώδης", τόσο στη βιολογική όσο και στη σκεπτόμενη όψη του, να αποτελεί το μέτρο όλων των πραγμάτων
Σήμερα, όπου αυτό που ονομάζουμε "κοινωνία" είναι το μέσο και η ζωή (με τη βιολογική και τη "σκεπτόμενη" όψη της) ο μοναδικός σκοπός
Σήμερα λοιπόν, αν δεν υπήρχαν ως διά μαγείας μπάτσοι, τι κόσμο θα φτιάχναμε/φτιάχνατε/έφτιαχναν;
Θα βρισκόταν ένας κοινός τόπος ή υπό το φόβο μην αρχίσεις "να τον παίρνεις" δε θα έκανες πίσω στα πιστεύω σου (βα.αλ, αρσεν, και όλοι οι υπόλοιποι);
Αν κάποιο επιχείρημα υπερισχύσει, τότε ο χαμένος "τον παίρνει". Αν κάποιος υποστηρίξει κάποιον άμεσα ή έμμεσα, δίνει πίπες. Που βλέπεις αρσεν την αλλαγή νοηματοδότησης; (στην παρένθεση που έθεσα στο προηγούμενο θέμα και έλεγα πως μπορούμε να αναπτύξουμε κι άλλο το θέμα, θα σε ρωτούσα ακριβώς τα ίδια. Πώς δίνεις ένα Άλλο νόημα δηλαδή, πέραν των σχημάτων υποταγής/επιβολής, υποκειμένου/αντικειμένου -ορισμένα και διακεκριμένα υποκείμενα/αντικείμενα, αδιαίρετα, κλπ; Αν μου δείξεις ότι τελικά γίνεται αυτό και υπάρχει, υπάρχει και δημιουργείται η άλλη νοηματοδότηση δηλαδή, τότε θα συμφωνήσω. Αυτό σημαίνει ότι δεν το βλέπω Τώρα. Αλλά δεν αποκλείω το γεγονός να ξεπηδήσει ένα άλλο νόημα από το τώρα και το αυτό, στο μέλλον).
Δεν ξέρω αν φαίνεται "αστεία" η τοποθέτηση... εμένα μου φαίνεται πολύ σοβαρή.
Μπορεί να φαίνεται πως προσεγγίζω το θέμα εντελώς πλάγια και όχι ευθέως και εδώ φυσικά θα συμφωνήσω.
Αλλά είναι ένας τρόπος να συνδέσουμε και τα δύο θέματα (αυτό με το προηγούμενο).
Γιατί η δημοκρατία αν κινδυνεύει και αν έχει χαθεί και την ψάχνουμε ως ζητούμενο, δεν είναι εξαιτίας μιας εξουσίας ή των οργάνων της που είναι εκεί έξω, απέναντι από εμάς και μας ρίχνει χημικά:
η δημοκρατία -έτσι όπως την αντιλαμβάνομαι- κρίνεται και έχει χαθεί μέσα μας, ανάμεσά μας, εξαιτίας αυτών των αντιλήψεων. Από τον ανώνυμο που θα πει "άρχισες τις πίπες αρσεν?", τον όποιο αρσεν υποστηρίξει άμεσα ή έμμεσα κάποιον, έως τον φόβο να πάρουμε μια θέση και να παραδεχτούμε ότι ο άλλος, μπορεί και να έχει τελικά δίκιο. Τα χημικά τα τρώμε στη μάπα από μόνοι μας δηλαδή. Απλά στους μπάτσους αποκτούν και υλική υπόσταση.
Κανείς δεν την ψάχνει, κανείς δεν την έχασε και πάνω απ' όλα κανείς δε θέλει να τη φέρει πισω γιατί είναι εδώ.
Οι μπάτσοι, τα μμε , οι εξετάσεις που δίνεις, η δουλειά που έχεις ή δεν έχεις, τα λεφτά που πληρώνεις για να ικανοποιήσεις κάθε βασική ή τεχνητή σου ανάγκη, οι επιβεβλημένες νόρμες σχέσεων και συμπεριφορών, οι πολιτικές δομές ΕΙΝΑΙ δημοκρατία.
Όσον αφορά αυτό με τις απόψεις που όλοι μπορεί να έχουν δίκιο, ντάξει καλό είναι, αλλά εξαρτάται τι θέλουμε να κάνουμε όλοι αυτοί που έχουμε δίκιο. Παραδειγματάκι:(πολύ απλοικό και απλουστευμένο) είναι γεγονός πως "οι μετανάστες ρίχνουν τα μεροκάματα". Ένας φασίστας λέει να τους διώξουμε για να παίρνουμε καλύτερα μεροκάματα. εγώ λέω ότι δε θέλω να υπάρχουν άνθρωποι που να αντιμετωπίζονται ως "πολίτες β κατηγορίας" και θέλω και να μην υπάρχουν καν μεροκάματα.
Καταλαβαίνεις μάλλον ότι υπάρχει ένα θεματάκι , έτσι δεν είναι?
τέλος παιδιά , επειδή έχω κουραστεί να διαβάζω τη λέξη πίπες τις τελευταίες μέρες, τα τσιμπούκια είναι ένα πολύ διασκεδαστικό, άκρως καβλωτικό ερωτικό παιχνίδι που δίνει απόλαυση σε 2-3-4-5... εραστές. Σε κάθε περίπτωση που ΔΕ βιάζει κανείς κανέναν, δεν υπάρχει επιβολή, ούτε αηδία, ούτε τπτ τέτοιο. Απορώ δλδ!
Επέτρεψε μου να σου πω ότι βάζεις τα ερωτημάτα σου κάπως υπερβατικά. Όχι υπεφυσικά, αλλά υπερβατικά.
Θέλω να πω...
Πραγματικά δεν ξέρω τι θα είναι και πως θα είναι όταν με το καλό φτάσουμε σε ένα σημείο όπως το περιγράφεις... Δεν ξέρω αλλά νιώθω όλες τις φιλοσοφίες σε ένα βαθμό περιττές.
Θέλω να πω. πραγματικά ΔΕΝ ΞΕΡΩ πως θα είναι όταν θα κληθούμε να αυτοδιαχειστούμε τις δουλειές μας και τις γειτονιές μας. Θα υπάρχουν διαφωνίες, θα υπάρχουν επιχειρήματα και το πιο πιθανό να υπάρχουν και πολλά αρνητικά πράγματα... Αλλά εδώ είναι το μεγάλο ζητούμενο αγαπητέ. Να μπορέσουμε εμείς και να έχουμε εμείς την ελευθερία και να θέσουμε τα προβλήματα και να προσπαθήσουμε να τα λύσουμε.
Έχω πάψει να ευαγγελίζομαι κάποιον κουμμουνιστικό ή αναρχικό παράδεισο εδώ και πολλά χρόνια. Ποτέ δε θα πάψουν να υπάρχουν οι κάφροι, οι απατεώνες, τα λαμόγια, τα καθίκια και διάφορα άλλα υποκείμενα που μας προσφέρει απλόχερα η ανθρώπινη φύση (όσο υπάρχει τέτοιο πράγμα) και ο καπιταλισμός.
Αλλά δεν είναι εκεί για μένα το ζητούμενο.
Το ζητούμενο το πολιτικό και αν θες και το προσωπικό είναι το εξής:
Μπορώ τουλάχιστον να προσπαθήσω να αποφασίζω εγώ για τη ζωή μου;
Μπορούμε τουλάχιστον αυτό να προσπαθήσουμε να το κάνουμε συλλογικά;
Δεν ξέρω αν θα επιτύχει ή αν θα αποτύχει...
Αλλά αυτή είναι η ελευθερία μας.
Άλλωστε το στόμα είναι και το μόνο μέρος του σώματος που μπορεί να κόψει σάρκα...
Οπότε οι πίπες είναι το απόλυτο μάλλον της ερωτικής εμπιστοσύνης...
Και όσον αφορά την εξουσία στο σεξ ένα έχω να δηλώσω.
Η εξουσία είναι μια απάτη νόμος είναι η καύλα του εργάτη... (και της εργάτριας φυσικα κλπ κλπ...).
το αρχικό συγκεκριμένο πόστ αναφερόταν σε ένα πολύ σοβαρό γεγονός απο το οποίο 3 άνθρωποι βρίσκονται ακόμη νοσοκομείο, ο ένας με σίγουρη απώλεια ακοής, ο άλλος με ανοιχτό ενδεχόμενο ακρωτηριασμού (αν και ο κίνδυνος φαίνεται να μειώνεται) και ο άλλος με σοβαρά εγκαύματα (που θα αφήσουν σημάδι) σε όλο του το σώμα και ενδεχόμενη μόνιμη βλάβη ακοής ανώ υπάρχουν και 2-3 άλλοι μικρότεροι τραυματιμσοί καθώς και προβλήματα ακοής 3 μέρες μετά.
νομίζω ότι ένα σοβαρότατο θέμα, (βα.αλ.: δε νομίζω ότι ήταν απλές κρότου λάμψης οι χειροβομβίδες που πέταξαν οι μπάτσοι ΠΑΝΩ στους συμμετέχοντες στη διαδήλωση) υποβαθμίζεται γενικά. όσοι έχουν μπλογκ κτλ καλό είναι να αναφέρουν τι έγινε τη δευτέρα.
δε μπορώ να διαφωνήσω σε αυτά που λες. Συμφωνώ. Ωστόσο μπορεί να φαίνομαι "κολλημένος", ή πως ασχολούμαι με μη ουσιώδη θέματα, με όχι άμεσα προβλήματα, καθημερινά και πρακτικά, ωστόσο για μένα συνεχίζουν και υπάρχουν ως ερωτήματα που χρήζουν για μένα απάντηση. Δεν είναι υποχρεωμένος κανείς να μου δώσει ντε και καλά απαντήσεις, φυσικά.
@ βα.αλ
δεκτό το υπερβατικό.
Επίσης τα ίδια με αυτά που απάντησα παραπάνω στον/στην so.