Τι είδε η Αλίκη μέσα από τον καθρέφτη

Αυτή είναι η Γκάμπια. Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν, για ποιο διαολεμένο λόγο η Γκάμπια αποτελεί ξεχωριστό κράτος από τη Σενεγάλη. Το δεύτερο πράγμα που σκέφτηκα ήταν αυτό: πρώην αποικία.

Πάω λοιπόν στη Wikipedia να ρίξω ματιά. Αντιγράφω: Η Δημοκρατία της Γκάμπιας (Αγγλικά: Republic of The Gambia) είναι μια χώρα στην Δυτική Αφρική με έκταση 11.300 km² και πληθυσμό 1,593,256 . Αποτελεί βασικό τουριστικό προορισμό από τις χώρες της Δυτικής Ευρώπης κυρίως με πτήσεις τσάρτερ. Θεωρείται τόπος σεξοτουρισμού, καθώς δημιουργούνται πολλές σχέσεις μεταξύ ηλικιωμένων γυναικών με ντόπιους νεαρούς που θεωρούν ευκαιρία την απόκτηση ενός ευρωπαϊκού διαβατηρίου. Περικλείεται από την Σενεγάλη, είναι μια από τις μικρότερες χώρες της Αφρικής και έχει μακρόστενο σχήμα, ακολουθώντας την πορεία του ποταμού Γκάμπια προς τον Ατλαντικό. Πρωτεύουσα είναι η Μπανζούλ.

Και λίγη από την ιστορία της: Η Γκάμπια αποτέλεσε από το 8ο αιώνα τμήμα της αυτοκρατορίας της Γκάνας. Ανακαλύφθηκε από τους Ιταλούς Αλβίζε Κα ντα Μόστο και Αντόνιο Ουζοντιμάρε, για λογαριασμό της Πορτογαλίας, το 1455-1456. Το 1580 οι Βρετανοί απέκτησαν τα εμπορικά δικαιώματα του ποταμού Γκάμπια και το 1783 η χώρα γίνεται τμήμα της αποικίας της Σενεγάλης. Το 1816 ενώνεται με τη Σιέρα Λεόνε και αργότερα με τη Χρυσή Ακτή (τη σημερινή Γκάνα). Αγγλική κτήση και στη συνέχεια προτεκτοράτο, η Γαμβία όπως ονομαζόταν σε παλιότερες ελληνικές εκδόσεις, απέκτησε την ανεξαρτησία της στις 18 Φεβρουαρίου 1965, δύο χρόνια μετά την αυτονομία της.

Ωραία, είναι προφανές λοιπόν. Μία πρώην αποικία γύρω από ένα μεγάλο ποταμό. Για να πάμε να δούμε τι γίνεται με την γειτόνισσα της Γκάμπια, τη Σενεγάλη.

Αντιγράφω: Πολλές ήταν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις που ήρθαν στην περιοχή από τον 15ο αιώνα και μετά, μέχρι που η Γαλλία πήρε υπό την κυριαρχία τη Σενεγάλη, που θεωρείτο στρατηγικό λιμάνι για το δουλεμπόριο. (Βασικά ήταν η βασικότερη πηγή για το δουλεμπόριο για τη Γαλλία). Η Σενεγάλη κήρυξε την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία στις 4 Απριλίου 1960. Την 1η Φεβρουαρίου του 1982, η Σενεγάλη και η Γκάμπια σχηματίζουν μια συνομοσπονδία γνωστή ως Σενεγκάμπια, η οποία όμως διαλύθηκε το 1989.



Μάλιστα. Ηλίου φαεινότερον. Γαλλική αποικία η Σενεγάλη, αγγλικός ο ποταμός στη μέση. Ε δε γαμιέται λοιπόν; Να σου λοιπόν δύο κράτη που ακολουθούν πιστά όλη τη δυτική ιδεολογία για έθνη και τα κράτη και το πως ένα έθνος βρίσκει την ολοκλήρωση του μέσα από το έθνος κράτος. (Κάτω από τη Σενεγάλη στον από πάνω χάρτη βλέπουμε άλλα δύο έθνη κράτη: Τη Γουινέα και τη Γουινέα Μπισάου. Και 'μεις κατα τα άλλα αγχωνόμαστε πως θα λέγεται η Μακεδονία.)

Τον Mike Davis πιθανά οι περισσότεροι να τον γνωρίζετε. Αν όχι δείτε εδώ. Πριν από κάμποσο καιρό διάβασα ένα κεφάλαιο από το βιβλίο του Late Victorian Holocausts, αυτό που αναφέρονταν στην Κίνα. Το βιβλίο κάνει μία σύνδεση ανάμεσα στα παγκόσμια κλιματικά φαινόμενα και την πολιτική οικονομία και ειδικότερα για το μετεωρολογικό φαινόμενο El Niño-Southern Oscillation. Και περιγράφει την επίδραση της αποικιοκρατίας και την εισαγωγή του καπιταλισμού κατά την διάρκεια των σχετικών με το μετεωρολιγικό φαινόμενο λοιμώντων ετών 1876-1879, 1896-1897, και1899-1902, στην Ινδία, την Κίνα, τη Βραζιλία, την Αιθιοπία,την Κορέα, το Βιετνάμ, τις Φιλλιπίνες και τη Νέα Καληδονία. Και επικεντρώνετια στο πως η αποικιοκρατία και ο καπιταλισμός σε αυτά τα μέρη αύξησε την φτώχεια στην ύπαιθρο και επαύξησε τις επιπτώσεις του λοιμου.

Δυστυχώς τότε δεν είχα χρόνο να το διαβάσω ολόκληρο, και ως εκ τούτου θα μεταφέρω κάποια πράγματα σε σχέση με την Κίνα. Η Κίνα σχεδόν πάντοτε αντιμετώπιζε από καιρό σε καιρό το φαινόμενο της ταυτόχρονης ξηρασίας στο Βορρά και της πλημμύρας στο Νότο. Η κινέζικη αυτοκρατορία είχε φροντίσει (όχι από αγάπη αλλά από φόβο εξεγέρσεων) να μπορεί να αντιμετωπίζει αυτές τις καταστάσεις με σημαντικότερο τρόπο την κατασκεύη του μεγάλου καναλιού. Όμως με την αποικιοκρατία στην Κίνα, που ξεκινά από τον πρώτο Πόλεμο του Οπίου και επιταχύνεται μία δεκαετία αργότερα με τον δεύτερο, εγκαταλείπονται και καταστρέφοντες όλες εκείνες οι δομές και όλοι εκείνοι οι τρόποι με τους οποίους το κινέζικο κράτος μπορούσε να αντιμετωπίσει μία τέτοια κατάσταση. Όλο αυτό οδήγησε σε μία άνευ προηγουμένου κατάσταση στη Βόρεια Κίνα, όπου ολόκληρες περιοχές ερημώθηκαν και που τελικά οδήγησε στην εξέγερση των Επουράνιων Γρόνθων της Δικαιοσύνης (Boxers).

Επίσης δεν ξέρω πόσοι έχετε δει το ντοκυμαντέρ "Ο εφιάλτης του Δαρβίνου" που αναφέρεται στο πως η παραγωγής πέρκας στην λίμνη Βικτώρια επηρρεάζει τη ζωή των κατοίκων.

Τέλος πάντων εκεί που θέλω να καταλήξω, αν και από αλλου ξεκίνησα, είναι ότι όταν ακούω για λοιμούς και ξηρασίες σήμερα, στέκομαι σκεπτικός πάνω από την είδηση και αναρωτιέμαι που σταματά το φυσικό φαινόμενο, και που αρχίζει ο καπιταλισμός.