Όλη τη βδομάδα που πέρασε η ταινία που αναφέρω πιο κάτω με στοίχειωσε κατά κάποιο τρόπο. Μου έριξε την εμφυτη αισιοδοξία μου για το μέλλον της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης στα Τάρταρα της ιστορικής κίνησης. Επιπλέον οι ειδήσεις της εβδομάδας μόνο το κέφι δε μου έφτιαξαν. Έπρεπε λοιπόν με κάποιο τρόπο να αποκαταστήσω εντός μου το συλλογικό υποκείμενο. Την έννοια του συλλογικού υποκειμένου. Και πρέπει σύντομα να βρω μία απάντηση στα ερωτήματα που βάζει η ταινία. Φυσικά ξέρω ότι η ύπαρξη η μη του συλλογικού υποκειμένου δεν εξαρτάται από την ταινία οποιουδήποτε τελειωμένου Βέλγου. Τέλος πάντων προς αποκατάστασην του μέλλοντος ορίστε μερικές φωτογραφίες από αυτό.
Μάης του 1968, Γαλλία, χιλιοπαιγμένο αλλά τσεκάρετε τον τυπάκο στα δεξία που τρέχει με την κοτρώνα στο χέρι.
Μία έγχρωμη γκραβούρα από την εποχή της Παρισινής Κομμούνας.
Ιταλία. Δεκαετία του '70. (Φυσικά).
Ισπανία '36.
Μία υπέροχη χορογραφία της ιστορίας από το Μάη του '68.
Και μία από τις πιο όμορφες φωτογραφίες. Γερμανία, Γενάρης του '19, το κανόνι με τα λίγα γερμανικά μου νομίζω γράφει "Για τους νεκρούς και τους ζωντανούς".
Αυτά τα ολίγα. Σταματώ πριν με πιάσουν τα πρωτοδιεθνιστικά παραληρήματα μου.
7 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Και από την άλλη δεν έβαλα απλά φωτογραφίες με μπάχαλα... έβαλα ωραίες φωτογραφίες από μπάχαλα...
Ντάξ';
Ωs προs το δευτερο που θιγειs ανωνυμε ναι το εχω αντιμετωπισει και εγω σε συζητησειs περι κρατικηs καταστοληs και πολιτικων κρατουμενων. Ειναι ευκολο να υποστηριζουμε πχ τουs κρατουμενουs τηs ETA ή μιαs οργανωσηs που ειναι τερμα θεου και οχι τουs εδω κρατουμενουs. Αν και πια με το "πολεμο κατα τηs τρομοκρατιαs" ακομα και να υποστηριζειs τουs κρατουμενουs τηs ΕΤΑ που ειναι στο αλλο ακρο και πολυ μακρια μαs, μαλλον σε θεωρουν υποπτο :)
http://athens.indymedia.org/local/webcast/uploads/metafiles/peripoliko4.jpg
Αντε πες μου τωρα οτι αυτη η φωτο υστερει σε ομορφια εναντι των workoholics της ισπανιας που χεις κοτσαρει...
Προς το ζωον της αννυς: Αυτο που μου ρχεται εμενα στο μυαλο βλεποντας τις φωτος αυτες, ειναι οτι απλα αποτελουν το μικρο ποπ συμπαν του δυτικου κινηματια. Γιου νοου Ισπανια-Μαης-Βαιμαρη-και παλι μια σταση Μαης και φυσικα η Παρισινη Κομμουνα, το προπλασμα της σοσιαλιστικης κοινωνιας... μπρος σ ολα αυτα τα αποστεωμενα μαστοδοντα τα μπαχαλα ειναι αυτο-αξια.
http://athens.indymedia.org/
local/webcast/uploads/
metafiles/peripoliko4.jpg
παρτε να χετε
Όσο για αυτά περί του δυτικού κινηματία μάλλον θα πρέπει να τ' αφήσω ασχολίαστα. Όταν με το καλό αποκτήσεις λίγο ιστορική γνώση τα ξαναλέμε.