Όλοι μας φαντάζομαι ακούσαμε για την επικείμενη απαγόρευση του Bob. Πέραν του ότι η μαλακία βασιλεύει σε αυτή τη χώρα μάλλον δεν έχω να προσθέσω και πολλά πράγματα. Πέραν από μία προσωπική εμπειρία.Είναι απόγευμα, είμαι πρωινός και κοντεύω να σχολάσω. Εκεί που βαράω τις υπογλυκαιμίες μου και κάθομαι μπροστά στο μαγαζί να περάσει η ώρα να πάω να φύγω αρπάζω κάτι από αυτά τα μεταλλαγμένα το σοκολατοειδή που τρώνε τα πιτσιρίκια σήμερα. Το τρώω και καθώς περιεργάζομαι τη συσκευασία να δω πάλι τι έφαγα (είναι ένας καλός τρόπος ψυχολογικής άμυνας απέναντι στους πειρασμούς. Πέρνεις κάτι, το τρως, διαβάζεις τα συστατικά, δεν το ξανατρως...). Βλέπω το παραπάνω αυτοκολλητάκι με τον Μπομπ. Το κοιταω για αρκετή ώρα ενώ ο σκληρός στο κεφάλι κάνει σαν καφετιέρα. Το δείχνω στη Μ. που ήταν στο ταμείο και της λέω. "Μ. μας γαμήσανε πάλι σήμερα."
Ήρθε όμως η ώρα να σχολάσω και καθώς περπάταγα και αναλόγιζομουνα τα της υπόθεσης Bob. Αναλογίστηκα εγώ ο σοφός στο γιατί να απαγορευτεί ο φίλος μας.
Φυσικά, ένας πούστης εργάτης δεν μπορεί να είναι πρότυπο για την ελληνική νεολαία.
8 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
δεν καταφερα να το βρω ολοκληρο στο youtube, παντως το επεισοδιο bubblestand (δε ξερω τιτλο στα ελληνικα) αποτελει ισως τη δηκτικοτερη αναλυση του καπιταλισμου σε καρτουν...: Ο Μπομπ ανοιγει παγκο οπου πουλαει ΦΟΥΣΚΕΣ(!!!) δηλαδη επινοικιαζει το μεσο-εργαλειο μεσα στο οποιο φυσας για 25 σεντς τη φορα, ο Καλαμαρης (που για καποιο λογο μου κανει για κνιτης) αρχικα αδιαφορει, αλλα οταν ο αφελης Πατρικ τσιμπαει (δανειζομενος τα 25 σεντς του αντιτιμου απο τον Μπομπ!) ψηνεται να δοκιμασει κι ο ιδιος, για να μαθει οτι ολη η "μαγεια" ηταν στην μεθοδο του φυσηματος-Οντας ασχετοι με τα μεσα (της παρασκευης φουσκων) με τα οποια ο Μπομπ μεγαλουργει σαγηνευοντας τους, οι Πατρικ κ Καλαμαρης θα πληρωσουν πολλα 25αρακια...
R.
ζωάκι. Συμφωνώ ότι είναι βλάκας εργάτης αν και δεν θα το έθετα έτσι. Νομίζω ότι απλά ανταποκρίνεται στο επίπεδο της συνείδησης της σημερινής εργατικης τάξης. Άλλωστε πρέπει κάπως να καταδειχτεί η διαφορά του συνειδητοποιημένου από τον ασυνείδητο εργάτη μέσα στο καλλιτεχνικό έργο.
R. Ανοίγεις ένα τεράστιο θέμα. Ωστόσο θέλω να δώσω και μία άλλη διάσταση πέραν του θέματος τεχνολογία και γνώση. Αυτό της διαφήμισης και του lifestyle. Ας πούμε έιναι προφανές πόσο απλό είναι να πάρεις σαπουνάδα και ένα ματζαφλάρι και να φτιάξεις ΜΟΝΟΣ σου φούσκες. Ωστόσο, μέσα από μία διαδικασία πρόσδωσης αξίας ανταλλαγής και διαφήμισης (ο Μπομπ φυσάει γαμάτες φούσκες, πληρώνει τον άλλο να κάνει φούσκες) το κάνω φούσκες ανάγεται σε εμπόρευμα. Εγώ θα έλεγα ότι αυτή είναι μία διαδικασία που συμβαίνει σχεδόν με όλα τέτοιου τύπου "εμπορεύματα". Ας πούμε το νερό. Είναι προφανές ότι το νερό σα νερό είναι δωρεάν. Τι κάνουμε; Το βάζουμε σε μπουκάλι και το διαφημίζουμε. Και φυσικά το πουλάμε και φυσικά βγάζουμε λεφτά.
Κνίτης ο καλαμάρης; Μμμμμ...
Αν έκανες όμως τον κόπο να κοίταζες και λίγο πιο κάτω στο αρχείο να κοίταζες τι στο διάολο έχει δημοσιέυσει ο μαλάκας που χει αυτό το ιστολόγιο δεν θα μίλαγες σαν μαλάκας.
Αλλά μάλλον δεν είδες ας πούμε το θεματάκι από κατω για το AIDS.
Μην αγχώνεσαι ένας αναρχοκνιτάκος είσαι.
Οι αμερικανοί έχουν όντως καλά καρτούν, (έχουν τεράστια ιστορία σε αυτά) αλλά στα κομικς είναι ΠΟΛΥ ΠΙΣΩ...