Αυτές τις μέρες το ταπεινό τούτο ιστολόγιο κλείνει 2 χρόνια διαρκούς παρουσίας. Βέβαια τυπικά ξεκίνησε το Γενάρη του 2007, αλλά τότε απλά το έστησα μόνο και μόνο για να δω πως είναι. Θυμάμαι έκανα μια απονεύρωση τότε και είχα γυρίσει απο τον άλλο κόσμο σπίτι και είχα κάτσει σαν τον άνθρωπο ελέφαντα και έφτιαξα πρόχειρα αυτό το ιστολόγιο. Βέβαια πέρασαν 2 μήνες πάλι πριν αρχίσω σιγά σιγά να γράφω...
Εδώ οι ευχαριστίες πάνε κατευθείαν στο ζώον της Άννυς, που με ενθάρρυνε να αρχίσω να ασχολούμαι με το μέσο. Καμιά φορά η ζωή είναι ένα σύνολο συμπτώσεων. Η απονεύρωση και το ζώον της Άννυς ήταν οι δικές μου συμπτώσεις.
Γιατί ξεκίνησα; Μάλλον απο περιέργεια... Πριν 2 χρόνια ήταν ακόμα σχετικό καινούριο, δεν είχαν γίνει διώξεις, δεν είχαν γίνει εκβιασμοί και τα social media δεν είχαν γνωρίζει ακόμα τη λαμπρή άνοιξη τους... Υποθέτω ότι τότε τούτο εδώ το ιστολόγιο ήταν και από τα πρώτα (μαζί φυσικά με αρκετά άλλα) του "χώρου" (αν και ποιανού χώρου είναι ζήτημα...).
Το γιατί ξεκίνησα δεν είναι το σωστό ερώτημα βέβαια, το σωστό ερώτημα είναι γιατί συνεχίζω... Συνεχίζω γιατί το γράψιμο είναι κομμάτι της ζωής μου και χωρίς αυτό δεν μπορώ να κάνω. Συνεχίζω γιατί ακόμα μου αρέσει πάρα πολύ να συζητάω. Έλεγα πάντα ότι προτιμώ μία καλή συζήτηση από ένα καλό βιβλίο. Και χαίρομαι που εδώ μέσα βρέθηκε τόσος κόσμος και συζήτησε πολλές φορές πολλά πράγματα. Αν είχα έναν στόχο ήταν αυτός. Πρέπει ακόμα να παραδεχτώ ότι πολλές συζητήσεις υπήρξαν πολύ καλύτερες απο τις αναρτήσεις οι οποίες τις πυροδότησαν, πράγμα που με κάνει να χαίρομαι ακόμα περισσότερο. Το να έχεις καλούς αναγνώστες είναι πάντα για καλό.
Σε αυτή την μικρή μου πορεία θα έκανα λάθος εάν παρέλειπα να καταθέσω τα σέβη μου για τις άπειρες κλοπές στον Πάνω Κάτω... Δεν το κρύβω, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τούτο εδώ το ιστολόγιο κυρίως για το mondus vivendi του... Το πως δηλαδή έχεις, χειρίζεσαι και απευθύνεσαι μέσα από ένα ιστολόγιο.
Έχω επιλέξει κάτι να κάνω εδώ που δεν ξέρω κατά πόσο είναι λειτουργικό. Και κυρίως κατά πόσο είναι γόνιμο. Επέλεξα να είναι και προσωπικό αυτό εδώ αλλά και πολιτικό ταυτόχρονα. Πάνω μία αναλυσάρα και απο κάτω 10 βιντεάκια με μουσικές που μ' αρέσουν, 5 ατάκες πιο μετά και τέλος πάντων ότι έκρινα κάθε φορά ότι έπρεπε να μοιραστώ μαζί σας. Υπάρχει θέμα προσωπικού-πολιτικού; Δεν ξέρω, στα αλήθεια δεν ξέρω. Ότι θέλουμε εμείς είναι πολιτικό και ότι θέλουμε εμείς είναι προσωπικό. Γιατί δηλαδή να μην είναι πολιτική και πολιτικοί οι Monty Pythons και τα b' movies;
Ένα πράγμα που ανακάλυψα και μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι ότι ακόμα και εδώ δύο πράγματα πουλάνε το σεξ και η βία... Φυσικά το λέω σαν αστείο ότι "πουλάνε" αλλά μοιάζει εντυπωσιακό ότι πάνω σε αυτά τα 2 θέματα έχουνε γίνει τεράστιες συζητήσεις και πάντα πολύ καλές... Εδώ πρέπει να ευχαριστήσω τον faggot antinational που με τα κείμενα του μου έδωσε πολλές αφορμές και για σκέψη αλλά και για γραφή.
Φυσικά αναφορά θα πρέπει να γίνει και στον σύντροφο Αρσέν που χρειάστηκε μία ολόκληρη εξέγερση για να σταματήσει να λογοτεχνίζει και να αφιερωθεί στη μελέτη του μαρξισμού. Η συμβολή του και ο αέρας ανανέωσης που έφερε στο ιστολόγιο τούτο είναι εξαιρετικά σημαντικές. Τώρα όμως που γέρασε και αυτός είναι ώρα για λίγο τόπο στα νιάτα και σε ένα υπέροχο κωλαράκι.
Ακόμα θα πρέπει να αναφερθώ και στον inlovewithlife πολύ πιο μετρημένο αλλά πάντα να βάζει καίρια ζητήματα που είτε διαφωνείς είτε συμφωνείς τα προσέχεις.
Τέλος οφείλω να αναφερθώ και στον αγαπητό Bogomolov, τον άτεγκτο συνομιλητή που ωστόσο πάντα δίνει καλές αφορμές για κουβέντα.
Ακόμα θα έπρεπε να αναφέρω όλους εκείνους τους συχνούς σχολιαστές που είναι μάταιη η προσπάθεια να τους μαζέψω εδώ (εκτός αν θέλουν να γράψουν το όνομα τους στα σχόλια αυτής της ανάρτησης και να τους συμπεριλάβω μετά...).
Ειδικό αφιέρωμα (και ειδική δίκη όταν γίνει η επανάσταση δηλ. στις 25 Ιουλίου 2011) θα πρέπει να γίνει στον Γνωμοδότη, που αν δεν πει τη μαλακία του δε θα κυματίσει η σημαία στην ακρόπολη...
Σίγουρα έχω ξεχάσει πολλούς που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν συντελέσει σε αυτό ή σε εκείνο σε τούτο δω το ιστολόγιο. Να ζητήσω συγγνώμη;
Αν με ρωτήσει κανείς τι θέλει να είναι τούτο το ιστολόγιο, στα αλήθεια δεν ξέρω τι να του απαντήσω, πιθανά ένα κομμάτι του εαυτού μάλλον...
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε κάποια keywords επισκέψεων που μοιάζουν εντυπωσιακά.
Στη θέση 12 είναι το "sex" και απο κάτω ακριβώς ο "ντωβέ". Δεν ξέρω αν χαίρεται ο Ζυλ για αυτό πάντως.
Εντυπωσιακό είναι ότι 66 άτομα αναρωτιούνται "που ειναι οι blaumachen" και ψάχνουν σε εμένα την απάντηση.
Επίσης να ζητήσω συγγνώμη από όλες εκείνες τις γυναίκες που αγχωμένες προφανώς αναζητούσαν πληροφορίες για το "χάπι της επόμενης μέρας" και έπεφταν ξενερωμένες στην αναλυσάρα μου για την περσινή πρωτομαγιά.
Φυσικά δεν ήταν δυνατόν να λείπουν τα "καυτά μουνάκια", η "αποσταση ασφαλειασ απο μετασχηματιστη τησ δεη σε υπογειο πολυκατοικιασ", το "kanw pipes", η "τροπολογίασ για την εκλογή βοηθών επισκόπων", φυσικά "τσιμπουκια γαμησια ", "σεξ με βια", ο "πρετεντερησ", ο "γιαννησ βαλαωρασ", η "αποπειρα αυτοκτονιασ, πετυχημενη ή αποτυχημενη" (ετσι αυτό ολόκληρο), "διαφορά κουβερτούρασ με υγειασ" (έλα ντε!), "η ιστορία του κοπιδίου", ο "ιεροσ λοχοσ+πουστηδεσ", "θελω να μαθω τι ήμουν στη προηγουμενη ζοι μου?" (μαλάκας φίλε όπως και σε αυτήν, οπότε δεν υπάρχει λόγος να ανυσυχείς), "θελω να γινω ψηστησ" (εγώ μπουφετζής...), "μποτιτσελι μπανανα" (αυτό ήταν έτσι μαζί και τα δύο... ζωγράφιζε ο Μποτιτσέλι μπανάνες;;;), "μια ιστορία αγάπησ που συγκίνησε το έθνοσ" (μόνο μία;), "μεγιστο κοστοσ κατασκευησ βοθρου" (ρωτήσε στον alpha), "μεθοδοι γυναικειασ αυτοικανοποιησησ" (λυπάμαι δεν μπορώ να βοηθήσω), "πυγμαιοι με μεγαλα αρχίδια" (τα έχει όλα αυτό το ιστολόγιο ρε λέμε...), "παρανομεσ σοφιτεσ", "οταν τελειωνουμε χυνουμε μεσα στην καποτα;" (δεν είναι υποχρεωτικό, μπορείς να τα μαζέψεις και να τα βάλεις μετά μέσα), "σεξ στο νοσοκομειο ελπισ" (όχι σεξ γενικά και αόριστα, λέει όνομα, έχει στοιχεία), "φωτογραφιεσ απο τα καλυτερα βιβλιοχαρτοπωλεια του κοσμου" (και μετά παραπονιέμαι για τους πυγμαίους με μεγάλα αρχίδια), και φυσικά δε θα μπορούσαν να λείπουνε οι "φραξιονιστέσ τησ κνε".
Και ας περάσουμε στο top-10 των αναρτήσεων με τη μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα...
Νο1
Αυτό εδώ... Και χαίρομαι...
Νο2
Ε, τώρα σίγουρα αυτό δεν το περιμένετε. Μια φορά και έναν καιρό είχα βάλει μία παπαριά για το ΛΆΟΣ... Κάποιος απο κάτω με σπάμαρε με ένα σωρό ασυναρτησίες, οι οποίες έχουνε τις πιο άσχετες λεπτομέρειες αλλά δίνουν επισκέψεις απο τα ψαχτήρια. Αγαπητοί συνιστολόγοι, αντιγράψτε αυτό το σχόλιο. Είναι κάτι πάραπάνω από ένα σχόλιο. Είναι χακεριά στο google...
Νο3
Ε, η λογική συνέχεια του νο1...
Νο4
Όχι το γνωστό βέβαια...
Νο5
Παλιές καλές εποχές...
Νο6
Καλό αυτό για να μην ξεχνάμε τι μαλακίες λέγανε διάφοροι κανα 2 μήνες πριν το Δεκέμβρη...
Νο7
Ουσιαστικά η πρώτη μου ανάρτηση... Δάκρυα συγκίνησης κλπ.
Νο8
Άλλη μια αναδημοσιεύση... (Μα γιατί; Έχω πει τόσο σημαντικά πράγματα...).
Νο9
Πως περνάν τα χρόνια εεε;
Νο 10
Ε τώρα αυτό είναι υπερβολή...
Αυτά θέλανε οι μάζες, αγαπητοί μου αναγνώστες όλα αυτά τα χρόνια...
Αυτά... Ακούω γνώμες, καλές ή κακές... Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε στο γκάλοπ που θα καθορίσει το μέλλον αυτού του ιστολογίου...
Ευχαριστώ κορίτσια και αγόρια για την παρέα...
Εδώ οι ευχαριστίες πάνε κατευθείαν στο ζώον της Άννυς, που με ενθάρρυνε να αρχίσω να ασχολούμαι με το μέσο. Καμιά φορά η ζωή είναι ένα σύνολο συμπτώσεων. Η απονεύρωση και το ζώον της Άννυς ήταν οι δικές μου συμπτώσεις.
Γιατί ξεκίνησα; Μάλλον απο περιέργεια... Πριν 2 χρόνια ήταν ακόμα σχετικό καινούριο, δεν είχαν γίνει διώξεις, δεν είχαν γίνει εκβιασμοί και τα social media δεν είχαν γνωρίζει ακόμα τη λαμπρή άνοιξη τους... Υποθέτω ότι τότε τούτο εδώ το ιστολόγιο ήταν και από τα πρώτα (μαζί φυσικά με αρκετά άλλα) του "χώρου" (αν και ποιανού χώρου είναι ζήτημα...).
Το γιατί ξεκίνησα δεν είναι το σωστό ερώτημα βέβαια, το σωστό ερώτημα είναι γιατί συνεχίζω... Συνεχίζω γιατί το γράψιμο είναι κομμάτι της ζωής μου και χωρίς αυτό δεν μπορώ να κάνω. Συνεχίζω γιατί ακόμα μου αρέσει πάρα πολύ να συζητάω. Έλεγα πάντα ότι προτιμώ μία καλή συζήτηση από ένα καλό βιβλίο. Και χαίρομαι που εδώ μέσα βρέθηκε τόσος κόσμος και συζήτησε πολλές φορές πολλά πράγματα. Αν είχα έναν στόχο ήταν αυτός. Πρέπει ακόμα να παραδεχτώ ότι πολλές συζητήσεις υπήρξαν πολύ καλύτερες απο τις αναρτήσεις οι οποίες τις πυροδότησαν, πράγμα που με κάνει να χαίρομαι ακόμα περισσότερο. Το να έχεις καλούς αναγνώστες είναι πάντα για καλό.
Σε αυτή την μικρή μου πορεία θα έκανα λάθος εάν παρέλειπα να καταθέσω τα σέβη μου για τις άπειρες κλοπές στον Πάνω Κάτω... Δεν το κρύβω, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τούτο εδώ το ιστολόγιο κυρίως για το mondus vivendi του... Το πως δηλαδή έχεις, χειρίζεσαι και απευθύνεσαι μέσα από ένα ιστολόγιο.
Έχω επιλέξει κάτι να κάνω εδώ που δεν ξέρω κατά πόσο είναι λειτουργικό. Και κυρίως κατά πόσο είναι γόνιμο. Επέλεξα να είναι και προσωπικό αυτό εδώ αλλά και πολιτικό ταυτόχρονα. Πάνω μία αναλυσάρα και απο κάτω 10 βιντεάκια με μουσικές που μ' αρέσουν, 5 ατάκες πιο μετά και τέλος πάντων ότι έκρινα κάθε φορά ότι έπρεπε να μοιραστώ μαζί σας. Υπάρχει θέμα προσωπικού-πολιτικού; Δεν ξέρω, στα αλήθεια δεν ξέρω. Ότι θέλουμε εμείς είναι πολιτικό και ότι θέλουμε εμείς είναι προσωπικό. Γιατί δηλαδή να μην είναι πολιτική και πολιτικοί οι Monty Pythons και τα b' movies;
Ένα πράγμα που ανακάλυψα και μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι ότι ακόμα και εδώ δύο πράγματα πουλάνε το σεξ και η βία... Φυσικά το λέω σαν αστείο ότι "πουλάνε" αλλά μοιάζει εντυπωσιακό ότι πάνω σε αυτά τα 2 θέματα έχουνε γίνει τεράστιες συζητήσεις και πάντα πολύ καλές... Εδώ πρέπει να ευχαριστήσω τον faggot antinational που με τα κείμενα του μου έδωσε πολλές αφορμές και για σκέψη αλλά και για γραφή.
Φυσικά αναφορά θα πρέπει να γίνει και στον σύντροφο Αρσέν που χρειάστηκε μία ολόκληρη εξέγερση για να σταματήσει να λογοτεχνίζει και να αφιερωθεί στη μελέτη του μαρξισμού. Η συμβολή του και ο αέρας ανανέωσης που έφερε στο ιστολόγιο τούτο είναι εξαιρετικά σημαντικές. Τώρα όμως που γέρασε και αυτός είναι ώρα για λίγο τόπο στα νιάτα και σε ένα υπέροχο κωλαράκι.
Ακόμα θα πρέπει να αναφερθώ και στον inlovewithlife πολύ πιο μετρημένο αλλά πάντα να βάζει καίρια ζητήματα που είτε διαφωνείς είτε συμφωνείς τα προσέχεις.
Τέλος οφείλω να αναφερθώ και στον αγαπητό Bogomolov, τον άτεγκτο συνομιλητή που ωστόσο πάντα δίνει καλές αφορμές για κουβέντα.
Ακόμα θα έπρεπε να αναφέρω όλους εκείνους τους συχνούς σχολιαστές που είναι μάταιη η προσπάθεια να τους μαζέψω εδώ (εκτός αν θέλουν να γράψουν το όνομα τους στα σχόλια αυτής της ανάρτησης και να τους συμπεριλάβω μετά...).
Ειδικό αφιέρωμα (και ειδική δίκη όταν γίνει η επανάσταση δηλ. στις 25 Ιουλίου 2011) θα πρέπει να γίνει στον Γνωμοδότη, που αν δεν πει τη μαλακία του δε θα κυματίσει η σημαία στην ακρόπολη...
Σίγουρα έχω ξεχάσει πολλούς που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν συντελέσει σε αυτό ή σε εκείνο σε τούτο δω το ιστολόγιο. Να ζητήσω συγγνώμη;
Αν με ρωτήσει κανείς τι θέλει να είναι τούτο το ιστολόγιο, στα αλήθεια δεν ξέρω τι να του απαντήσω, πιθανά ένα κομμάτι του εαυτού μάλλον...
Δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε κάποια keywords επισκέψεων που μοιάζουν εντυπωσιακά.
Στη θέση 12 είναι το "sex" και απο κάτω ακριβώς ο "ντωβέ". Δεν ξέρω αν χαίρεται ο Ζυλ για αυτό πάντως.
Εντυπωσιακό είναι ότι 66 άτομα αναρωτιούνται "που ειναι οι blaumachen" και ψάχνουν σε εμένα την απάντηση.
Επίσης να ζητήσω συγγνώμη από όλες εκείνες τις γυναίκες που αγχωμένες προφανώς αναζητούσαν πληροφορίες για το "χάπι της επόμενης μέρας" και έπεφταν ξενερωμένες στην αναλυσάρα μου για την περσινή πρωτομαγιά.
Φυσικά δεν ήταν δυνατόν να λείπουν τα "καυτά μουνάκια", η "αποσταση ασφαλειασ απο μετασχηματιστη τησ δεη σε υπογειο πολυκατοικιασ", το "kanw pipes", η "τροπολογίασ για την εκλογή βοηθών επισκόπων", φυσικά "τσιμπουκια γαμησια ", "σεξ με βια", ο "πρετεντερησ", ο "γιαννησ βαλαωρασ", η "αποπειρα αυτοκτονιασ, πετυχημενη ή αποτυχημενη" (ετσι αυτό ολόκληρο), "διαφορά κουβερτούρασ με υγειασ" (έλα ντε!), "η ιστορία του κοπιδίου", ο "ιεροσ λοχοσ+πουστηδεσ", "θελω να μαθω τι ήμουν στη προηγουμενη ζοι μου?" (μαλάκας φίλε όπως και σε αυτήν, οπότε δεν υπάρχει λόγος να ανυσυχείς), "θελω να γινω ψηστησ" (εγώ μπουφετζής...), "μποτιτσελι μπανανα" (αυτό ήταν έτσι μαζί και τα δύο... ζωγράφιζε ο Μποτιτσέλι μπανάνες;;;), "μια ιστορία αγάπησ που συγκίνησε το έθνοσ" (μόνο μία;), "μεγιστο κοστοσ κατασκευησ βοθρου" (ρωτήσε στον alpha), "μεθοδοι γυναικειασ αυτοικανοποιησησ" (λυπάμαι δεν μπορώ να βοηθήσω), "πυγμαιοι με μεγαλα αρχίδια" (τα έχει όλα αυτό το ιστολόγιο ρε λέμε...), "παρανομεσ σοφιτεσ", "οταν τελειωνουμε χυνουμε μεσα στην καποτα;" (δεν είναι υποχρεωτικό, μπορείς να τα μαζέψεις και να τα βάλεις μετά μέσα), "σεξ στο νοσοκομειο ελπισ" (όχι σεξ γενικά και αόριστα, λέει όνομα, έχει στοιχεία), "φωτογραφιεσ απο τα καλυτερα βιβλιοχαρτοπωλεια του κοσμου" (και μετά παραπονιέμαι για τους πυγμαίους με μεγάλα αρχίδια), και φυσικά δε θα μπορούσαν να λείπουνε οι "φραξιονιστέσ τησ κνε".
Και ας περάσουμε στο top-10 των αναρτήσεων με τη μεγαλύτερη αναγνωσιμότητα...
Νο1
Αυτό εδώ... Και χαίρομαι...
Νο2
Ε, τώρα σίγουρα αυτό δεν το περιμένετε. Μια φορά και έναν καιρό είχα βάλει μία παπαριά για το ΛΆΟΣ... Κάποιος απο κάτω με σπάμαρε με ένα σωρό ασυναρτησίες, οι οποίες έχουνε τις πιο άσχετες λεπτομέρειες αλλά δίνουν επισκέψεις απο τα ψαχτήρια. Αγαπητοί συνιστολόγοι, αντιγράψτε αυτό το σχόλιο. Είναι κάτι πάραπάνω από ένα σχόλιο. Είναι χακεριά στο google...
Νο3
Ε, η λογική συνέχεια του νο1...
Νο4
Όχι το γνωστό βέβαια...
Νο5
Παλιές καλές εποχές...
Νο6
Καλό αυτό για να μην ξεχνάμε τι μαλακίες λέγανε διάφοροι κανα 2 μήνες πριν το Δεκέμβρη...
Νο7
Ουσιαστικά η πρώτη μου ανάρτηση... Δάκρυα συγκίνησης κλπ.
Νο8
Άλλη μια αναδημοσιεύση... (Μα γιατί; Έχω πει τόσο σημαντικά πράγματα...).
Νο9
Πως περνάν τα χρόνια εεε;
Νο 10
Ε τώρα αυτό είναι υπερβολή...
Αυτά θέλανε οι μάζες, αγαπητοί μου αναγνώστες όλα αυτά τα χρόνια...
Αυτά... Ακούω γνώμες, καλές ή κακές... Μην ξεχάσετε να ψηφίσετε στο γκάλοπ που θα καθορίσει το μέλλον αυτού του ιστολογίου...
Ευχαριστώ κορίτσια και αγόρια για την παρέα...
Κατηγορία: Ιστολογικές Κρίσεις
20 Comments:
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Η ειδική μνεία με τιμά.
Ιδιαίτερα όταν η ταπεινότητα μου είναι συντροφιά με τιτάνες της σκέψεως όπως faggot antinational, Αρσέν, inlovewithlife και, last but not least, Bogomolov που "πάντα δίνει καλές αφορμές για κουβέντα".
Γενικά, με τέτοιες κουβεντάρες επιπέδου, όχι μόνο στις 25 Ιουλίου 2011 αλλά μάλλον πολύ νωρίτερα θα έρθει η επανάσταση...
Εγώ να εξομολογηθώ ότι διαβάζω ανελλιπώς αυτά που γράφονται εδώ πέρα γιατί απλούστατα είναι πολύ ενδιαφέροντα και μου έχουν δώσει πολλά.
Τα λέμε στο δρόμο.
Είναι συναισθηματικοί λόγοι, που να σου εξηγώ.
Εγώ να εξομολογηθώ ότι διαβάζω ανελλιπώς αυτά που γράφονται εδώ πέρα γιατί απλούστατα είναι πολύ ενδιαφέροντα και μου έχουν δώσει πολλά.
O Βάαλ έχει δουλέψει πολύ για αυτά τα κείμενα και ο κόσμος το εισπράττει αυτό.
megalos na gineis na bgaleis malia...
ta pramata einai perierga
allou mas aresei na grafoume allou oxi
na synexiseis gia na synexizoume kai meis oi anonymoi (na grafoume ti malakia mas)
Α, και στα σοβαρά, Βάαλ, ευχαριστούμε διά την αλληλεπίδραση. Ευχομαι bigger, better, more, αν και έχει μια νεοφιλελέυθερη απόχρωση αυτό...
γενικά συνέχισε
βααλ θα χρειαστούν κυανόκρανοι να εξασφαλίσουν την απρόσκοπτη διεξαγωγή της διαδικασίας, αλλιώς θα μπεις και εσύ στην κατηγορία των "μπλογκ-παρίες"...
http://earthliberation.blogspot.com/2008/12/blog-post_4527.html
Προς γνώση και συμμόρφωση των αφεντικών…
Το ΠΑΣΟΚ ειναι δω ενωμένο δυνατο...
Μπα! Ο γνωμοδότης είπε καλή κουβέντα;
Ινλαβ... εκεί δεν τα λέμε συνέχεια...;;;
Βιλαρδουίνε... βγάζω μαλλιά μεγαλώνοντας αλλά δεν ξέρω αν είναι εκει που πρέπει :)
Ερ, να συνεχίσετε να γράφετε τις μαλακίες σας. Εδώ συνεχίζω εγώ...
Ρε Πάνω μια ζωή πρόβο; Εσύ διαβάλλεις εσύ καταγγέλεις...;;;
αρσενιε ευχαριστώ για την τούρτα...
nick... Διατελώ ακόμα το μεσοδιάστημα της επόμενης εργασίας μου. Όταν πιάσω δουλειά θα το καταλάβετε... Πως τη βγάζω; Δεν την βγάζω... Σκέφτομαι να αρχίσω να σας χρεώνω... :)
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
repaundi...
τι δεν ειμαι ενα blog-παρίας...; Έγινα υπερδύναμη και δεν το ξέρω...;;;
Βοgomolov...
Ο τάρανδος είναι ένας αυτόνομος εργατιστής και χαίρομαι που έχεις τέτοια πρότυπα. Παλεύει αυτόνομα εναντια στην εκμεταλλευση, δεν έχει ανάγκη ούτε τη WWF ούτε την ELF ή την ALF... :)
Εγω στο μπλογκ σου πρωτομπηκα απο το λινκ απο το αντικολσεντερ προς την μικρη προλεταριακη ιστορια, το οποιο ομως ηταν λαθος και δεν εβγαζε σε καποια αναρτηση πραγμα που καθυστερησε καμια 15αρια μερες να αρχισω να σε διαβαζω (μου χε μεινει αποθημενο μαλιστα να το διορθωσω... φαντασου να χα απογοητευτεικαι να μην ασχολουμουν καθολου!)
Η μικρη προλεταριακη ιστορια και τα κειμενα για την κινα ειναι τα αγαπημενα μου... Καλη συνεχεια με ωραιες ιστοριες και κειμενα ιδιας υψηλης αναλυσης και φωτογραφιες (καλα ειναι δυνατον να μην εχει ψηφισει κανεις τις φωτογραφιες;;;;)
Τόσο εσύ, όσο κι οι σχολιαστές αποτελείτε πηγή έμπνευσης και προβληματισμού. Έχε γεια και να τα εκατοστήσεις!
Περιστέρα, πρέπει να είσαι απο τους ελάχιστους που έχουν εκτιμήσει τη δουλειά που έχει γίνει για την Κίνα :)))...
Δεν περιάζει μαρέσει να ζω στο σκοτάδι...
Όσο για τις φωτογραφίες και τη μουσική εγώ έχω ξενερώσει με την πάρτη σας...
Είμαι και μία τερατωδης καλλιτεχνική φύση...
Αλλά από ότι φαίνεται και εδώ κανένας δε με θέλει για το κορμί μου, όλοι για το μυαλό μου με θέλουν!!!
disclaimer:δεν ειμαι ο hobo, δεν τον ξερω, δε με πληρωσε κλπ.
Ανώνυμε,
Επειδή ο Η. απουσιάζει για λίγο μάλλον το κόβω να σε περιμένει ειδικός λογαριασμός στην τράπεζα όταν γυρίσει..., οπότε πες κι άλλα να έχουμε να γελάμε οι υπόλοιποι... :-)